نگاهی به تغییرات اخیر در حزب کارگزاران سازندگی
پوست‌اندازی یا بالاگرفتن اختلافات؟!
پری شاکرین
حزب کارگزاران سازندگی این روزها به نظر دچار تلاطمات عجیبی است؛ از یک‌سو خبر از استعفا می‌آید و از سوی دیگر دبیرکل را عوض می‌کند.
همین چند وقت پیش بود که این حزب با دیگر احزاب اصلاح‌طلب و جبهه اصلاحات بر سر انتخابات ریاست جمهوری به اختلاف‌نظر خورد؛ خود را واقع‌گرا و دیگر احزاب را آرمان‌گرا عنوان کرد و حتی غلامحسین کرباسچی در سخنانی عنوان کرد که «کار سیاسی که رودربایستی ندارد. درباره بقیه بزرگان هم همین طور است. حتی دیگر کسانی که شاید برای ما کاریزما بوده و شخصیت موردعلاقه ما باشند... آقای خاتمی یا هر کدام از رفقا. اگر به خاطر شخصیت‌های بزرگوار و خصلت‌های قابل‌تحسینی که دارند، به خاطر اینکه نمی‌توانند به هیچ‌کسی نه بگویند و... نباید تعارف داشته باشیم...» و این آغاز جدایی کارگزاران بعد از درگذشت هاشمی رفسنجانی از جریان همسو بود.
اما این همه ماجرا نبود که تا قبل از اعلام نتایج شورای نگهبان در انتخابات ریاست جمهوری اخیر سخن از احتمال حمایت از لاریجانی می‌کردند و آنگاه که کلیه کاندیداهای مطرح اصلاح‌طلبان از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و جبهه اصلاحات اعلام کرد که کاندیدایی برای شرکت در انتخابات ندارد کارگزاران برخلاف سایر دوم خردادی‌ها به همتی اقبال نشان داد. کرباسچی یادداشتی نوشت و در بخشی از آن توضیح داد: «آقای همتی در این روزها بسیار خوب عمل کردند و سخنان معقولی بیان کردند... در شرایط فعلی به نظر ما آقای همتی کسی است که مسائل کشور را می‌شناسد و به خصوص با توجه به تخصصشان در بعد اقتصادی راه‌حل‌های علمی و معقول برای حل نسبی مشکلات دارد اما خواسته و تلاش ما این است که همه نیروهای اصلاح‌طلب با استفاده از صندوق رأی و تک‌تک آرای شهروندان حرکت کنند.»
پس‌ازآن ولی دلخوری‌ها انگار از روابط بیرونی این حزب به درون رفت. ماجرا چند ماه قبل از آنجا آغاز شد که فرزانه ترکان، عضو حزب کارگزاران سازندگی، خبر از استعفای خود و برخی بزرگان از ادامه عضویت در این حزب داد و گفت؛ «من به دلیل زاویه‌ای که با برخی سیاست‌های حزب کارگزاران، خصوصاً در انتخابات اخیر پیدا کردم از عضویت در حزب کارگزاران استعفا دادم. چند نفر از افراد صاحب رأی و بزرگان حزب هم علاوه بر من از عضویت در حزب کارگزاران استعفا دادند.»
در حالی اعضای کارگزاران یکی به نعل و یکی به میخ اختلافات را تایید و رد می‌کنند که به نظر می‌رسد ماجرا بیشتر از آن‌که به پوست‌اندازی شبیه باشد بیشتر شبیه برکناری دبیر کل 25 ساله و البته بروز اختلافاتی است که یکی از نتایجش تعطیلی ارگان این حزب است
عطریانفر اما به سرعت این ادعا را تکذیب کرد و گفت؛ «هیچ‌کس بجز خود ترکان از کارگزاران استعفا نداده و یدالله طاهرنژاد هم از شورای مرکزی استعفا داده است نه از حزب.»
هرچند که او شائبه اختلاف در حزب را به‌طور قطع رد نکرد و گفت؛ «حتماً اختلافات درون احزاب طبیعی است و این تفاوت‌ها در اندیشه و فهم سیاسی، خصیصه ذاتی کارکرد حزبی است و هیچ‌کس نباید انتظاری غیرازاین داشته باشد. همه اعضا هیچ‌گاه مانند هم‌فکر نمی‌کنند. حتی اگر آن‌هایی که در اقلیت حضور دارند به دلیل تأمین نشدن خواسته‌شان از حزب کنار بروند، باز هم ممکن است در موضوع دیگری میان همان اکثریتی که پیش‌تر در موضوعی موافق بودند، در بحثی دیگر اختلاف به وجود آید. بنابراین انتظار فقدان اختلاف‌نظر در میان اعضای یک حزب درست نیست.»
پس‌ازاین سخنان ولی به فاصله‌ای کوتاه خبر استعفای حسین مرعشی منتشر شد و هرچند که او بلافاصله خبر را تکذیب کرد اما عطریانفر دلیل این استعفا را به خاطر سپردن مسئولیت به جوان‌ترهای حزب در شورای مرکزی عنوان کرد و گفت که هرگونه استعفا یا کناره‌گیری منوط به کنگره حزب است.
خداحافظی با دبیر کل 25 ساله
چنین بود که کارگزاران سازندگی به نظر نتوانست اختلافات را برتابد و سرانجام بعد از ۲۵ سال غلامحسین کرباسچی با دبیر کلی این مجموعه خداحافظی کرد و در نشست روز سه‌شنبه شورای مرکزی کارگزاران جای خود را به حسین مرعشی داد. و نکته جالب ماجرا این بود که این تغییر در حالی رخ داد که خود کرباسچی در جلسه روز سه‌شنبه شورای مرکزی حزب حضور نداشت.
به این ترتیب نشست روز سه‌شنبه شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی با دستور جلسه انتخاب هیأت‌رئیسه برگزار شد که درنهایت آن طور که «ایسنا» گزارش داده است، اعضای حاضر در جلسه مذکور به اتفاق آرا حسین مرعشی را به عنوان دبیر کل جدید حزب کارگزاران سازندگی ایران و غلامحسین کرباسچی را به عنوان رئیس کمیته سیاسی این حزب انتخاب کردند.هم‌چنین محسن هاشمی، رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران در سمتش ابقا و فاطمه سعیدی و علی جمالی به ترتیب به عنوان نایب‌رئیس اول و دوم انتخاب شدند و حامد منتظری و کامبیز مشتاق گوهری از سوی اعضای شورای مرکزی به عنوان منشی اول و دوم هیأت رئیسه انتخاب شدند.
در همین حال به گفته عطریانفر، از این پس کرباسچی ریاست کمیته سیاسی حزب را بر عهده خواهد داشت؛ کمیته‌ای که به گفته این عضو ارشد کارگزاران سازندگی، مهم‌ترین و سیاسی‌ترین کمیته حزب است. هرچند عطریانفر با اشاره به غیبت کرباسچی در نشست شامگاه سه‌شنبه، اذعان کرده که کرباسچی هنوز این تصمیم شورای مرکزی در خصوص سپردن مسئولیت ریاست بر کمیته سیاسی به او را نپذیرفته است
در همین حال اما آنچه ماجرا را بیشتر از یک پوست‌اندازی به اختلاف نظر بدل کرده است، عدم انتشار روزنامه سازندگی است هرچند که محمد عطریانفر گفت که مشکل این روزنامه ربطی به مسائل مربوط به تغییر دبیر کل حزب ندارد؛ اما خود غلامحسین کرباسچی در صفحه اینستاگرامش علت این مسئله را توضیح داد و نوشت: «علل توقف انتشار روزنامه سازندگی؛ استعفای سردبیر در تاریخ ۱۴۰۰/۸/۱۸، عدم همراهی و احیاناً مخالفت ارکان حزب با انتشار روزنامه، نبود کاغذ و بدهی سنگین» است.
به این ترتیب با اشاره به مخالفت ارکان حزب با انتشار روزنامه حکم تأییدی بر اختلافات موجود در کارگزاران سازندگی زد.گرچه دیروز محسن هاشمی هم به ماجرا وارد شد و در مورد تغییرات اخیر حزب کارگزاران به پایگاه خبری مدارا گفت: «در حزب درگیری جدی نبود و بحث‌هایی هم که مطرح شد به این دلیل بود که تغییری در ارکان حزب اتفاق بیافتد و خود من هم در روند این تغییرات مطرح بودم و اتفاقاً من هم نظر مشابهی داشتم و نمی‌خواستم رئیس شورای مرکزی حزب باشم.»
به این ترتیب او هم به گرایش اعضای کارگزاران به جوان‌گرایی اشاره کرد و توضیح داد که بسیاری بر این نظر بودند که تغییراتی در حد ارکان اتفاق بیافتد و برخی نمی‌خواستند این اتفاق بیافتد. به دلیل کرونا جلسات حضوری برگزار نمی‌شد و بیشتر مجازی بود و برخی نیز در گروه جلسه می‌گذاشتند و حرف‌هایی پراکنده منتشر می‌شد اما درنهایت مسئله همان‌طور که گفتم اختلاف و چیزی مشکل‌دار نبود و به مرور همه چیز حل می‌شود.
به این ترتیب در حالی اعضای این تشکل یکی به نعل و یکی به میخ اختلافات را تایید و رد می‌کنند که به نظر می‌رسد ماجرا بیشتر از آن‌که به پوست‌اندازی شبیه باشد، بیشتر شبیه برکناری دبیر کل 25 ساله و البته بروز اختلافاتی است که یکی از نتایجش تعطیلی ارگان این حزب است. گذر زمان حتماً نتایج را بیشتر شفاف خواهد کرد.
دیدگاه تان را بنویسید