مرکز پژوهش‌های مجلس اعلام کرده که برآورد‌ها از تولید و مصرف زیاد گاز نشان می‌دهد که ایران به عنوان دومین دارنده منابع گاز دنیا در حال حاضر، از سال ۱۴۲۰ فقط توان پاسخگویی به یک‌سوم از تقاضای گاز کشور را دارد. کاهش تولید و افزایش تقاضا وضعیتی را در زمینه توزیع گاز به وجود آورده که می‌تواند آینده انرژی کشور را درگیر بحران جدی کند.

عضو هیئت‌مدیره انجمن بهینه‌سازی مصرف سوخت، درمورد این گزارش و ناترازی گاز در زمستان امسال به «انتخاب» گفت: ۱۴۲۰ دورنمای خیلی بزرگی است ما همین الان هم مشکل داریم؛ تقریبا در زمستان هر سال کشش لازم برای تمام نقاط را نداریم. اگر بخواهیم ۱۴۲۰ را ملاک قرار دهیم، باید از دولت برنامه برای توسعه و بهبود بخواهیم که فعلا چیزی دیده نمی‌شود. 

علی کناری افزود: در حال حاضر در فصل زمستان، نزدیک ۷۶۰ میلیون متر مکعب تولید داریم که مصرف‌مان از این عدد بالاتر می‌رود. در شرایط کمبود ناچار به واردات گاز از ترکمنستان هستیم. با توجه به اینکه مصرف یک رشد ۵ درصدی در هر سال دارد و تولیدمان به جای رشد با کاهش مواجه است؛ شاهد کمبود و قطعی گاز خواهیم بود. البته در بخش تولید باید سرمایه‌گذاری شود که فعلا خبری نیست.

 او درباره عبور از بحران ناترازی گاز بیان کرد: دولت منابع مالی مناسب برای سرمایه گذاری و جدیت برای بهینه سازی را در اختیار ندارد. ما باید وابستگی را به گاز کم کنیم که از چند طریق امکان پذیر است. اول از طریق بهینه سازی است و سپس توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و استفاده از سایر سیستم‌های انرژی که باید در دستور کار قرار بگیرد. باید به سمت حرکت کنیم که ۱۴۲۰ به گاز وابسته نباشیم و تنوع سبد سوخت را ایجاد کنیم.

کناری در ادامه درباره فاصله ایران تا استاندارد‌های جهانی مصرف گاز اظهار کرد: مصرف ما در بخش‌های مختلف بیشتر از استاندارد‌های جهانی است، اما نه آن حدی که دولت بیان می‌کند. به نظر من مصرف‌کننده نهایی در ایران، موثر در افزایش مصرف نیست که ۳ برابر استاندارد جهانی مصرف می‌کند. علت این آمار نبود زیرساخت صحیح ساختمانی، هدررفت گاز خانگی، تاسیسات فرسوده و چالش‌های فنی است. مصرف صنایع نیز بیشتر از استاندارد‌های جهانی است و نیروگاه‌ها راندمانشان بیشتر از اعداد قابل قبول است. در هر قسمت که نگاه کنید، تجهیزاتی که در اختیار مصرف‌کننده نهایی قرار گرفته است، آنقدر مناسب نیست که مصرف را مدیریت کند.