آریا طاری

تیم ملی ایران، کره‌شمالی را با نتیجه سه بر صفر در خانه شکست داد و با ۲۳ امتیاز و بالاتر از ازبکستان به عنوان تیم صدرنشین گروه راهی جام‌ جهانی شد. طبیعتا اگر به نتیجه باشد، تیم امیر قلعه‌نویی عملکرد خوبی داشته و باید حسابی مورد تحسین قرار بگیرد اما وقتی صحبت از کیفیت بازی می‌شود، شرایط تغییر می‌کند. به هر حال تیم ملی ایران در بازی‌های مقدماتی فوتبال چشم‌گیری بازی نکرد و در خیلی از بازی‌ها به بن‌بست تاکتیکی رسید؛ اتفاقی که امیر قلعه‌نویی به هیچ ‌عنوان آن را قبول ندارد و مدعی است باید از او و شاگردانش که کاری سخت را به آسانی انجام دادند، تشکر و قدردانی شود! از این هم بگذریم که رسیدن به جام‌جهانی ۴۸ تیمه خیلی سخت نبوده و خیلی‌ هم احتیاج به قدردانی ندارد. 

قلعه‌نویی باید قبول کند تیمش ضعف‌هایی داشته که نمی‌توان به راحتی از کنار آن عبور کرد. هر شخصی نقد می‌کند دشمن قلعه‌نویی نیست و هر شخصی هم تعریف می‌کند الزاما دوست قلعه‌نویی نیست. او باید قبول کند از لحاظ فنی تیمش ضعف‌هایی دارد که می‌تواند در جام‌ جهانی تیم ملی ایران را به زانو دربیاورد

1- از همین دو بازی آخر شروع کنیم. تیم ملی ایران در هفته نهم مقدماتی جام‌ جهانی به قطر باخت تا در آستانه از دست دادن صدر جدول قرار بگیرد؛ قطری که درست یک ‌هفته بعد به ازبکستان سه بر صفر باخت و به هیچ عنوان تیم قدرتمندی نشان نداد. امیر قلعه‌نویی مدعی است نتیجه این بازی تحت ‌تاثیر اخراج میلاد محمدی در نیمه اول و بازی دادن به جوانان بوده است. اتفاق اول را تا حدودی از قلعه‌نویی قبول می‌کنیم، هرچند که تیم ملی ایران بعد از ۱۰ نفره شدن هیچ پلنی نداشت و نتوانست حتی یک ‌موقعیت جدی روی دروازه حریف خلق کند. در مورد جوانگرایی هم که بیشتر در حد یک شوخی از سوی قلعه‌نویی می‌پذیریم چراکه میانگین سنی ۲۹ سال اصلا نشانی از جوانگرایی و حتی تغییر نسل ندارد. 

2- به بازی کره‌شمالی می‌رسیم که بالاخره جناب ژنرال از برخی مهره‌های کلیدی‌اش چشم‌پوشی کرد تا بازیکنان جوان به میدان بروند. استفاده از امیرمحمد رزاقی‌نیا ۱۹ ساله خودش نشان می‌دهد امیر قلعه‌نویی مقابل انتقادات تا حدودی تسلیم شده و حداقل به چند بازیکن جوان چه در ترکیب اصلی و چه به عنوان بازیکن ذخیره بازی داده است. این اتفاق را به فال نیک می‌گیریم اما بازهم کیفیت تیم ملی انتظارات را برآورده نمی‌کند. تیم ملی در بازی مقابل کره‌شمالی ۶۵ دقیقه به بن‌بست خورد و نتوانست دروازه این تیم را باز کند. قبول داریم که باز کردن دروازه خالی توسط شهریار مغانلو تاثیر فراوانی در این امر داشت اما نمی‌توان از بازی ضعیف تیم ملی در شروع نیمه دوم گذشت. در آغاز نیمه مربیان این کره بود که در آزادی مالکیت توپ را در اختیار گرفت و توانست تیم ملی ایران را در خانه عقب بنشاند. این را هم فراموش نکنیم که تیم قلعه‌نویی پس از ۱۰ نفره شدن کره توانست هر سه گلش را به ثمر برساند و این اتفاقی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت. امیر قلعه‌نویی طبق معمول مدعی است تیمش در بازی با کره یکی از بهترین نمایشش را داشته اما معلوم نیست در صورت ۱۱ نفره ماندن حریف تیم ملی می‌توانست سه گل به ثمر برساند یا خیر. فراموش نکنیم که تیم ملی در بازی رفت مقابل همین کره به مشکل خورد و چیزی نمانده بود برتری سه بر صفر را با تساوی عوض کند. ما در دور رفت حتی مقابل قرقیزستان هم به مشکل خوردیم اما به نظر می‌رسد قلعه‌نویی نمی‌خواهد خیلی از مسائل را قبول کند. 

در بازی با کره‌شمالی بالاخره جناب ژنرال از برخی مهره‌های کلیدی‌اش چشم‌پوشی کرد تا بازیکنان جوان به میدان بروند. استفاده از امیرمحمد رزاقی‌نیا ۱۹ ساله خودش نشان می‌دهد امیر قلعه‌نویی مقابل انتقادات تا حدودی تسلیم شده و حداقل به چند بازیکن جوان چه در ترکیب اصلی و چه به عنوان بازیکن ذخیره بازی داده است

3- اما به صحبت‌های قلعه‌نویی پس از بازی می‌رسیم؛ جایی که او به نوعی به جنگ دشمن فرضی می‌رود. به هر حال جناب ژنرال اعتقاد دارد خیلی از منتقدان تیم ملی (اکثر منتقدان) با شخص او مشکل دارند و به همین دلیل تیم ملی را می‌زنند. او در بخشی از صحبت‌هایش در کنفرانس مطبوعاتی گفته است:«تیم ملی برای قلعه‌نویی نیست و برای همه است. هر کسی هم اگر نقدی دارد باید منصفانه نقد و ما را کمک کند. صعود کردیم در حالی که خیلی‌ها دنبال این بودند که این اتفاق نیفتد؛ هم تغییر نسل دادیم که نمونه آن محبی است و هم اینکه می‌خواهیم کم‌کم جوان‌گرایی کنیم. در آسیایی که خیلی از تیم‌ها بازیکنان چند ملیتی دارند، ما و ژاپن ۲۳ امتیاز گرفتیم. این دستاورد بزرگی است که خیلی‌ها دارند کمرنگ کنند. من یک ویس از شخصی شنیدم که بخل، حسادت و حقارت را هم کنار گذاشت و از داور عربستانی دیدار با قطر تعریف کرده و می‌گوید باید صالح حردانی را هم اخراج می‌کرد. شما ببینید بعضی آدم‌ها چطور به تیم لطمه می‌زدند. بازهم می‌گویم من کوچک‌ترین سهم را داشتم. کمی خسته‌ام و صدایم هم گرفته، معذرت خواهی می‌کنم، چون دوره سختی را گذراندیم. جزو تیم‌های مظلوم این دوره هستیم. دغدغه و مشکلات خاص خودمان را داشتیم.» 

4- هرچند قلعه‌نویی در صحبت‌هایش از اهالی مطبوعات تشکر کرده و مدعی شده انتقادات آنها به تیم ملی کمک کرده اما صحبت‌هایش در مدتی که سرمربی تیم ملی بوده، نشان می‌دهد خیلی هم نقدپذیر نیست. او حتی در کنفرانس آخرش با یکی از خبرنگاران درگیری لفظی هم داشته که ویدیوی آن در شبکه‌های اجتماعی وایرال شده است. به هر حال قلعه‌نویی باید قبول کند تیمش ضعف‌هایی داشته که نمی‌توان به راحتی از کنار آن عبور کرد. هر شخصی نقد می‌کند دشمن قلعه‌نویی نیست و هر شخصی هم تعریف می‌کند الزاما دوست قلعه‌نویی نیست. او باید قبول کند از لحاظ فنی تیمش ضعف‌هایی دارد که می‌تواند در جام‌ جهانی تیم ملی ایران را به زانو دربیاورد. او باید قبول کند که کادرفنی‌اش انتظارات را برآورده نکرده و شاید به تغییراتی احتیاج دارد. او باید بپذیرد که جوانگرایی و تغییر نسل را خیلی دیر شروع کرده و باید تا جام ‌جهانی این عقب‌ماندگی را جبران کند. به هر حال تا جام‌ جهانی خیلی نمانده و جناب ژنرال باید با نگاه جدیدی به آینده نگاه کند. با توجه به ۴۸ ‌تیمه شدن جام ‌جهانی، همه انتظار دارند تیم از مرحله گروهی بالا بیاید و حذف از این مرحله می‌تواند یک ‌شکست بزرگ برای قلعه‌نویی باشد. 

5- قلعه‌نویی باید سر و سامانی هم به جو تیم ملی بدهد. او در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی می‌گوید:«بازیکنان و بزرگ‌ترهای تیم برای اینکه این فضا را درست کنند، زحمت کشیدند. شما دیدید هر بازیکن جوانی که به اردو آمد بعد از آن از فضای خوب اردو گفت. این فضا را هم کادر فنی و هم بازیکنان زحمت کشیدند تا ایجاد شد. ایرادات زیادی داریم و خودمان هم می‌دانیم ولی در سالی که به جام جهانی ختم می‌شود، باید همه کمک کنند تا بهترین عملکرد را داشته باشیم.» 

این در حالی است که همین چند هفته پیش مهدی ترابی که در کل بازیکن بی‌حاشیه‌ای است، به خاطر برخی از مسائل درون اردویی از تیم ملی کناره‌گیری کرده و پیش از آن هم بازیکنی مثل احمد نوراللهی تصمیم گرفته بود از تیم ملی برود. در هفته‌های اخیر شایعات زیادی در مورد تشکیل باند در تیم ملی رسانه‌ای شده؛ شایعه‌ای که تایید نشده اما اگر صحت داشته باشد می‌تواند به تیم ملی ضربه‌ای جدی بزند.