آریا طاری

امیرحسین فتحی به عنوان مدیرعامل استقلال انتخاب شد تا در باشگاه «تفاوت» به وجود بیاورد و این مجموعه را متحول کند اما راه و روش‌های مدنظر این مدیر و واکنش‌های او به مسائل مختلف، تا امروز تفاوت زیادی با مدیر قبلی استقلال نداشته است. اگر رضا افتخاری در نهایت قربانی ماجراهای رقم خورده در «پندار تایم» شد و از قدرت کافی برای برخورد با سایر مدیران باشگاه برخوردار نبود، فتحی نیز تا حدودی تحت تاثیر علی خطیر و چند عضو دیگر هیات مدیره قرار گرفته و اقتدار کافی را در برخورد با مسائل باشگاه از خودش نشان نداده است. در روزهای گذشته، چند ستاره استقلال برای تمدید قرارداد، با یکی از مدیران باشگاه مذاکره کردند و به توافق رسیدند. پروسه جذب سرمربی تیم نیز از کانال علی خطیر اتفاق افتاد. در واقع درست در روزهایی که باشگاه با انتشار یک بیانیه عجیب، از لغو پروسه جذب استراماچونی برای وفادار ماندن به خط قرمزهای نظام جمهوری اسلامی خبر داده بود، خطیر در صفحه اینستاگرامش خبر توافق نهایی با این سرمربی را منتشر کرد و چند روز بعد نیز در بین هواداران باشگاه، از سفر قریب‌الوقوع مربی ایتالیایی به ایران خبر داد. توافق با سرمربی اسبق اینتر، حالا بیشتر از آن‌که یک دستاورد برای مدیرعامل باشگاه استقلال باشد، یک امتیاز مثبت برای خطیر به شمار می‌رود. به محض ورود استرا به ایران نیز خطیر به عنوان اولین عضو باشگاه در کنار او دیده شد و دقایقی نسبتا طولانی را با این مربی سپری کرد. سوال اینجاست که اگر ستاره‌های تیم با مدیران باشگاه برای تمدید قرارداد توافق می‌کنند و سرمربی تیم توسط یک مدیر دیگر انتخاب می‌شود، نقش فتحی به عنوان مدیرعامل باشگاه دقیقا چیست؟ او چقدر روی روند تیمش تاثیرگذار است؟ این مدیر تا چه اندازه در تصمیم‌گیری‌های خاص استقلال، به عنوان نفر اول کادر مدیریتی دخالت داده شده است؟

مدیرعامل باشگاه استقلال اصرار دارد که رقم واقعی قرارداد آندره‌آ استراماچونی، از نصف رقم اعلام شده از سوی رسانه‌های ایتالیایی نیز کم‌تر است. اگر آبی‌ها این مربی را با رقمی کم‌تر از 800 هزار دلار در هر سال به خدمت گرفته باشند، این قرارداد به یک دستاورد بزرگ برای مدیران تیم تبدیل خواهد شد. چراکه دی‌‌مارتزیو و سایر خبرنگاران مطرح ایتالیایی دستمزد استرا را یک و نیم میلیون دلار به ازای هر سال عنوان کرده‌اند. اگر رقم مدنظر مدیران باشگاه حقیقت دارد، چرا تصویری از این قرارداد منتشر نمی‌شود تا همه هواداران استقلال با سند و مدرک در جریان این حقیقت قرار بگیرند؟ چرا سند و مدرک کافی در مورد این قرارداد در اختیار طرفداران قرار نمی‌گیرد تا آنها نیز به قرارداد تنظیم شده از سوی باشگاه‌شان افتخار کنند؟ فتحی تاکید دارد که استراماچونی از بین 40 گزینه مختلف برای هدایت استقلال انتخاب شده است. این گزینه‌ها اما از سوی چه کسانی به باشگاه معرفی شدند؟ علی خطیر از بدو انتخاب به عنوان یکی از مدیران باشگاه، همواره با وینفرد شفر اختلاف نظر داشت و در جست‌وجوی راهی برای کنار گذاشتن مربی آلمانی بود. او بالاخره به این خواسته‌اش رسید و حالا همه در استقلال استراماچونی را مربی انتخاب شده توسط خطیر می‌دانند. موضوعی که برای جایگاه مدیرعامل، چندان جالب توجه به نظر نمی‌رسد.

مرد اول کادر مدیریتی استقلال، ترجیح می‌دهد تنها لبخند بزند و در سایه بماند. او تنها نکات مثبت را بر زبان می‌آورد و در روزهای پرحاشیه باشگاه دیده نمی‌شود. حتی وقتی خطیر با افشای مکالمه‌های خصوصی با شفر، به او اتهام دلالی می‌زند، فتحی صحبت از دلالی را در شان باشگاه نمی‌داند اما حتی نمی‌تواند به مدیر زیرمجموعه‌اش تذکر بدهد و از تکرار چنین صحبت‌هایی جلوگیری کند. حتی به نظر می‌رسد ستاره‌های تازه‌وارد باشگاه نیز به جای فتحی، با خطیر مذاکره می‌کنند و در اولین عکس‌ها، در کنار این مدیر دیده می‌شوند. استقلال برای نزدیک شدن به موفقیت‌های بزرگ و رسیدن به نتایج درخشان، به نمایش اقتدار بیشتری از سوی مدیرعاملش نیاز دارد. بدون تردید در فصل جدید روزهای سختی در انتظار تیم است و اگر امیرحسین فتحی همچنان «در سایه بودن» را ترجیح بدهد، مشخص نیست چه اتفاقی برای استقلال رخ خواهد داد. مدیری که هیچ تصمیمی برای تیمش نمی‌گیرد و در پروسه انتخاب مربی و بازیکن هم دخیل نمی‌شود، طبیعتا نمی‌تواند راه پیشرفت را به استقلال نشان بدهد. شاید فتحی ترجیح می‌دهد سرزنش بعد از شکست را سهم دیگر مدیران باشگاه کند اما با این روند ستایش بعد از موفقیت‌ها نیز تنها برای همان مدیران اتفاق خواهد افتاد.