حواشی خروج بریتانیا دامن اروپا را می‌گیرد؛
ماهیگیری ماکرون از مرداب برگزیت
برگزیت را می‌توان فاجعه‌ای برای قاره سبز دانست؛ تبعات این اتفاق درهرصورت دامن همه کشورهای منطقه را خواهد گرفت؛ ازجمله می‌توان به وضعیت نامعلوم شهروندان اروپایی که در بریتانیا اقامت دارند و شهروندان بریتانیایی که در اتحادیه سکنی گزیده‌اند، اشاره کرد.
مسائل صرفاً به ایجاد مرز بین اروپا و بریتانیا ختم نمی‌شود، تمام منافعی که شهروندان از بریتانیا و یا اتحادیه کسب می‌کردند، حالا درخطر قرارگرفته است، بریتانیا در صورت خروج بدون توافقی که بتواند این تبعات را محدود کند، به مانند ایجاد یک کشور در دل کشور دیگری است.
از دیگر تبعات سنگین این جدایی می‌توان به برهم خوردن کلیه معاهدات تجاری، اختلال در عبور و مرور شهروندان، مسائل ترافیک هوایی، آسیب کسب و کارهای بریتانیایی در اتحادیه و برعکس و همچنین مناسبات سیاسی و امنیتی اشاره کرد؛ اما موضوعی که اکنون توجه همه را به خود جلب کرده است و در نگاه اول شاید چندان مهم به نظر نرسد، مسئله ماهیگیری اشتراکی در آب‌های دریای سیاه است.
پیش از جدایی بریتانیایی‌ها تمامی ماهیگیران اتحادیه می‌توانند از آب‌های همه کشورها آزادانه بدون هیچ محدودیتی برای ماهیگیری، همسو با قوانین اتحادیه، بهره‌برداری کنند، اما در صورت رویداد برگزیت بدون توافق، بریتانیا از همه نظر آمادگی اعمال محدودیت برای مرزهای آبی خود را دارد. این مسئله منجر می‌شود که بخش بزرگی از دریای سیاه از دسترس ماهیگیران اتحادیه دور بماند و به‌طورقطع شاهد افت میزان ماهیگیری در کشورهای اطراف خواهیم بود؛ اما این تنها آسیب اقتصادی برای اروپا نیست، سایت خبری بلومبرگ در گزارشی به این مسائل اشاره کرد و نوشت: واکنش پاریس به شکست ترزا می در رأی‌گیری روز سه‌شنبه برای طرح خروج از بریتانیا، برخلاف انتظارات بوده است. درحالی‌که بیشتر مردم در بریتانیا، تصور می‌کردند که امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه بیشتر در مورد مسائل مالی و تعاملاتش با سیتی لندن (قلب اقتصادی در دل لندن) در صورت بروز برگزیت بدون توافق، نگران باشد، به نظر می‌رسد که تمرکز او از زمان پیدایش اعتراضات جنبش‌های جلیقه زردها تغییر مسیر داده باشد. تمام دل‌نگرانی‌های این هفته فرانسه از خروج بی‌برنامه بریتانیا از اتحادیه اروپا، بر ماهیگیری و نه بانکداری متمرکز بود.
حتی اگر یکی از نسخه‌های کنونی طرح ترزا می برای خروج بریتانیا از اتحادیه رأی بیاورد، هیچ‌کدام شامل حقوق ماهیگیری نمی‌شود و جلیقه زردها بهانه دیگری برای کشاندن خشم خود به خیابان‌های فرانسه پیدا می‌کنند
ماکرون بی‌جلیقه و دارای اعتماد به نفس وافر که در جلسه‌‌ای در سالن شهرداری پاریس با شهرداران فرانسه گرد آمده بود، وعده داد که از حق ناوگان ماهیگیری فرانسه دفاع کند. او عنوان کرد که اگر ترزا می برای ایجاد یک طرح جدید برگزیت از اتحادیه امتیازاتی بگیرد یا آن‌که مجبور به خروج بدون توافق شود، فرانسه از حق ماهیگیری خود کوتاه نمی‌آید.
ادوارد فیلیپ، نخست‌وزیر فرانسه نیز از صحبت‌های ماکرون دفاع کرد و وعده داد از صنعت ماهیگیری فرانسه در قالب بخشی از بسته بودجه‌ای 57 میلیون دلاری که برای کاهش اثرات خروج بدون توافق بریتانیا از اتحادیه اروپا در نظر گرفته شده است، حمایت کند.
به نظر می‌رسد درحالی‌که تنها دو ماه تا خروج آشوب‌وار بریتانیا باقی مانده است، مجزا کردن ماهی به‌جای مالی از مسائل برگزیت کار عجیبی باشد؛ اما پایتخت‌های اتحادیه کمترین تردید را در موردحفاظت از نظام بانکی خود دارند و می‌دانند برگزیت به هر نحوی شکل گیرد حداقل تأثیر را بر نظام بانکی خواهد داشت.
پاریس و برلین، خواهان حفظ ارتباط و نوعی از دسترسی برون‌مرزی با شرکت‌های مالی بریتانیا هستند. تمایل کمی برای تضعیف بازارهای سرمایه به‌منظور تنبیه لندن وجود دارد. همچنین وزیران ماکرون هیچ علاقه‌ای به ازدیاد معافیت‌های مالیاتی برای جذب مشاغل از سیتی لندن درزمانی که جلیقه زردها بر سر عدم عدالت شورش می‌کند، ندارند.
همچون موضوع ماهیگیری، احتمالاً شاهد رقابت‌های بیشتری در تجارت بندری اتحادیه اروپا در صورت جدا شدن بریتانیا از جامعه گمرکی باشیم؛ چراکه احتمالاً رقابتی بین بندرهای فرانسه، بلژیک و هلند برای ارائه سریع‌ترین مسیر ارسال کالا به بریتانیا درمی‌گیرد
اما تجارت‌های دریایی و صنعت ماهیگیری مسائل مهم‌تری برای فرانسه است که در صورت رویداد برگزیت بدون توافق منابع بسیاری را عاید بریتانیایی‌ها می‌کند. ماهیگیری بخش کوچکی از تولیدی ناخالص ملی فرانسه را تشکیل می‌دهد، اما بار سیاسی بسیاری را برای این کشور به دوش می‌کشد. بریتانیا همه جوانب بازپس‌گیری کنترل آب‌های خود از اتحادیه اروپا را دارد و ماهی، برخلاف بانکداران، به مرزها احترام نمی‌گذارند.
بریتانیا حق طبیعی و منافع بسیاری در آب‌های دریای سیاه دارد؛ این کشور دوسوم صید خود را به اتحادیه اروپا صادر می‌کند و قایق‌های فرانسوی مرتباً در آب‌های این کشور ماهیگیری می‌کنند. بدون چنین دسترسی، آب‌های در اختیار اتحادیه اروپا فوراً محدود و دچار ازدحام می‌شوند و سود کمتری به دنبال دارند. حتی اگر یکی از نسخه‌های کنونی طرح ترزا می برای خروج بریتانیا از اتحادیه رأی بیاورد، هیچ‌کدام شامل حقوق ماهیگیری نمی‌شود و جلیقه زردها بهانه دیگری برای کشاندن خشم خود به خیابان‌های فرانسه پیدا می‌کنند.
این موضوع در مورد تجارت در کانال مانش انگلیس نیز صدق می‌کند. فرانسه از تجارت فزاینده 4.5 میلیارد دلاری با بریتانیا بهره می‌برد، اما اگر بریتانیا در بازار یکپارچه اروپا باقی نماند، باید سدهایی را در مقابل این تجارت قرار دهد، این مرزها می‌توانند تعیین تعرفه‌های واردات و صادرات یا پایانه‌های گمرکی باشد. بر اساس مطالعه‌ای که سال گذشته از سوی موسسه بیمه‌ای اویلر هرمس انجام شد، تخمین زده می‌شود که فرانسه در سال 2019، سه میلیارد یورو از صادرات خود را در صورت برگزیت بدون توافق از دست بدهد.
فاجعه‌ای برای همه
اقتصاد بریتانیا چیزهای بیشتری را در یک سناریوی خروج بدون توافق از دست می‌دهد، اما این بازی یک‌طرفه نیست. همچون موضوع ماهیگیری، احتمالاً شاهد رقابت‌های بیشتری در تجارت بندری اتحادیه اروپا در صورت جدا شدن بریتانیا از جامعه گمرکی باشیم؛ چراکه احتمالاً رقابتی بین بندرهای فرانسه، بلژیک و هلند برای ارائه سریع‌ترین مسیر ارسال کالا به بریتانیا درمی‌گیرد. به همین دلیل است که پاریس مشتاق به نمایش این موضوع است که هر کاری برای سرعت بخشیدن به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های بندری خود انجام می‌دهد.
همچنان که ماکرون عنوان می‌کند، این مسائل مسیر را برای مذاکرات آتی با بریتانیا هموار می‌سازد. اگر بروکسل پیشنهاد امتیازاتی را به دنبال واکنش ایرلندی‌ها ارائه کند، پاریس و دیگر پایتخت‌های اروپا خواهان چیزی در مقابل این امتیازات هستند، ازجمله دسترسی متقابل به آب‌های ماهیگیری. این امتیازات برای برگزیت بعدازآن درخواست شده است که وعده‌های چالش‌برانگیزی برای بازنگهداشتن مرز بین ایرلند و ایرلند شمالی ارائه شد.
درحالی‌که پاریس و برلین به پیشرفت‌های خوبی در زمینه صنعت بانکداری در صورت رویداد برگزیت بدون توافق رسیده‌اند، هنوز در زمینه تجارت‌های دریایی، اختلاف از زمین تا آسمان است.
دیدگاه تان را بنویسید