با خروج از فهرست کالاهای اساسی مشمول ارز ترجیحی؛
گوشت از سبد معیشت مردم کاملا حذف خواهد شد

دولت در اقدامی بحثبرانگیز، گوشت گرم را از فهرست کالاهای اساسی خارج کرد. این تصمیم چه تبعاتی برای مصرفکنندگان خواهد داشت؟ آیا باید منتظر افزایش افسارگسیخته قیمت گوشت باشیم؟
به گزارش اقتصاد24، پس از حذف ارز دولتی در راستای تامین نیازهای اساسی مردم حالا نوبت به حذف محصولات از فهرست کالاهای اساسی شده است به طوری که با اعلام معاون توسعه بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی، گوشت گرم از فهرست کالاهای اساسی خارج شد. موضوع مسئولیتپذیری و عدم آن، هنوز در بسیاری از موارد مشترک بین وزارتخانهها، باعث نپذیرفتن مسئولیتهای بزرگ آن در تامین نیاز معیشت مردم شده است و این به معنای شانه خالی کردن از انجام وظایف دولتیها در مقابل مردم است. یکی از این ماجراها تفکیک نشدن وظایف میان وزارت جهاد کشاورزی و سازمان برنامه و بودجه در تعیین اقلام تخممرغ نطفهدار یا گوشت گرم بود که به وزارت جهاد سپرده نشد و امسال برخی از آنها از فهرست کالاهای اساسی خارج شدهاند. این به معنای تخصیص نیافتن ارز برای واردات گوشت گرم است. حذف گوشت گرم از فهرست کالاهای اساسی و به تبع آن، افزایش سرسامآور قیمت این ماده غذایی، ضربه مهلکی به سبد غذایی خانوارهای کمدرآمد وارد کرده است. گرانی گوشت، تنها یک مسئله اقتصادی نیست؛ بلکه یک بحران اجتماعی است که سلامت و آینده میلیونها نفر را به خطر میاندازد. برای جلوگیری از گسترش فقر و نابرابری، دولت و جامعه باید با هم همکاری کنند و راهکارهای موثری برای حمایت از خانوارهای کمدرآمد و تامین نیازهای غذایی آنها
ارائه دهند.
حذف ارز ترجیحی از واردات گوشت، تصمیمی است که دولت با هدف اصلاح نظام یارانهای اتخاذ کرد اما اکنون به مثابه آتشی زیر خاکستر، شعلههای تورم را زبانه میکشد. این اقدام، نه تنها قیمت گوشت را به طور ناگهانی افزایش داد، بلکه اثرات زنجیرهای آن، سایر بخشهای اقتصادی را نیز تحت تاثیر قرار داده است. حذف ارز ترجیحی گوشت، اگرچه با هدف اصلاح ساختار اقتصادی انجام شد، اما در عمل، به عاملی برای تشدید تورم و کاهش قدرت خرید مردم تبدیل شده است. دولت باید با اتخاذ سیاستهای مناسب و ارائه راهکارهای حمایتی، از آسیبپذیرترین اقشار جامعه در برابر این شوک اقتصادی محافظت کند و از افزایش بیشتر نرخ تورم جلوگیری نماید. در غیر این صورت، پیامدهای اجتماعی و اقتصادی این تصمیم، میتواند بسیار وخیم باشد.
با نگاهی به نمودارهای تاریخی مصرف سرانه گوشت قرمز در کشور، متوجه خواهیم شد که روند مصرف این محصول در حال کاهش است؛ این افت از سالهای ابتدای دهه ۹۰ درکشور آغاز شده و در سالهای پایانی این دهه به تدریج شتاب گرفته است. میانگین مصرف گوشت خانوادهها در کشور ۸ کیلوگرم و در سه دهک پایین جامعه ۲ کیلوگرم در سال است سرانه مصرف گوشت قرمز برای هر نفر در ۳ دهک پایین جامعه، حدود ۷۰۰ گرم در یک سال است.
اگر همان ۸ کیلوگرم را به عنوان میانگین مصرف گوشت خانوادهها در نظر بگیریم و یک خانواده متوسط ایرانی را ۳ نفر فرض کنیم، سرانه سالانه مصرف گوشت در ایران، ۲.۶ کیلوگرم میشود؛ به عبارتی هر فرد به طور متوسط در سال، ۲.۶ کیلوگرم گوشت قرمز مصرف میکند و این در حالیست که مصرف سالانه گوشت قرمز برای هر نفر در ۳ دهک فرودست، فقط ۷۰۰ گرم است! به عبارتی هر ایرانی متعلق به سه دهک کمدرآمد با این مزدها و حقوقبگیران شاغل و بازنشسته نیز در همین گروه قرار میگیرند، در هر سال، یک کیلوگرم گوشت قرمز هم مصرف نمیکنند.
دولت با این قیمتهایی که در بازارگوشت ایجاد کرده متوجه یک موضوع شده است که میتواند به راحتی قیمت این محصول پِرتقاضا در بازار را تا کیلویی ۵ میلیون تومان هم برساند، اما فقط این نکته باقی است که فقط عدهای خاص توان خرید دارند و حدود ۹۰ درصد از جمعیت کشور دوست دارند که گوشت مصرف کنند، اما توان خرید ندارند و این برای دولت مهم نیست!
دیدگاه تان را بنویسید