درحالی که در برخی استان‌ها تأمین نیروی کار برای کارفرمایان به معضل جدی تبدیل شده، نمایندگان کارگری علت این موضوع را دستمزد پایین و دولت علت آن را کاهش نرخ بیکاری می‌داند.

«ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور در مراسم روز دانشجو در دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به کمبود نیروی کار در برخی استان‌ها گفت: اکنون در بعضی از استان‌ها آمار نرخ بیکاری 5 یا 6درصد است و حتی برخی از استان‌ها به دنبال نیروی کار هستند. همچنین «محمود کریمی‌بیرانوند» معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزیر کار در این باره گفت: در دور دوم سفرهای استانی که داشتیم، کارفرمایان تقاضای نیروی کار به صورت جدی داشتند. وی ادامه داد: در برخی استان‌ها مانند سمنان، یزد و آذربایجان شرقی کمبود نیروی کار به مرز بحران رسیده و ‌به عبارتی تأمین نیروی کار به بحران تبدیل شده است.

«هادی ابوی» دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران کشور در گفت‌وگو با تسنیم در پاسخ به اظهارات این مقامات دولتی گفت: متأسفانه به دلایلی مانند حقوق کم، نیروی کار تمایلی به کار کردن ندارد. کارفرمایان بارها درخواست نیرو داده‌اند اما نیروی کار قبول نمی‌کند.

وی ادامه داد: بسیاری از کارفرمایان تمایل دارند که حقوقی بالاتر از حقوق وزارت کار را پرداخت کنند و نیروی کار جذب کنند. نیروی کار با تغییرات در بازار کار ترجیح می‌دهد که به سمت مشاغل نوین مانند مشاغل مجازی و اینترنتی برود. نیروی کار تحصیل‌کرده ما حاضر به فعالیت در خط تولید کارخانه‌ها نیست و ترجیح می‌دهد با دانش خود در مشاغلی که درآمد بیشتر دارد، مشغول کار شود. به همین دلیل شرایط عرضه و تقاضای نیروی کار نسبت به گذشته تغییر کرده است.

دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران کشور بیان کرد: جوانان به فکر این هستند که درآمد بیشتری داشته باشند به همین دلیل حاضر به اینکه سر ساعت مشخص تحت قوانین و ضوابط مشخص مشغول کار شوند، نیستند.

ابوی افزود: در حال حاضر منظور از کار بهتر این نیست که کارگر استراحت بیشتر داشته باشد و جایگاه کاری بالاتری داشته باشد، بلکه بیشترین بحث کارگر درآمد است. درآمد کارگر باید به گونه‌ای باشد که بتواند زندگی‌اش را تأمین کند لذا اصلاح بعضی موارد از تأمین اجتماعی و قانون کار در بهبود فرآیند کار مهم است.

وی ادامه داد: در حال حاضر مشاهده می‌کنیم که کارفرمایان شغل را ایجاد کرده‌اند اما نیروی کاری برای شغل وجود ندارد. این کمبود کارگر، برگرفته از مشکلات معیشت است. معیشت کارگران باید واقعی دیده شود. واقعیت جامعه این است که هزینه سبد معاش کارگر حدود 15 تا 16 میلیون تومان است. از آنجایی که چنین درآمدی برای یک کارگر در یک شغل دیده نمی‌شود، به صورت اجباری کارگر مجبور است مدام به دنبال شغلی باشد که درآمد بهتری داشته باشد.