یک داستان واقعی از درمان بازنشستگان سالخورده
قانون را بدانید هزینهها پایین میآید

طبق قانون، بیماران بالای ۶۵ سال نباید برای درمان در بیمارستانهای دولتی اعم از بستری شدن، دارو و درمان مبلغی بپردازند، با این حال این قانون به دلیل ناآگاهی بسیاری از مردم، به طور صحیح اجرا نمیشود.
«طاهر حیدری» یک بیمهشده سازمان تامین اجتماعی در گفتوگو با ایلنا، یک داستان واقعی از روند درمان پدرش روایت میکند؛ داستانی که نشان میدهد اگر قانون به درستی اجرایی شود، هزینههای درمان به میزان قابل توجهی حداقل برای کارگران سالخورده کاهش مییابد.
این بیمهشده تامین اجتماعی گفت: ما شهر همدان ساکن هستیم. عصر روز پنجشنبه ششم شهریور ۱۴۰۴ پدرم که بازنشسته سازمان تامین اجتماعیست، ناگهان دچار تشنج شد. سریعاً به اورژانس ۱۱۵ زنگ زدیم و پس از حضور اورژانس و تشخیص اولیه، انتقال به بیمارستان بعثت که تحت پوشش نظام علوم پزشکی و دولتیست، صورت گرفت.
او افزود: پزشک معالج سریعاً دست به کار شد و دستورالعملهای احیا صادر شد. تا شنبه شب مراقبتهای فشرده، سبب احیای پدرم شد و سلامتیاش را به دست آورد اما جهت اطمینان از تثبیت سلامت تا روز دوشنبه دهم شهریور در بیمارستان ماند و تحت مراقبت قرار گرفت. روز دوشنبه پس از معاینه صبحگاهی و اطمینان از سلامت کامل، پزشک مربوطه برگه ترخیص پدرم را صادر کرد.
حیدری میگوید بعد از صدور مجوز ترخیص، آن لحظه نگرانکننده و پر از استرس فرارسید، لحظه تسویهحساب. او در این باره روایت میکند: «من که حداقلبگیر سازمان تامین اجتماعی هستم، با استرس و دلهره جهت ترخیص به حسابداری بیمارستان رفتم. پیش خودم تصور میکردم حداقل 10 تا 15 میلیون تومانی باید پرداخت کنم. این به منزله آن بود که تا آخر ماه دیگر پولی برای گذران زندگی نخواهم داشت. به مامور ترخیص عرض ادب کرده و گفتم که «پدرم تحت پوشش بیمه تکمیلیست، لطفاً اعمال کنید». متصدی گفت: به نفعتان است که از بیمه تکمیلی استفاده نکنید چون برایتان گرانتر تمام میشود. با تعجب پرسیدم چطور!؟ پاسخ داد: قانونی برای ترخیص بیماران بالای ۶۵ سال وجود دارد که آنان را رایگان در بیمارستانهای دولتی تحت درمان قرار میدهند لذا فقط باید مبلغ اندکی پرداخت کنید».
او ادامه داد: وقتی برگه مبلغ پرداختی را دستم دادند، باورم نمیشد. فقط باید یک میلیون و 600 هزار تومان میپرداختم. این مبلغ پول غذای چند شبانهروز پدرم هم نبود، چه رسد پول تخت و هتلینگ همراه و داروهای مصرفی و ویزیت پزشکان و.... واقعاً با این تورم افسارگسیخته مبلغ ناچیزی بود. سریعاً به صندوق بیمارستان رفتم و وجه مذکور را پرداخت کرده و پدر را به خانه بردیم. آنجا بود که فهمیدم اگر قانون اجرا شود، نیازی به بیمه تکمیلی و تحمیلی نیست. درمان باید برای تمام کارگران کشور در همه بخشها
رایگان باشد.
دیدگاه تان را بنویسید