خواننده قدیمی و پیشکسوت ساز و آواز درگذشت. زنده‌یاد فضل‌الله اویسی در ۲۸ اسفند سال ۱۳۰۲ در محله «چاله میدان» در جنوب تهران به دنیا آمد، از هفت سالگی شروع به فعالیت در عرصه موسیقی کرد. نخستین استاد او حسین تعزیه خان بود. سپس نزد حسن خان لحنی معروف به حسن قصاب شاگردی کرده و همچنین شاگرد حسین طاهرزاده، حسن سنجرانی و ابراهیم خان منصوری بود و با ارکسترهای متعدد در رادیو مانند ارکستر ابراهیم خان منصوری، ارکستر ابراهیم سرخوش، ارکستر قاسم نیکپور و ارکستر شاپور نیاکان همکاری کرد. اویسی خواننده قدیمی و پیشکسوت ساز و آواز و در خواندن آواز دشتی زبانزد بود. او دستی در شاعری و ادبیات داشت و مورد قبول اهل فن بود. کتاب‌های «گلبانگ اویسی»، «هفت شهرعشق» ،«نفایس اویسی» و «گنج بی‌رنج» (ارمغان اویسی) از آثار مکتوب این هنرمند فقید هستند. گفته می‌شود اویسی در 30 روز ماه مبارک رمضان سحرها به پشت بام‌ها یا گلدسته و مناره‌ها می‌رفت و مناجات می‌خواند و دستگاه کاملی را به مدت یک ساعت به اشعار پرشور و دلنشین از شعرای نامدار به خصوص خواجه عبدالله انصاری اختصاص می‌داد. این خواننده قدیمی روز سه شنبه دوم اردیبهشت‌ماه ۹۹ در ۹۷ سالگی به علت کهولت سن درگذشت و پنجشنبه چهارم اردیبهشت‌ماه در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.