مریم علامه‌زاده

انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا در این دوره یک اتفاق کم‌نظیر در سیاست این کشور است. در این انتخابات که روز سه‌شنبه (پانزدهم آبان) برگزار می‌شود، تعداد تاریخی از زنان و اقلیت‌ها برای حضور در کنگره کاندیدا شده‌اند. دانشمندان عموما دست خود را به سیاست آغشته نمی‌کنند، اما امسال، بیش از 450 کاندیدا با سابقه علمی، فناوری، مهندسی و ریاضی به‌دنبال مناسب دولتی و ایالتی هستند.

لارن آندروود، پرستاری از شیکاگو و جوزف کوپسر، مهندس هوا و فضا از ایالت تگزاس، 2 مورد از صدها دانشمندی هستند که برای اولین بار صندلی‌های سیاست را به روپوش‌های آزمایشگاهی ترجیح داده‌اند. آندروود بر این باور است که واشنگتن اگر قصد دارد واقعا سیستم سلامت و درمان آمریکا را اصلاح کند، باید یک پرستار را پشت میز ببرد. 

کوپسر می‌گوید: تنها دلیلی که من به مسیر مهندسی هوا و فضا پا گذاشتم، پیش گرفتن آرزوی کودکی بود. در آن زمان من فقط رویای پا گذاشتن روی ماه را در سر داشتم و بنابراین از منظر خدمت عمومی،  ورود به سیاست تنها یک رشد طبیعی است. روش‌های علمی به شما اجازه می‌دهد تا فرضیاتی در مورد بخش‌های مختلف داشته باشید و بعد می‌توانید ایده‌ها را پرورش دهید، ما می‌توانیم ایده‌ها را مورد آزمون قرار دهیم و ایده‌های کارا را تشخیص دهیم و این روشی است که من قصد دارم در پیش بگیرم.

آندروود 26 ساله امیدوار است به عنوان اولین زن آفریقایی - آمریکایی به عنوان چهاردهمین نماینده ایالت ایلینویز انتخاب شود. او می‌گوید: من فکر می‌کنم ما شاهد چیزی هستیم که پیش از این هرگز اتفاق نیفتاده بود. سیاستگذاران ما در پی کتمان حقیقت هستند. آنها حقیقت‌ها را نادیده می‌گیرند و با کارشناسان مشورت نمی‌کنند. اما حقیقت پشت ماه نمی‌ماند.

به گفته دو مقام علمی پیشین، اگرچه اکثریت دانشمندان در قالب دموکرات‌ها پا به عرصه انتخابات گذاشته‌اند، اما نیاز به دانشمند حزب و جناح نمی‌شناسد. وایتمن کارشناس منابع طبیعی پیشین آمریکا می‌گوید: بالاخره هر فرد شخصا اعتقادات حزبی دارد. اما وقتی این افراد مشاورات علمی می‌دهند این مسئله بروز نمی‌کند؛‌ چرا که آنها به شهرت خود اهمیت می‌دهند و قصد ندارند با سیاسی‌کاری علم را به خطر بی‌اندازند.

هر دو طیف جمهوری‌خواه و دموکرات به نیاز حضور دانشمندان درکنگره معترف هستند. مک‌کارتی که نماینده‌ای دموکرات دوران اوباما بوده و سابقه علمی دارد می‌گوید: دانشمندانی که کاندیدا شده‌اند مثل ما فکر می‌کنند: تنها علم نیست که در خطر است، خود دانشمندان هم در خطر قرار گرفته‌اند و ما به افرادی برای مناسب رهبری در بخش عمومی کشور نیاز داریم تا بتوانند تضمین کنند که تصمیمات بر اساس حقایق گرفته شود.

شاونسی ناوتون، مدیر شرکت 314 اکشن، که یک کمیته سیاسی غیرانتفاعی برای کمک به کاندیداهای کنگره به منظور آشنایی با مسائل سیاسی است، برخلاف نظر عده‌ای که تنها ترامپ را مقصر اتفاقات علیه علم می‌دانند، می‌گوید: امسال 7 هزار و 500 درخواست از سوی دانشمندان داشتیم. تا کنون جنگ علیه علم بود اما حالا جنگ علیه حقایق شکل گرفته است. چه در بحث امنیت سایبر، سلاح هسته‌ای یا تغییرات اقلیم دانشمندان می‌توانند پای میز بیایند و مشاوره دهند. اما حضور دانشمندان این ریسک را ایجاد می‌کند که با اعتماد عمومی به دانشمندان، سیاست در قالب علم به مردم اعمال شود. اما وایتمن که نماینده دوران جورج دبلیو بوش و جمهوری‌خواه است اعتقاد دارد که جای نگرانی نیست، چرا که دانشمندان مقابل آن ایستادگی می‌کنند. مک کاردی نیز می‌گوید: دانشمندان علاقه‌مند به رهبری سیاسی نیستند و بنابراین آنها علم را سیاست‌زده نمی‌کنند. آنها فقط قصد دارند به سیاست ورود کنند تا از سیاست‌زدگی علم جلوگیری کنند.