آریا طاری

هفته یازدهم لیگ برتر فوتبال ایران در حالی پیگیری شد که ورزشگاه شهدای شهر قدس، میزبان یکی از کلاسیک‌ترین نبردهای لیگ بود؛ استقلال و فولاد. اما این بازی یک تفاوت بزرگ با تمام دیدارهای قبلی داشت و آن هم سایه سنگین دربی. استقلال می‌دانست که پرسپولیس بازی خود را برده و موقتا صدر را تسخیر کرده و ریکاردو ساپینتو می‌دانست که لغزش در این بازی، یعنی ورود به مهم‌ترین بازی فصل با روحیه شکست‌خورده و عقب‌تر از رقیب سنتی. از آن طرف، فولاد با هدایت یحیی گل‌محمدی که خود نماد رقابت با استقلال است، انگیزه‌هایی فراتر از یک بازی معمولی داشت. نتیجه اما چیزی شد که آبی‌های پایتخت خوابش را می‌دیدند؛ یک برد اقتصادی، بازپس‌گیری صدر جدول و یک خط و نشان پررنگ برای جمعه بزرگ. 

فولاد با هدایت یحیی گل‌محمدی که خود نماد رقابت با استقلال است، انگیزه‌هایی فراتر از یک بازی معمولی داشت. نتیجه اما چیزی شد که آبی‌های پایتخت خوابش را می‌دیدند؛ یک برد اقتصادی، بازپس‌گیری صدر جدول و یک خط و نشان پررنگ برای جمعه بزرگ

ریکاردو ساپینتو برای این دیدار دست به یک ریسک منطقی زد. او می‌دانست که دربی جمعه حکم مرگ و زندگی را دارد، اما نمی‌توانست فولاد را دست‌کم بگیرد. بازگشت رامین رضاییان به ترکیب اصلی پس از چند بازی استراحت یا نیمکت‌نشینی، سیگنال واضحی از سوی کادر فنی بود؛ استقلال سمت راستش را برای حمله می‌خواهد. در خط دفاعی، حضور عارف غلامی و سامان فلاح زوجی را تشکیل داد که ماموریت داشتند جلوی حملات سرعتی وینگرهای فولاد را بگیرند. ترس از محرومیت رستم آشورماتوف باعث شد تا مربی پرتغالی مدافع ازبک را نیمکت‌نشین کند و برای اولین‌بار به عارف غلامی میدان بدهد. اما سورپرایز اصلی شاید در خط حمله بود؛ جایی که سعید سحرخیزان جوان و باانگیزه، به عنوان تک مهاجم هدف و با حمایت یاسر آسانی و کوشکی به میدان رفت. در سمت مقابل، یحیی گل‌محمدی با سیستم مورد علاقه‌اش و اتکا به هافبک‌هایی مثل سینا اسدبیگی و تجربه ساسان انصاری، آمده بود تا میانه میدان را از استقلال بگیرد. 

بازی برخلاف پیش‌بینی‌ها، با تسلط نسبی فولاد آغاز شد. شاگردان گل‌محمدی در ۱۵‌ دقیقه ابتدایی با پرس از بالا سعی کردند خط دفاعی استقلال را وادار به اشتباه کنند. در دقیقه سوم، ارسال خطرناک رزاق‌پور و ضربه اسدبیگی که با دخالت عارف غلامی به کرنر رفت، زنگ خطر را برای آنتونیو آدان به صدا درآورد. استقلال اما صبور بود. آنها می‌دانستند که فولاد یحیی جلو می‌کشد و فضای پشت مدافعانش خالی می‌ماند. 

استقلال ۱۴۰۴ مدل ساپینتو، تیمی است که نتیجه گرفتن را یاد گرفته است. هواداران استقلال حالا با خیالی راحت‌تر بلیت‌های دربی را رزرو می‌کنند. آنها می‌دانند که روز جمعه، تیم‌شان به عنوان صدرنشین وارد چمن می‌شود و پرسپولیس است که باید برای پس گرفتن تاج و تخت بجنگد

روی یک پاس بلند و دقیق از حسین گودرزی، توپ به پشت مدافعان فولاد فرستاده شد. اینجاست که سرنوشت بازی رقم خورد. علی نعمتی، مدافع سابق پرسپولیس که حالا لباس فولاد را می‌پوشد، در دفع توپ مرتکب اشتباهی مرگبار شد. تعلل او کافی بود تا سعید سحرخیزان مثل یک شکارچی توپ‌ربایی کند. او در موقعیت تک‌به‌تک با حامد لک، با خونسردی و یک ضربه زمینی دقیق، توپ را از بین پاهای لک عبور داد. این گل فقط یک اشتباه فردی نبود؛ بلکه محصول جایگیری اشتباه خط دفاعی فولاد در زمان انتقال توپ بود. سحرخیزان با هوشمندی دقیقا در کوریدوری حرکت کرد که بین نعمتی و دفاع کناری ایجاد شده بود. 

پس از گل، استقلال به آنچه می‌خواست رسیده بود. نیمه دوم اما حکایت متفاوتی داشت. فولاد برای فرار از شکست انتحاری حمله می‌کرد و استقلال به لاک دفاعی و ضدحملات سریع روی آورده بود. در این میان، نقش دیدیه اندونگ در میانه میدان حیاتی بود. او مثل یک تخریب‌چی کلاسیک، ارتباط خط هافبک و حمله فولاد را قطع می‌کرد. یحیی گل‌محمدی که نمی‌خواست بازنده این دوئل حیثیتی باشد، تمام مهره‌های هجومی‌اش را به زمین فرستاد. فشار فولاد لحظه به لحظه بیشتر می‌شد و استقلال عقب‌تر می‌رفت. دقیقه ‌۷۱ تیر دروازه استقلال لرزید تا هواداران آبی نفس‌شان را در سینه حبس کنند، اما بخت با صدرنشین یار بود. 

اوج درام در دقیقه ‌۸۴ رقم خورد. جایی که داور مسابقه (پیام حیدری) پس از مشورت با اتاق VAR، خطای عارف غلامی را پنالتی تشخیص داد. ورزشگاه در سکوت فرو رفت. همه چیز داشت از دست می‌رفت؛ هم برد، هم صدرنشینی و هم روحیه قبل از دربی. ساسان انصاری، کاپیتان باتجربه فولاد پشت توپ ایستاد؛ یک دوئل کلاسیک. انصاری ضربه را زد، اما آنتونیو آدان، سنگربان اسپانیایی استقلال، جهت را درست تشخیص داد و با یک واکنش تماشایی توپ را مهار کرد. این سیو ارزشی کمتر از گل سحرخیزان نداشت. آدان نه‌تنها سه امتیاز را خرید، بلکه به پرسپولیس پیام داد که دروازه استقلال در دربی به این راحتی‌ها فرو نخواهد ریخت. 

البته درخشش آدان یک ‌نگرانی هم برای ساپینتو داشت. حبیب فرعباسی از مصدومیت برگشته و قرار بود در دربی به چارچوب دروازه آبی‌ها برگردد اما درخشش آدان تمامی معادلات را تغییر داده است. به هر حال آدان از لحاظ تجربه با فرعباسی قابل مقایسه نیست و حالا باید دید سرمربی پرتغالی برای روز جمعه چه تصمیمی خواهد گرفت. 

دقایق پایانی بازی پر از تنش بود. سینا مریدی از فولاد در دقیقه ‌۸۷ با یک خطای خشن روی کوشکی، کارت قرمز مستقیم گرفت و فولاد ۱۰‌ نفره شد. این اخراج عملا تیر خلاص به پیکر تیم یحیی بود. استقلال در دقایق تلف‌شده بازی را مدیریت کرد و حتی روی ضدحملات توسط سحرخیزان و قلی‌زاده می‌توانست گل دوم را بزند که بی‌دقتی مهاجمان مانع شد. سوت پایان بازی، حکم امضای سند صدرنشینی استقلال را داشت. 

سرخ‌ها که هفته را با برد مقابل شمس‌آذر آغاز کرده بودند، حالا دوباره خود را در رده دوم می‌بینند و محکوم به برد در دربی هستند. تیمی که برای برد وارد دربی می‌شود، معمولا فضای بیشتری به حریف می‌دهد و این دقیقا همان چیزی است که ساپینتو با داشتن مهره‌های سریعی مثل آسانی و سحرخیزان می‌خواهد. 

حالا همه نگاه‌ها به جمعه، ۱۴‌ آذر دوخته شده است. استقلال با این برد نشان داد که شخصیت قهرمانی دارد. آنها بد بازی کردند؟ شاید در دقایقی. زیر فشار بودند؟ قطعا. اما تیمی که می‌تواند در روز بدش (یا روز سختش) مقابل تیمی مثل فولاد و سرمربی‌ای مثل گل‌محمدی سه امتیاز را بگیرد، خطرناک‌ترین فرم ممکن را دارد. 

استقلال ۱۴۰۴ مدل ساپینتو، تیمی است که نتیجه گرفتن را یاد گرفته است. برد مقابل فولاد، نه یک نمایش تیکی-تاکایی، بلکه یک نمایش از بلوغ تاکتیکی و فرصت‌طلبی بود. هواداران استقلال حالا با خیالی راحت‌تر بلیت‌های دربی را رزرو می‌کنند. آنها می‌دانند که روز جمعه، تیم‌شان به عنوان صدرنشین وارد چمن می‌شود و پرسپولیس است که باید برای پس گرفتن تاج و تخت بجنگد. جمعه، جنگی تمام‌عیار در راه است؛ اما فعلا، تهران آبیِ آبی است.