رانندگان استیجاری یکی از گروه‌های شغلی هستند که به دلیل قراردادهای کاری در قالب اجاره خودرو، از شمول قانون کار جدا هستند و از این منظر، هم حقوق بسیار پایینی نسبت به سایر کارگران دارند و هم معمولا از مزایای جانبی بی‌بهره هستند. آنها سال‌هاست که به کار زیاد، حقوق و مزایای ناچیز و عدم بهره‌مندی از مواد حمایتی قانون کار 

معترض هستند.

جمعی از این رانندگان شاغل در منطقه عسلویه در گفت‌وگو با ایلنا گفتند: برای ۱۲ ساعت کار مدام در روز ۱۵ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنیم. ما رانندگان استیجاری همدوش نیروهای رسمی و چارت‌دار در این منطقه آلوده و گرم کار می‌کنیم و با وجود تمام سختی‌ها و شرایط دشوار کاری، وظیفه خود را بی‌منت انجام می‌دهیم اما در پایان ماه برای ۱۲ ساعت کار مدام کف حقوق وزارت کاری می‌گیریم.

آنها با ابراز گلایه از بی‌توجهی مسئولان گفتند: آیا در میان این همه مدیر و مقام مسئول، کسی هست که صدای ما را بشنود؟ آیا کسی باور می‌کند که در عسلویه، با این تورم سنگین، می‌توان با 15 میلیون تومان امرار معاش کرد؟

یکی از این رانندگان استیجاری گفت: کارگری که ۱۲ ساعت در روز کار می‌کند چرا باید از تماس مدرسه فرزندش و شماره صاحبخانه روی گوشی‌اش واهمه داشته باشد؟! هزینه اجاره مسکن و هزینه مدرسه فرزندانمان کمترین و اساسی‌ترین هزینه‌هایی است که باید توان تأمین آن را داشته باشیم اما حتی از پس این هزینه‌ها هم به سختی برمی‌آییم.

این کارگران می‌گویند: ما توقعی غیرمنطقی یا خواسته‌ای فراتر از حد معمول نداریم. فقط انتظار داریم عدالت، آن‌گونه که شایسته یک مجموعه بزرگ و ملی است، در حق همه نیروهای رانندگان استیجاری نیز رعایت شود. 

رانندگان استیجاری گفتند: امیدواریم وجدانی بیدار در میان مدیران مجتمع گاز و پالایشگاه پیدا شود تا صدای این قشر فراموش‌شده را بشنوند.