رئیس کمیسیون عالی سوانح راه‌آهن علت فنی سانحه قطار زاهدان ـ تهران را باز کردن پیچ‌های ریل توسط افراد ناشناس اعلام کرد.

پس از گذشت شش روز از سانحه قطار زاهدان ـ تهران، اینکه قصد این افراد «سرقت یا خرابکاری» بوده هنوز روشن نیست.

در سانحه قطار زاهدان ـ تهران در منطقه «شورو» در حدود صد کیلومتری زاهدان که خبر آن حدود ساعت چهار بعد از ظهر چهارشنبه گذشته منتشر شد، پنج تن از مسافران جان خود را از دست داده و ۴۲ نفر مصدوم شدند.

رئیس کمیسیون عالی سوانح شرکت راه‌آهن دیروز سه‌شنبه نهم مهر به خبرگزاری ایسنا گفت: «پس از انجام بررسی‌های مختلف، علت سانحه مشخص و گزارش آن را برای دولت و وزیر راه و شهرسازی نیز ارسال کردیم. بر اساس این گزارش، علت حادثه ریلی قطار زاهدان- تهران بازشدن پیچ، پابندها و فنرهای ریل توسط افراد ناشناس بوده است.»

غضنفر فولادی افزود: «برخی افراد ناشناس حدود ۱۷۰ تا ۱۸۰ پیچ و پابند ریل را در طول حدود ۵۰ تا ۶۰ متر باز و نقطه خطر ایجاد کردند و همین مسئله باعث خارج شدن قطار از ریل و بروز آن سانحه دردناک شده است. به عبارت دیگر می‌توان گفت که ریل به وسیله پیچ و پابند به تراورس متصل می‌شوند و اگر این پیچ‌ها باز شوند به راحتی با یک دیلم می‌توان ریل را از خط پایین انداخت و اگر پیچ و پابندهای ریل به هر علت و توسط هر کسی  باز شود، محل خطر ایجاد شده و درنهایت منجر به بروز این سانحه می‌شود.»

این مقام مسئول راه‌آهن ایران اما از اظهار نظر در این باره که آیا هدف از باز کردن پیچ‌های ریل «سرقت یا خرابکاری» بوده، خودداری کرد و گفت: «ممکن است به هر دلیلی این پیچ‌ها از ریل باز شده باشد اما ما نمی‌توانیم آن را تشخیص دهیم و وظیفه این کمیسیون بررسی دلیل فنی بروز یک سانحه ریلی است.»

فولادی در پاسخ به این پرسش نیز که چه راهکارهایی برای جلوگیری از بروز چنین سوانحی وجود دارد، گفت: «در هر ایستگاه راه‌آهن راهبان‌هایی داریم که هر روز به سمت یکدیگر حرکت کرده و نهایتا در وسط یک خط کارنامه‌هایشان را با یکدیگر به منظور تایید چک نهایی خط تعویض کرده و از همان مسیر بر می‌گردند. اما ممکن است در یک ایستگاه رفت و برگشت مسیر حدود هشت ساعت و حتی بیشتر طول بکشد و طی این مدت افراد ناشناس اقدام به بازکردن پیچ و مهره‌ها کرده باشند.»

او افزود: «راه دیگری برای بازدید و رصد مسیر وجود ندارد، گرچه پس از بروز این سانحه تصمیم‌بر آن شد تا کنترل و رصدهای بیشتری صورت گیرد اما در همه کشورهای دنیا نیز روال همینگونه است و نمی‌توان طول ۱۲ هزار کیلومتر شبکه ریلی را به صورت متر به متر از روش‌های آنلاین، تصویری و... رصد کرد.»

رییس کمیسیون عالی سوانح شرکت راه‌آهن ایران در نهایت خاطر نشان کرد: «ممکن است همین الان نیز چنین اتفاقی در یکی از محورها و مناطق بیافتد و برای متر به متر آن نمی‌توان نگهبان استخدام کرد و تنها به رفاه، امنیت و دیگر پارامترهای فرهنگی و اجتماعی جامعه برمی‌گردد.»

در حالی که مدیرکل روابط عمومی شرکت راه‌آهن ایران در روز حادثه اعلام کرده بود که «علت حادثه هنوز مشخص نیست»، مدیرکل روابط عمومی استانداری سیستان و بلوچستان گفته بود که قطار بر اثر «گرفتگی ریل با ماسه بادی» از ریل خارج شده است.