دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران با بیان اینکه قانون بیکاری به صورت کج‌دار و مریز در حال اجراست، گفت: مانند بند‌هایی از قانون کار که به صورت کامل اجرا نمی‌شود یا با سوءتفسیر مواجه شده‌اند، در مورد اجرای قانون بیمه بیکاری نیز کاستی‌هایی وجود دارد. احتمالا همین کاستی‌هاست که باعث می‌شود حرف از اصلاح قانون بیکاری بزنند.

هادی ابوی در گفت‌وگو با ایلنا ادامه داد: مشخص نیست کدام مواد قانون بیکاری قرار است مورد بازنگری و اصلاح قرار گیرند اما آنچه باید مورد تاکید قرار دارد این است که اصلاحات باید در راستای احقاق حقوق کارگران باشد نه اینکه محدودیت‌هایی در زمینه ارائه مستمری بیکاری ایجاد شود.

دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران با اشاره به اینکه کارگران در حین کار سه درصد حق بیمه برای وقت بیکاری پرداخت می‌کنند، گفت: براساس قانون، کارگرانی که برخلاف میل خود بیکار می‌شوند باید تا زمان یافتن شغل دیگر مستمری بیکاری دریافت کنند.

او ادامه داد: در مقاطعی، شرایط اقتصادی به گونه‌ای است که کارخانه‌ها و کارگاه‌های مختلف با ریزش نیرو مواجه هستند. در چنین مقاطعی افراد بیشتری برای دریافت بیمه بیکاری مراجعه می‌کنند. این درست است که هجوم بیکاران منابع صندوق بیمه بیکاری را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و مشکل مالی ایجاد می‌شود اما این ربطی به کارگران ندارد. حق بیمه بیکاری برای همین مقاطع پرداخت می‌شود.

ابوی عنوان کرد: در اجرای قانون بیکاری افراد بیکار شده به کمیته‌هایی ارجاع می‌شوند تا ارزیابی شود که آیا مستمری بیکاری به آنها تعلق می‌گیرد یا نه. در این کمیته‌ها نمایندگان واقعی تشکل‌های کارگری حضور ندارند یا به صورت گزینشی عمل می‌شود. یکی از مواردی که باید در اصلاح قانون بیکاری به آن توجه داشت این است که تشکل‌های کارگری نقش‌آفرینی بیشتری داشته باشند. وی با بیان اینکه تشکل‌های کارگری مشخص هستند و در زمینه اصلاح قانون بیکاری باید نظرات آنها مورد توجه قرار گیرد، می‌گوید: در این نظرخواهی قطعا باید به سراغ کسانی برویم که مشمول قانون هستند. برای مثال تشکل یا صنفی هست که اعضای آن نه حق بیمه برای قانون بیکاری می‌دهند و نه بیمه بیکاری می‌گیرند. چرا باید از این افراد نظرخواهی کرد؟ تشکل‌های کارگری مشخص و هویت‌دار باید دور هم جمع شوند و نقش‌آفرینی داشته باشند.

دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران تاکید کرد: قطعا در اجرای قانون بیمه بیکاری ضعف‌هایی وجود دارد که بخشی از آنها مربوط به شیوه اجرا و بخشی هم مربوط به قانون است و باید اصلاحاتی صورت گیرد. اصلاحات باید در راستای احقاق حقوق کارگران باشد. گاهی در شرایطی خاص برای مثال وقتی افراد بیکار و متقاضیان مستمری بیکاری زیاد می‌شوند حرف از اصلاح می‌زنند و قصد‌شان ایجاد محدودیت در پرداخت مستمری است. نباید اصلاحات به این سمت برود، چون کارگران حق بیمه را برای همین روز‌ها پرداخته‌اند.