تصادف، عامل ۴۲ درصد ضایعات نخاعی‌ در ایران

براساس اعلام رئیس سازمان مدیریت بحران کشور، سالانه در جاده‌های کشور حدود ۱۷ هزار نفر کشته و ۲۵۰ هزار نفر دچار آسیب می‌شوند که حداقل ۱۰ درصد آنها دچار معلولیت می‌شوند؛ تصادفاتی که از یک سو خسارت‌های جبران ناپذیر عاطفی و جسمانی و از سوی دیگر موجب تزلزل کانون خانواده‌ها خواهد شد.

طبق گزارش سازمان بهزیستی نیز به طور متوسط سالانه حدود ۲۵۰۰ نفر از افراد در کشور دچار آسیب نخاعی می‌شوند که بیش از ۵۰ درصد آنها از حوادث جاده‌ای آسیب می‌بینند.

مصطفی سراج، مدیرکل امور مراکز توانبخشی و مراقبتی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه براساس گزارش‌های موجود سازمان، فقدان سیستم‌های محافظتی و ایمنی در ‌خودروها، استاندارد نبودن جاده‌های کشور و مسائل انسانی (مانند رعایت نکردن قانون) سه عامل بسیار مهمی است که موجب تصادفات افرادی که در سازمان دارای پرونده هستند، شده است، به ایسنا گفت: برای رسیدگی به تخلفات رانندگی بر اساس مصوبه هیئت وزیران، وزارت کشور به همراه سایر دستگاه‌های مرتبط، «لایحه بازنگری و اصلاح قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی» را با رویکرد محرومیت‌های اجتماعی یا کارهای اجباری عام المنفعه برای تخلفات رانندگان خودروها، عابرین و موتور سیکلت‌ها و... در دستور کار قرار داد.

سراج افزود: سال گذشته سازمان بهزیستی، در خصوص اصلاح ماده ۲۳ که در آن به بحث هزینه‌کرد وجوه حاصل از جریمه‌های رانندگی پرداخته، اختصاص ۱۰ درصد از وجوه حاصل از درآمدجرایم رانندگی را برای حمایت از افراد آسیب دیده ضایعه نخاعی که در اثر تصادف دچار سانحه شدند، پیشنهاد کرد. بعد از بررسی در کمیته‌های تخصصی، درصد پیشنهادی کاهش یافت و در نهایت مبلغ ۱۵۰۰ میلیارد ریال جهت هزینه معلولین شدید و ضایعه نخاعی ناشی از تصادفات رانندگی و پیشگیری از معلولیت به سازمان بهزیستی در سال ۱۴۰۰ اختصاص یافت.

تصادفات و مشکلات اقتصادی خانواده‌ها

مدیرکل امور مراکز توانبخشی و مراقبتی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به هزینه‌هایی که تصادفات جاده‌ای به سازمان بهزیستی تحمیل می‌کند، گفت: تحقیقات نیز نشان می‌دهد هزینه اقتصادی فردی که دچار آسیب نخاعی می‌شود تا پایان عمر ‌بیش ‌از ۴۰۰ هزار دلار است. ‌بررسی‌های انجام شده در ایران نیز حاکی از آن است که ‌ماهانه حداقل ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان فقط هزینه‌های مراقبتی و توانبخشی فردی است که دچار آسیب نخاعی می‌شود که اگر هزینه‌های درمان و بستری را هم در نظر بگیریم، این رقم بالاتر خواهد بود.

وی بیان کرد: سازمان بهزیستی در این راستا کمک‌های خود را تا حدودی رشد داده است، اما ‌تا ‌پوشش ‌مبلغ ماهانه ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان فاصله ‌وجود ‌دارد. واقعیت این است که ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان کف هزینه‌های مالی و اقتصادی است؛ زمانی که فردی تصادف می‌کند، علاوه بر اینکه هزینه‌های اقتصادی بسیار سنگینی را به سیستم بهداشت و درمان و سلامت جامعه و خانواده تحمیل می‌کند، مشکل جدی دیگر از هم پاشیدگی بسیاری از کانون خانواده‌هاست.

او گفت: زمانی که سرپرست خانوار صدمه می‌بیند، یعنی نان‌آور خانواده توان خود را از دست می‌دهد، تمام اعضای خانواده تحت تاثیر مشکل قرار می‌گیرند و با مشکلات عاطفی و روحی و روانی مواجه می‌شوند که ارزش اقتصادی ندارد. برای مواردی از قبیل از هم پاشیدگی کانون خانواده، نبود نان‌آور برای خانواده، غرامت‌های عاطفی و ... ارزش اقتصادی برای آنان نمی‌توان تعیین کرد.

تصادف و بار عاطفی خانواده

سراج گفت: زوج‌هایی بوده‌اند که تصادفات، منجر به جدایی آنها یا منجر به نابسامانی کودکان شده است. افراد شغل خود را از دست داده‌اند و کسانی بوده‌اند که نتوانسته‌اند به دلیل تصادفات مسیر عادی زندگی خود را دنبال کنند و وقتی به لایه‌های عمقی ‌تصادفات نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که جامعه و خانواده متضرر می‌شوند و برای بازگشت فرد به جامعه موانع بسیار وجود دارد و باید آنقدر جامعه پویا باشد که بتواند سطح معیشت و رفاه را به طور کامل پوشش دهد که در کشور ما شرایط این‌گونه نیست.