کارشناس حوزه معدن:
خاموشی‌ها تولید صنایع معدنی را زمین‌گیر کرده است
یک کارشناس حوزه معدن درباره تأثیر قطع مکرر برق بر زنجیره تولید در معادن توضیح داد: به دلیل ضعف زیرساخت‌های برق، فعالان حوزه معدن و صنایع معدنی بارها درباره کاهش و اختلال در تولید هشدار داده‌اند. در بخش فرآوری، به‌ویژه در واحدهایی که از کوره‌های القایی استفاده می‌کنند، قطع برق با برنامه‌ریزی به‌تنهایی یک مشکل است و در صورت بی‌برنامگی، این مشکل شدت بیشتری پیدا می‌کند.
شهرام شریعتی در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز، افزود: در قطعی برق بدون برنامه اگر کارخانه ژنراتور نداشته باشد و نتواند برق را به‌موقع از بخش ذخیره منتقل کند، کوره‌ها خاموش می‌شوند. در چنین شرایطی، برگرداندن کوره‌ها به دمای اولیه به انرژی بیشتری نیاز دارد و تولید متوقف می‌شود. به گفته او، اگر قطعی برق برنامه‌ریزی شده باشد، باز هم این مشکلات وجود دارد، ولی شدت آن کمتر است.
این فعال حوزه معدن ادامه داد: بسیاری از معدن‌کاران از ژنراتور استفاده می‌کنند زیرا زیرساخت‌های برق کشور به‌قدری ضعیف است که معادن نمی‌توانند به شبکه برق متصل شوند. بنابراین، کارهای ابتدایی نظیر اکتشاف و استخراج با ژنراتور انجام می‌شود. معادن در مقایسه با کارخانه‌های صنایع معدنی، از قطعی برق آسیب کمتری می‌بینند. با توجه به اینکه دولت توان تأمین برق خانگی را ندارد، در این وضعیت تولید هم دچار چالش‌های
زیادی می‌شود.
شریعتی درباره میزان خسارت واردشده به بخش معدن به دلیل قطعی برق تشریح کرد: برآورد خسارت زمانی معنا پیدا می‌کند که آمار در اختیار کارشناسان قرار بگیرد. شاید یک معدن‌کار از میزان خسارت واردشده به کسب‌وکار خود آگاهی داشته باشد، اما آمار دقیقی از میزان خسارت واردشده به تمام معدن‌کاران در دست نیست.
او تصریح کرد که دولت‌ها از میزان خسارت و تأثیر فرسودگی شبکه انتقال برق بر روند تولید آگاه بوده‌اند، اما رسیدگی لازم انجام نشده و نتیجه این بی‌توجهی امروز به‌وضوح قابل مشاهده است. این فعال حوزه معدن در پاسخ به این پرسش که «چه صنایعی معدنی بیشترین آسیب را از قطعی برق می‌بینند»، گفت: صنایعی که با کوره‌های القایی کار می‌کنند، مانند صنعت ذوب به مشکل برمی‌خورند. همچنین در این شرایط، نمی‌توان دسته‌بندی کرد. تمام بخش‌های معدنی از محدودیت‌های برق آسیب می‌بینند.
شریعتی با اشاره به آسیب‌های واردشده به منابع انسانی، اظهار کرد: نکته‌ای که دولت‌ها در نظر نمی‌گیرند این است که در این وضعیت نیروی کار هم آسیب می‌بیند. زمانی که یک کارگر در دمای بین ۵۰ تا ۶۰ درجه فعالیت می‌کند، باید حداقل شرایط لازم برای آرامش و آسایش او فراهم شود. در وضعیت فعلی به منابع انسانی هم آسیب جدی وارد می‌شود.
او درباره تأثیر قطعی برق معادن بر وضعیت صادرات، عنوان کرد: مواردی نظیر شبکه انتقال برق، خط‌های لوله، جاده و... زیرساخت‌های مهم کشور هستند. هر یک از زیرساخت‌ها آسیب ببینند، سایر زیرساخت‌ها هم متأثر می‌شوند. در بحث صادرات، با آسیب دیدن زیرساخت‌ها هزینه‌های حمل‌ونقل، بندر‌داری و... افزایش پیدا می‌کند. هرچند این آسیب را بیشتر از بخش معدن، بخش صنایع غذایی می‌بیند. از طرفی، زمانی که صادرات کمتر باشد، ارز کمتری وارد کشور می‌شود. در نتیجه، سرمایه‌گذاری کمتری در کشور انجام می‌شود.
این کارشناس تاکید کرد: معدن‌کاری در ایران همچنان با رویکردی سنتی و غیرمدرن پیش می‌رود؛ موضوعی که در شرایط ناترازی انرژی ممکن است به‌طور موقت به سود این بخش تمام شود و ضرر این صنعت نسبت به سایر صنایع کمتر شود. شاید در چنین شرایطی، بخش‌هایی نظیر کشاورزی، صنایع غذایی و... ضرر بیشتری متحمل می‌شوند، اما تمام این موارد جزو سبد تولید کشور هستند که در اثر این ناترزی آسیب زیادی می‌بینند. شریعتی درباره راهکارهای موجود پیشنهاد داد: در حال حاضر ایران دو راهکار پیش رو دارد که این دو راهکار عبارت است از ریاضت اقتصادی یا توافق با دنیا. در بحث ریاضت شدید اقتصادی، حتی اگر ایران با دنیا ارتباط برقرار کند، حداقل دو سال زمان می‌برد تا ایران به سیستم مالی و بانکی جهانی متصل شود.
او خاطرنشان کرد: بخش معدن، به‌ویژه معادن کوچک‌مقیاس، سنتی عمل می‌کنند. بنابراین واردات ماشین‌آلات و سرمایه‌گذاری بالا در این حوزه مشکلات زیادی به دنبال دارد.
دیدگاه تان را بنویسید