سیدجواد حسینی:
هیچ کدام از روسای سازمان بهزیستی یک روز هم سابقه فعالیت در این سازمان را نداشته‌اند
رییس سازمان بهزیستی کشور گفت: بین ماموریت‌های سازمان بهزیستی و ساختار، اعتبار و اختیاراتش ناترازی وجود دارد.
به گزارش ایلنا، سید جواد حسینی، رییس سازمان بهزیستی رییس سازمان بهزیستی کشور در پاسخ به این سوال که پیشنهاد شما برای رفع این نارسایی‌های ساختاری چیست و به نظر شما رئیس دولت دقیقا باید چه بکند؟ پاسخ داد: من معتقدم یکی از اشکالات حکمرانی در سیاست‌گذاری و سیاست‌ورزی در جامعه ایران، همین نکته است. من این را برای اولین بار، عنوان می‌کنم؛ ما بعد از انقلاب، شوراهای متعددی را شکل داده‌ایم و فکر می‌کنم ۶۰ شورا داشته باشیم. یک شورای عالی داریم که رئیس جمهور باید در آن شرکت کند اما در عمل، فرصت آن را پیدا نمی‌کند. این را نه به‌عنوان رئیس سازمان بهزیستی بلکه به‌عنوان یک معلم جامعه‌شناسی و عضو هیئت علمی دانشگاه می‌گویم: اصولاً شوراهای ما چندان موفق نبوده‌اند.
او خاطرنشان کرد: هرکجا رفته‌ایم، شورایی تشکیل داده‌ایم و اتفاقاً خیلی زیاد هم تشکیل داده‌ایم. اتفاقی که افتاده این است که گویی مسئولیت از دوش یک دستگاه برداشته شده، توزیع شده و پاسخگویی به لختی دچار شده است. حال آنکه شاید اگر همان مسئولیت‌ها را به یک سازمان یا دستگاه وامی‌نهادیم و تنها از او می‌خواستیم، پیشرفت بیشتری می‌داشتیم تا اینکه این شوراها را در عرصه‌ها و قلمروهای گوناگون بگستریم و همه به‌نوعی مشکل را به دیگری حواله دهند.
حسینی تأکید کرد: در حکمرانی، به عنصری به نام عنصر «ربط»، در کنار عناصر «عقل»، «قلب» و «عدل» نیاز داریم که مربعی را می‌سازند. عقل، مجموعه سیاست گذاری، قوانین و اسناد است؛ قلب، رضایت مشتریان و عدل، عدالت است. ربط نیز به این معنا است که ما در جاهایی باید با هم مفصل‌بندی‌هایی پیدا کنیم.
وی بیان کرد: به طور مثال در هیئت دولت، ۱۹ وزیر و معاون رئیس جمهور باید با هم ارتباط ارگانیکی پیدا کنند تا ماشین دولت، کارآمد حرکت کند. اما اگر هر وزارتخانه‌ای، چرخ خود را بچرخاند و این کار را با زحمت زیاد نیز انجام دهد و از صبح تا شام مشغول باشد، اما چرخ‌دنده خود را میان چرخ‌دنده‌های دیگر دولت چفت نکند، ماشین دولت پیش نخواهد رفت. ما این شوراها را ایجاد کردیم تا عنصر ربط را برقرار سازیم، اما نه تنها برقرار نشد، بلکه مشکلات در خیلی از قلمروها، به جای «حل» شدن، «حمل» شده است.
وی سپس به مداخلات شورای عالی انقلاب فرهنگی در موضوع کنکور اشاره کرد و گفت: من معتقدم که شورای عالی انقلاب فرهنگی باید کمک‌کار تصمیم‌سازی وزارتخانه‌ها باشد. در مورد کنکور باید وزارت آموزش و پرورش و وزارت آموزش عالی -که هردو نیز شورای آزمون دارند- تصمیم بگیرند و آن تصمیم را بعد از پخته شدن، به شورای عالی انقلاب فرهنگی ببرند تا از ظرفیت این شورا برای تصمیم‌گیری‌شان استفاده کنند. اما به نظر من اینکه شورای عالی انقلاب فرهنگی به جای آن‌ها تصمیم بگیرد، اشتباه است.
وی با توضیح بیشتر در این باره گفت: وزارت آموزش و پرورش، وزارتخانه‌ای است که ۱۱۵ هزار مدرسه در پهنه کشور در ۷۳۵ منطقه را با یک میلیون معلم، ۳۲ مدیر کل و ۷۳۵ رئیس اداره می‌کند. این‌ها مجموعا می‌توانند کار کارشناسی پخته را شکل دهند و آن کار کارشناسی پخته به شورای عالی انقلاب فرهنگی بیاید و به تصویب برسد. حال اگر شما کل این دانش را کنار بگذارید و آنجا تصمیم بگیرید، ممکن است خطا بیشتر شود.
رییس سازمان بهزیستی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: بهزیستی، سازمانی با ویژگی‌های خاص خود است و برای انجام این ماموریت‌ها به ساختار، اعتبار و اختیارِ متناسب نیاز دارد. اما این تناسب وجود ندارد و شاهد ناترازی هستیم.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از سازمان‌ها و نهادها وظیفه تقریبا مشابهی با سازمان بهزیستی انجام می‌دهند، گفت: طبیعی است که اگر این‌ها در انجام ماموریت ادغام شوند، هم ساختار اصلاح خواهد شد، هم اعتبار بهینه‌تر هزینه می‌گردد و هم اختیار بالاتری داده می‌شود.
او ادامه داد: از سازمان امور اجتماعی وزارت کشور تا حوزه معاونت زنان، کمیته امداد حضرت امام (ره) سازمان بهزیستی و هلال احمر، مجموعه‌های مختلفی هستند که به نوعی خدمات مشابهی ارائه می‌هند که اگر این ساختار یک‌دست شود، طبیعتاً بهره‌وری بیشتری اتفاق می‌افتد. یعنی ارائه خدمات با اعتبار یکسان، اما با ضریب نفوذ بالاتر پیش می‌رود. این‌ها مشکلات ساختاری است که امروز ایجاد نشده‌اند، بلکه در پهنه زمان شکل گرفته‌اند و باید در این زمینه‌ها در حوزه سیاست‌گذاری اقدام کرد.
وی در پاسخ به این سوال که بهتر است این سازمان‌های موازی‌کار، تحت کدام عنوان تجمیع شوند، گفت: تحت هر عنوانی می‌شود؛ در چنین شرایطی خواهیم توانست با همین اعتبار معینی که اکنون داریم، بهره‌ورانه و یک‌دست، انرژی جامعه (بخش مردمی)، نهادهای عمومی (شهرداری‌ها و شوراها) و سازمان‌های دولتی را در خدمت حل و فصل مسائل اجتماعی و رفاه اجتماعی قرار دهیم و تلاش کنیم که انسان‌ها را از بدزیستی، بیشتر به سمت بهزیستی هدایت کند.
وی در خصوص خدمات سازمان بهزیستی برای معلولان گفت: نزدیک به ۵۰۰ الی ۶۰۰ مرکز روزانه، شبانه و خدمات در منزل داریم که به سالمندان خدمات ارائه می‌دهند، نزدیک به یک میلیون نفر از این خدمات بهره‌مند می‌شوند. ما معتقدیم که باید با رویکرد خانواده‌محوری و چرخش از موسسه‌محوری به خانواده‌محوری حرکت کنیم، زیرا بارها گفته‌ام که بدترین خانواده از بهترین موسسه ما بهتر است. این رویکرد به بازتوانی و تقویت توان‌های جمعیت هدف‌مان کمک می‌کند.
وی در واکنش به اظهارات نماینده مردم چناران و شاندیز در مجلس شورای اسلامی مبنی بر اینکه رئیس فعلی سازمان بهزیستی حتی یک روز سابقه فعالیت در این سازمان را نداشته است، گفت: ایشان درست گفته‌اند؛ البته ۱۷ نفر در سازمان بهزیستی مسئولیت داشته‌اند که هیچکدام یک روز هم در بهزیستی نبوده‌اند. از طرفی نزدیکترین رشته از نظر تخصصی به حوزه سلامت اجتماعی، جامعه‌شناسی است که من دکترای جامعه‌شناسی دارم و هیچکدام از رؤسای سابق بهزیستی دکترای جامعه‌شناسی نداشته‌اند. بلکه پزشک یا دانش‌آموخته آمار، علوم آزمایشگاهی و... بوده‌اند و نفر آخر نیز دانش‌آموخته صنایع غذایی بوده است.
او با بیان اینکه من ۱۸ جلد کتاب نوشته‌ام که همگی در حوزه سلامت اجتماعی هستند، گفت: من ۳۰ مقاله بین‌المللی و داخلی دارم که ۸۰ مورد از آن‌ها در حوزه بهزیستی است. از طرفی سه سال در آموزش و پرورش استثنایی مدیر کشور بوده‌ام که نزدیکترین سازمان به سازمان بهزیستی است. همچنین من عضو شورای هماهنگی شبه خانواده استان خراسان، مسئول اشتغال معلولین استان و رئیس شورای مشارکت‌های مردمی بهزیستی استان بوده‌ام و از همه مسئولان قبلی تخصص و تجربه بیشتری دارم.
دیدگاه تان را بنویسید