استاد اقتصاد دانشگاه علامه گفت: بررسی تحولات ۳۷ ساله گذشته اقتصاد ایران حاکی از خطاهای پرشمار سیاستی در این دوره است. اگر همین سطح فهم از تاریخ در نظام تدبیر امور ایران وجود داشت، بالغ بر ۷۵درصد خطاهای سیاستی رخ نمی‌داد. متاسفانه در سمت‌گیری‌های سیاست اقتصادی، بدیهی‌ترین تجربه‌های تاریخی نادیده گرفته شده‌اند، خطاها تکرار شده‌اند و فقر، مسکنت و فلاکت برای مردم و ناتوانی فزاینده برای حکومت و فراهم آمدن چشم‌اندازهای شکننده و ناآرام و تحریک‌کننده خارجی‌ها برای مداخله در مقدرات ما را به همراه آورده است.

به گزارش جماران، فرشاد مومنی در نشست «زمینه‌های وقوع انقلاب مشروطه» افزود: از نخستین موج انقلاب صنعتی تا امروز، همواره نقطه شروع فقر، فلاکت و وابستگی ذلت‌آور به دنیای خارج و ناتوانی حکومت و عقب‌ماندگی کشور، بروز ضعف در بنیه تولیدی کشور بوده است. وقتی بنیه تولیدی ضعیف می‌شود، مهلک‌ترین ضربه به توان مالیات‌‌ستانی حکومت وارد می‌شود. حکومتی که به این درک نرسیده که بزرگترین پشتیبان مالی‌اش یک نظام تولیدی پررونق است، محکوم به فناست.

وی یادآورشد: بزرگترین پرداخت‌‌کنندگان مالیات به حکومت، تولیدکنندگان هستند. حکومتی که به واسطه نادانی یا به ‌دلیل آنکه آلت‌دست لاشخورها و بیگانگان قرار گرفته، به ‌صورت ارادی یا انفعالی مسیر منتهی به ضعف بنیه تولید را در ایران دنبال می‌کند، در حال کندن گور خود است.

به گفته این اقتصاددان، آسیب‌‌دیده بزرگ دوم از ضعف بنیه تولید، مردم هستند. حکومت‌گرانی که فهم اقتصادی ندارند، بگویند که اقوام‌شان یک مراجعه بکنند به لیست اقلام جهیزیه در دوران مادربزرگ، مادر و فرزندان خود و آنچه باید مشاهده کنند این است که به‌طرز وحشتناکی، نسبت اقلامی که ما در داخل قادر به ساخت آنها هستیم در حال میل به سمت صفر است، در حالی‌که تا ۷۰ سال پیش این نسبت بسیار نزدیک به ۱۰۰ بود.

بیش از ۷۵درصد جمعیت ایران نیازمند حمایت معیشتی هستند

مومنی با اشاره به ضرورت توجه به شاخص رابطه مبادله افزود: سقوط بنیه تولید ملی باعث شده حکومت آشفته شود، مردم گرفتار و آینده کشور نامعلوم شود. شاخص «رابطه مبادله» که معیار سنجش توان رقابت و مقاومت اقتصاد است، در سال‌های پایانی جنگ بسیار بالاتر از سال‌های اخیر بود. برنامه‌های اقتصادی اخیر، مانند آزادسازی واردات و حذف یارانه‌ها، وضعیت را بدتر کرده و مردم را بیشتر گرفتار فقر کرده است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که بیش از ۷۵درصد جمعیت ایران در سال ۱۴۰۰ نیازمند حمایت معیشتی بوده‌اند و مناطق محروم بیش از سه‌چهارم کشور را تشکیل می‌دهند. سقوط تولید داخلی، وابستگی به واردات و خام‌فروشی را افزایش داده و این وضعیت نتیجه ترکیبی از جهل، فساد و ضعف مدیریت اقتصادی کشور است.

به باور وی، اکنون در شرایطی قرار داریم که تولید در ایران هدف مهلک‌‌ترین سیاست‌های ضدتولیدی قرار گرفته. قوانین و مقررات، به شدت کم‌‌کیفیت، دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌‌های اجرایی مشکوک و کیفیت تامین زیرساخت‌ها نیز بحرانی است. در ربع نخست قرن بیست و یکم بسیار قبیح است که حکومت به تولیدکنندگان بگوید «برق شما را تامین نمی‌‌کنم».

مومنی تاکید کرد: یکی از شریف‌‌ترین تولیدکنندگان کشور، هفته گذشته برای بنده نسخه‌‌ای از نامه اداره برق را ارسال کرده که در آن گفته شده به‌ جای اینکه هفته‌‌ای دو روز کارخانه خود را تعطیل کنید، باید آن را به سه روز در هفته افزایش دهید! با این فشارها، این تولیدکنندگان، تنها به دلیل آنکه می‌‌گویند یک ذخیره انباشت دانش ضمنی در بنگاه ما ایجاد شده که این دارایی بین‌نسلی متعلق به همه است و سرمایه سازمانی انباشته در آن وجود دارد، حاضر به اعلام ورشکستگی نیستند، خود را بدهکار کرده‌اند.

وی افزود: نگاه کنید در این شرایط که فشارهای طاقت‌فرسا که هیچ‌یک ارتباطی به تولیدکننده ندارد و تماما ناشی از شوک‌های بیرونی و سیاست‌های نابخردانه اقتصادی است، تامین اجتماعی در واکنش به اختلال اندکی در پرداخت حق بیمه نیروی کار چه کرده؟ آمده و بیمه کارگران را قطع کرده است!

با قطع بیمه کارگران، اقشار ضعیف را قربانی و بذر نفرت را می‌‌کارید

مومنی تاکید کرد: این اقدام ظلمی چندلایه به سرنوشت کشور است. صمیمانه به وزیر کار عرض می‌کنم به این وضعیت رسیدگی کنید. می‌‌دانم که اگر وزیر کار به درددل رئیس تامین اجتماعی نیز گوش بسپارد، او نیز سخنان شنیدنی برای گفتن دارد چراکه زمانی‌که پشت به تولید می‌شود، سازمان‌های بیمه‌ای نیز بحرانی می‌شوند و این قابل درک است. ولی شما به ‌جای آنکه مشکل را در جای خود اصلاح کنید، در حال نابود کردن تولیدکنندگان خود هستید. نمی‌دانید که با این کار چگونه بذر کینه و نفرت را در دل شریف‌‌ترین اقشار جامعه می‌‌کارید و چه بلایی بر سر آینده کشور می‌‌آورید.

او اظهار داشت: درک می‌کنم که سازمان‌های بیمه‌ای نیز باید در موعد مقرر مستمری بازنشستگان را پرداخت کنند اما راهکار آن این نیست که چون دولت بدهی خود را نمی‌پردازد، شما بیایید بیمه کارگران را قطع کنید. این اقدام نه‌تنها ظلمی آشکار و چندبُعدی است، بلکه صراحتا خلاف قانون نیز است. در این شرایط، خیر این تصمیمات برای چه کسی حاصل می‌شود؟ جناب وزیر کار، این را برای ما توضیح دهید.

مومنی با بیان اینکه آقایان، یک نشست اضطراری در جلسه سران قوا برگزار کرده و نگذارید اوضاع کشور بدتر از این شود، گفت: تلخ‌‌ترین قسمت این است که در تبلیغات رسمی، دائما گفته می‌شود «ما شرمنده مردم هستیم»، «چقدر مردم بلوغ نشان داده‌اند» و «چقدر شرافت و غیرت از خود بروز داده‌اند»، بعد این‌گونه آن شایستگی‌های ملت را جبران می‌‌کنند؟ یکی می‌‌آید بیمه کارگران را قطع می‌‌کند، دیگری می‌گوید با ارز ترکیبی به جنگ سفره‌ فقرا برویم، یکی دیگر می‌گوید با آزادسازی واردات کالاهای لوکس، نان‌آوران خانواده‌های فقیر را از شغل محروم کن! نظام تصمیم‌گیری اقتصادی کشور به شدت نیاز به تقویت دارد.