قهرمان ساختگی!

آریا رهنورد

سپاهان در آخرین هفته فصل، به هدف اصلی‌اش نرسید و نتوانست روی سکوی اول قرار بگیرد و قهرمانی پرسپولیس را به سرقت ببرد. آنها با شکست دادن استقلال خوزستان، دومی‌شان در لیگ را قطعی کردند و سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را به دست آوردند. پس از آخرین مسابقه در لیگ برتر هجدهم، دستیار امیرقلعه‌نویی از عبارت «قهرمان واقعی» برای توصیف سپاهان نام برد. او باور داشت که با توجه به هزینه‌ها، تیمش شایسته‌ترین تیم فصل بوده است. اگر هزینه کم معیار برتری تیم‌ها باشد، پس استقلال خوزستان را باید برترین تیم این فصل فوتبال ایران بدانیم. اگر هم برآینده هزینه و نتیجه مدنظر قرار بگیرد، پدیده بیشترین بازدهی را در لیگ برتر داشته است. سپاهانی‌ها اما علاقه‌ای به جدا شدن از ژست مظلومیت ندارند. آنها پس از کنار زدن استقلال خوزستان، در رختکن جشن گرفتند و در استادیوم نیز به شادی با هواداران‌شان پرداختند. تیمی که نایب‌قهرمانی را جشن می‌گیرد، شانس زیادی برای رسیدن به عناوین قهرمانی در آینده ندارد. پرسپولیس برانکو در لیگ پانزدهم، «دوم» شد و همه مهره‌های این تیم بدون استثنا ورزشگاه آزادی را با اشک ترک کردند. همین اشک‌ها مقدمه بازگشت این تیم به لیگ و رسیدن به سه قهرمانی متوالی شد. پرسپولیسی‌ها از دوم شدن راضی نبودند و برای رسیدن به اتفاقات بزرگ‌تر تلاش کردند. درست برخلاف سپاهان که بازیکنان و کادر فنی‌اش، کاملا از دوم شدن در لیگ راضی به نظر می‌رسند.

جزئیات قراردادها در هیچ‌کدام از باشگاه‌ها منتشر نشده و هیچ اطلاع دقیقی از میزان هزینه تیم‌ها وجود ندارد اما حتی اگر سپاهان از سه تیم مدعی دیگر کم‌هزینه‌تر بوده باشد، مقایسه قراردادهای این تیم با تیم‌هایی مثل پدیده و فولاد چندان منطقی به نظر نمی‌رسد

امیر قلعه‌نویی از مدت‌ها قبل با اصرار زیادی از هزینه‌های «صد میلیاردی» سه تیم مدعی قهرمانی صحبت کرده است. او تیم خودش را در لیگ برتر هم‌ردیف فولاد و پدیده قرار می‌دهد و استقلال، تراکتور و پرسپولیس را به انجام هزینه‌های بسیار زیاد برای خرید بازیکن متهم می‌کند. جزئیات قراردادها در هیچ‌کدام از باشگاه‌ها منتشر نشده و هیچ اطلاع دقیقی از میزان هزینه تیم‌ها وجود ندارد اما حتی اگر سپاهان از سه تیم مدعی دیگر کم‌هزینه‌تر بوده باشد، مقایسه قراردادهای این تیم با تیم‌هایی مثل پدیده و فولاد چندان منطقی به نظر نمی‌رسد. سپاهان روی خط دروازه، پیام نیازمند را در اختیار دارد. گلری که به محض درخشش در پیکان، با چند پیشنهاد روبه‌رو شد و سپاهان را برای آینده فوتبالش انتخاب کرد. پیام یکی از آماده‌ترین گلرهای این فصل لیگ به شمار می‌رود و طبیعتا دروازه‌بان ارزانی نخواهد بود. طلایی‌ها در خط دفاع مهره‌هایی مثل خالد شفیعی و سعید آقایی را در اختیار دارند. این تیم دو کاپیتان تراکتورسازی یعنی محمد ایرانپوریان و مهدی کیانی را نیز به خدمت گرفته است. بازیکنانی که در تیم سابق‌شان نیز حقوق قابل توجهی دریافت می‌کردند. ستاره‌هایی مثل محسن مسلمان و علی قربانی، در باشگاه سپاهان نیمکت‌نشین هستند و این تیم دو فوتبالیست خارجی یعنی کی‌روش استنلی و کومان را نیز در ترکیبش دارد. در واقع همه جای زمین سپاهان، پر از ستاره است و این تیم هرگز نمی‌تواند خودش را با باشگاهی مثل پدیده مقایسه کند. علاوه بر این، درصد پرداخت‌ها در سپاهان و آرامش مالی در این باشگاه همیشه از تیم‌های دیگر بالاتر بوده است. شاید ژنرال تصمیم دارد دستاوردش در اصفهان را بالاتر از چیزی که هست، نشان بدهد و برای فصل آینده امتیازهای بیشتری از باشگاه بگیرد اما حقیقت، با «ادعا» تغییر نخواهد کرد. سپاهانی‌ها به مسائل مربوط به داوری نیز معترض هستند اما همین تیم در دیدار رفت با استقلال و البته مسابقه با نساجی، از اشتباه‌های بزرگ داوری سود برد. اگر آنها در جدال با استقلال تسلیم پاتوسی نشده بودند و یا پرسپولیس را در تهران شکست می‌دادند، حالا بدون کنایه زدن به داورها می‌توانستند قهرمانی رقابت‌های لیگ برتر را به دست بیاورند.

نتایج سپاهان نسبت به دو فصل گذشته، از یک پیشرفت ایده‌آل حکایت دارد. آنها کارشان را خوب انجام داده‌اند و دلیلی برای تکیه کردن‌شان به ژست‌های ساختگی مظلومیت وجود ندارد. طلایی‌ها یکی از گرانقیمت‌ترین تیم‌های این فصل فوتبال ایران به شمار می‌روند و به هیچ وجه نمی‌توانند خودشان را به عنوان یک شگفتی‌ساز در لیگ برتر مطرح کنند. در نهایت، قهرمان واقعی تیمی است که روی سکوی اول قرار می‌گیرد، نه تیمی که از پایین سکو داستان‌هایی برای آرام کردن خودش تعریف می‌کند. سپاهان در این فصل شانس قهرمانی را از دست داده و می‌تواند از فصل آینده به رقابت برگردد و برای قهرمانی لیگ تلاش کند. اگر آنها از توجیه دست نکشند، خودشان را قربانی ندانند و درگیر ترسیم یک رقابت خیالی نابرابر نشوند، شانس خوبی برای تصاحب جام خواهند داشت. در غیر این صورت، آنها باز هم باید در کنفرانس‌، خودشان را قهرمان واقعی بدهند و روی سر خودشان، جام کاغذی بگذارند.