داستان‌های آقای حاشیه

آریا رهنورد

در بازگشت از ملوان به استقلال، همه می‌دانستند که سیدحسین تنها برای نیمکت خریداری شده و خود او نیز در اولین روزهای بعد از بازگشت، انتظار دیگری نداشت. حسینی قرار بود تنها در مواقعی که رحمتی مصدوم یا محروم شده، درون دروازه تیم قرار بگیرد. اواسط لیگ شانزدهم اما رابطه علیرضا منصوریان و سیدمهدی رحمتی شکرآب شد. علیمنصور در اصفهان، ناگهان رحمتی را به نیمکت دوخت و حسینی با نمایش درخشان مقابل سپاهان، تبدیل به گلر اول باشگاه شد. این روند برای چند هفته ادامه داشت اما اولین اشتباه جدی سیدحسین، با آشتی منصوریان و رحمتی همراه شد و سنگربان جوان، دوباره تا پایان فصل روی نیمکت استقلال قرار گرفت.

دورخیز دوم

استقلال لیگ هفدهم را با حضور سیدمهدی رحمتی روی خط دروازه آغاز کرد اما وقتی اوضاع بحرانی شد، رحمتی اولین بازیکنی بود که در لیست سیاه منصوریان قرار گرفت. نیمکت‌نشینی مرد شماره یک، این بار جدی‌تر از همیشه به نظر می‌رسید و سرمربی آبی‌ها تا آخرین روز حضور در باشگاه، حاضر به استفاده از رحمتی نشد. شفر کمی قبل از دربی پایتخت، روی نیمکت استقلال نشست و توصیه‌های زیادی برای استفاده از رحمتی باتجربه در این مسابقه بزرگ شنید اما به خواسته برخی از پیشکسوتان باشگاه تن نداد و حاضر نشد حسینی را تغییر بدهد. سیدحسین، از حمایت کامل شفر برخوردار بود و آنقدر آماده به نظر می‌رسید که هیچ‌کس از فیکس شدنش در حضور رحمتی تعجب نمی‌کرد. سیدمهدی نیز تنها در دیدارهای حذفی برای آبی‌ها به میدان می‌رفت.

سوپراستار

در نیم‌فصل دوم لیگ هفدهم، اوضاع کاملا بر وفق مراد سیدحسین حسینی بود. او با واکنش‌های تماشایی‌اش به چهره محبوب سکوهای آبی تبدیل شد و توانست به لطف همین درخشش، رکورد دقایق متوالی گل نخوردن در تاریخ لیگ را به نام خودش ثبت کند. حسینی در استودیوی برنامه 90 نیز حضور پیدا کرد و با صحبت از رد پیشنهاد پرسپولیس در زمان مدیریت رویانیان، به محبوبیت بیشتری در میان استقلالی‌ها رسید. در آن بازه زمانی، حتی از لزوم فیکس شدن او درون دروازه تیم ملی نیز صحبت می‌شد اما قرار نبود این آرامش تا همیشه پابرجا بماند. در تیم بزرگ و پرهیاهوی استقلال، سیدحسین باید هر قدم را با دقت برمی‌داشت. او در نهایت، نتوانست این جایگاه را برای خودش حفظ کند.

دلایل سقوط

دو حاشیه بزرگ برای سیدحسین، بین او و دروازه استقلال فاصله ایجاد کرد. او به محض محروم شدن از دربی پایتخت به خاطر اشتباه فرشید باقری، مستقیما به سراغ این بازیکن رفت و شبیه ورزشکاران رشته ورزشی بوکس در قفس، به هافبک تیمش حمله‌ور شد. هضم چنین اتفاقی هم برای هواداران باشگاه و هم برای اعضای کادر فنی، بسیار سخت به نظر می‌رسید. حسینی یک بار هم بعد از نیمکت‌نشین شدن، از دنبال کردن بازیکنان استقلال در صفحه اینستاگرامش دست کشید و همین اتفاق، حاشیه پررنگ دیگری برای او به وجود آورد. یک دروازه‌بان برای پیشرفت، بیشتر از هر چیزی به آرامش و تمرکز نیاز دارد اما در رفتارهای سیدحسین، خبری از آرامش و تمرکز نبود. سقوط او، از همین نقطه آغاز شد.

تهدید و بازگشت

خط خوردن از فهرست نهایی تیم ملی به دلیل «نیمکت‌نشینی» در استقلال، سیدحسین را برای ترک باشگاه مصمم کرد اما او در نهایت از این تصمیم منصرف شد و امیدوار بود که فصل جدید را به عنوان دروازه‌بان اول تیم شفر آغاز کند. چنین اتفاقی اما رخ نداد تا حسینی، آتش زیر خاکستر تیم وینفرد شفر باشد. او برای مدتی سکوت کرد اما سرانجام پس از نیمکت‌نشینی در مسجدسلیمان، از تمایلش برای جدایی در نیم‌فصل خبر داد تا پس از بازگشت از اردوی تیم ملی به مهره فیکس استقلال در بازی با سایپا تبدیل شود! شاید این، آخرین سکانس از چند سال پرماجرا و پرنوسان این دروازه‌بان در استقلال باشد. او با باشگاه قرارداد دارد و طبیعتا نمی‌تواند به تنهایی برای آینده‌اش تصمیم بگیرد. علاوه بر این، باشگاه‌هایی مثل تراکتور و سپاهان نیز مشکلی در درون دروازه ندارند و این تصمیم سیدحسین برای آینده را دشوار می‌کند. شاید در صورت جدایی بیرانوند در نیم‌فصل، حسینی می‌تواند با نزدیک‌ شدن به پرسپولیس از استقلال انتقام بگیرد اما نباید فراموش کرد که حرف‌های او علیه رقیب سنتی در استودیوی 90، شانس انتقالش به این باشگاه را نیز به حداقل رسانده است. سیدحسین حسینی، یک دروازه‌بان مستعد با سیوهای فوق‌العاده به شمار می‌رود اما «بیش‌فعالی» او بیرون از زمین فوتبال، برایش گران تمام شده است.