سی ان ان نوشت: به حاشیه راندن رابرت مالی نماینده ویژه امریکا در امور ایران پرسش‌هایی را درباره سرنوشت توافق هسته‌ای با ایران به وجود آورده است، توافقی که با ادامه غنی‌سازی اورانیوم تهران و انتخابات آتی و نزدیک ایران و امریکا، بیش از هر زمان دیگری ضروری به نظر می‌رسد.

به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: جمهوری اسلامی سال آینده انتخابات پارلمانی برگزار می کند و انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیز در سال آتی برگزار می شود. به گفته تحلیلگران، پیشرفت در مذاکرات هسته‌ای و همچنین سرنوشت آمریکایی‌های بازداشت شده در ایران، احتمالاً باعث تقویت مقام‌های فعلی در افکار عمومی خواهد شد.

پس از انتخاب بایدن، مالی در سال 2021 به عنوان فرستاده در امور ایران منصوب شد به یک چهره اصلی در مذاکرات برای بازگشت به توافق تبدیل شد. سال گذشته، چندین نقطه اختلاف در مذاکرات ظاهر شد و مذاکرات نهایتا در سپتامبر به بن بست رسید. روابط تنها زمانی بدتر شد که نحوه برخورد دولت ایران با تحولات داخلی و عرضه پهپاد به روسیه را شاهد بودیم.

مالی حتی قبل از انتصابش به عنوان سفیر ایران یک چهره جنجالی بود.  منتقدان مالی، از جمله ایرانیان ضد جمهوری اسلامی در خارج از کشور، محافظه کاران ایالات متحده و حامیان اسرائیل، او را به همدلی بیش از حد با جمهوری اسلامی و بیش از حد سختگیرانه نسبت به دشمن اصلی آن، اسرائیل، متهم کرده اند. اما کسانی که از نزدیک با مالی کار کرده اند، موافق نیستند که این چهره 60 ساله نسبت به ایران بسیار نرم بوده است.

مدیر پروژه ایران در IGC، گفت که اقدامات مالی در راستای استراتژی امنیت ملی دولت ایالات متحده است.

علی واعظ که بیش از یک دهه است مالی را می شناسد و مستقیماً در گروه بین المللی بحران به او گزارش داده است، گفت: دولت بایدن با یا بدون راب مالی معتقد است که تنها راه حل پایدار برای بحران هسته ای با ایران راه حل دیپلماتیک است.»

واعظ گفت: «کسانی که این دولت را به «نرم‌بودن بیش از حد» در قبال ایران متهم می‌کنند، برای توضیح اینکه چرا آمریکا اکنون تحریم‌های بیشتر و نه کمتری علیه ایران نسبت به زمان روی کار آمدن پرزیدنت بایدن دارد، مشکل خواهند داشت.»

اوضاع الان چگونه است؟

واعظ در این راستا گفت: «سیاست ایالات متحده توسط محاسبات امنیت ملی دولت، و نه یک فرد در دستگاه امنیت ملی، مشخص می شود. با یا بدون راب مالی، دولت بایدن معتقد است که تنها راه حل پایدار برای بحران هسته ای با ایران، راه حل دیپلماتیک است. نورونا گفت که خروج احتمالی مالی احتمالاً به این معنی است که «معامله بزرگ» با ایران حاصل نخواهد شد، «اما تلاش‌های دولت برای دستیابی به یک توافق محدود همچنان ادامه دارد».