سایه جنگ روی جام ملت‌های فوتبال بانوان
یک میزبان جدید
نازنین دشتی
قرار بود مرحله مقدماتی جام ملت‌های فوتبال بانوان آسیا در سال 2025 از امروز با حضور 34 تیم از کشورهای مختلف قاره کهن آغاز شود. قرار بود این رقابت‌ها از تاریخ دو تا ۱۴ تیرماه ۱۴۰۴ به میزبانی اردن و در شهر امان برگزار شود اما تحولات منطقه و جنگی که با حمله نظامی رژیم صهیونیستی به ایران آغاز شد و ادامه پیدا کرد، باعث تعویق این مسابقات و انتخاب یک میزبان جدید شد.
به این ترتیب قطر به عنوان میزبان جدید این رقابت‌ها انتخاب و تاریخ مسابقات به 16 تا 28 تیرماه موکول شد. این جابه‌جایی میزبانی در فاصله زمانی کوتاه پیش از آغاز رقابت‌ها، برنامه‌ریزی تیم‌ها از جمله ایران را با پیچیدگی‌هایی همراه کرده است که باید منتظر ماند و دید فدراسیون فوتبال چه تصمیمی برای ادامه روند آماده‌سازی تیم در نظر خواهد گرفت تا ملی‌پوشان ایران با آمادگی مطلوب قدم در این مسابقات بگذارند.
این رقابت‌ها در قالب هشت گروه برگزار می‌شود و تیم ملی فوتبال زنان ایران در گروه A با تیم‌های اردن، لبنان، سنگاپور و بوتان همگروه شده است. گروهی که در نگاه نخست می‌تواند فرصت مناسبی برای صعود تیم ملی ایران به مرحله نهایی این مسابقات باشد، اما شرایط آماده‌سازی و تغییرات فنی اخیر این مسیر را با چالش‌هایی همراه کرده است. شاید یکی از این چالش‌ها خروج تیم ملی از کشور باشد. با توجه به اینکه در زمان جنگ خبری از پرواز نیست، در صورتی که حمله‌های نظامی ادامه پیدا کند، احتمالا تیم ملی باید از مرز زمینی خودش را به قطر برساند. موضوعی که می‌تواند روی شرایط بدنی بازیکنان تاثیرگذار باشد.
عصر جدید
زمانی که فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت دست به تغییر کادر فنی بانوان بزند و سکان هدایت تیم را به مرضیه جعفری بسپارد، بسیاری از ورود تیم ملی به عصر جدید خود خوشحال بودند. بعد از نتایج فاجعه‌باری که فوتبال زنان طی 12 بازی گذشته خود به دست آورده بود، تغییر کادر فنی، یکی از اصلی‌ترین تحولات این تیم به شمار می‌رفت. به خصوص که سرمربی جدید
یکی از پرافتخارترین و نام‌آشناترین مربیان فوتبال زنان کشور به حساب می‌آید. درواقع او را می‌توان بنیان‌گذار تیم شهرداری بم (که امروزه با نام خاتون بم شناخته می‌شود) دانست؛ تیمی که در 17 دوره لیگ برتر زنان 11 بار با هدایت او روی سکوی قهرمانی ایستاده و به پرافتخارترین تیم باشگاهی فوتبال زنان ایران تبدیل شده است.
به این ترتیب حضور جعفری در رأس کادر فنی تیم ملی، امید تازه‌ای را برای بازگشت تیم ملی بانوان به روزهای موفقیت‌آمیز به همراه داشته است. همان‌طور که اشاره شد، تیم ملی ایران در سال‌های اخیر به‌ویژه در دوران هدایت مریم آزمون با نتایج ضعیفی روبه‌رو بوده است. آمارها نشان می‌دهد تیم ملی بانوان در ۱۲ دیدار متوالی تحت هدایت آزمون حتی یک پیروزی هم کسب نکرد و این روند نزولی انتقادهای فراوانی را متوجه عملکرد تیم ملی کرده بود. حالا اما با وجود اینکه سایه تاریک جنگ روی کشور است، هنوز به تیم ملی با حضور جعفری روی نیمکت امید هست.
شروعی آرام اما امیدوارکننده
بعد از اینکه جعفری به عنوان سرمربی جدید انتخاب شد، قدم‌ها برای بازسازی روحیه و ساختار فنی تیم برداشته شد. بعد از برپایی اردو، زنان ایران در دو دیدار تدارکاتی مقابل تیم ملی عراق قرار گرفتند. تیمی که یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های فوتبال زنان آسیا به شمار می‌آید و رویارویی با آنها دو جنبه داشت؛ اولین نکته این است که با توجه به اینکه ایران برای زمانی بسیار طولانی رنگ برد را ندیده بود، دو پیروزی برابر این تیم بسیار ارزشمند و روحیه‌بخش بود. از سوی دیگر اما سطح پایین این حریف تدارکاتی باعث شد تا کارشناسان این پیروزی‌ها را با احتیاط ارزیابی کنند. به گفته بسیاری از تحلیل‌گران، موفقیت واقعی تیم ملی بانوان ایران در مرحله مقدماتی مسابقات قاره‌ای سنجیده خواهد شد؛ جایی که تیم‌هایی مانند اردن و لبنان می‌توانند رقیبان جدی‌تری برای ایران باشند. در هر حال این بردها به نوعی اولین دستاوردهای دوره جدید هدایت تیم ملی محسوب می‌شود و باید امیدوار بود که در مرحله مقدماتی هم تکرار شوند.
تیمی که در شروع کامل نیست
یکی دیگر از چالش‌های تیم ملی بانوان ایران در این رقابت‌ها غیبت چند بازیکن کلیدی به دلیل مصدومیت است. هاجر دباغی، مونا حمودی و عارفه‌سادات کاظمی که سه بازیکن تاثیرگذار تیم ملی با سابقه حضور موثر در رقابت‌های بین‌المللی هستند، امکان همراهی تیم ملی در مرحله مقدماتی را ندارند. موضوعی که کار کادر فنی را سخت می‌کند. جعفری حالا به اجبار باید در ترکیب خود بازنگری کند و احتمالا به بازیکنان جوان‌تر و کم‌تجربه‌تر میدان بدهد. با این وجود بسیاری معتقدند مربی کارکشته‌ای چون جعفری که سابقه پرورش استعدادهای جوان در لیگ برتر را دارد، می‌تواند با استفاده هوشمندانه از بازیکنان در دسترس خلأ ناشی از این مصدومان را تا حدی جبران کند.
شانس صعود چقدر است؟
تیم ملی ایران در گروه A با تیم‌های اردن، لبنان، سنگاپور و بوتان همگروه است. اردن به عنوان میزبان اولیه این رقابت‌ها یکی از تیم‌هایی است که در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی روی فوتبال زنان خود انجام داده است و یکی از اصلی‌ترین مدعیان صعود در این گروه به شمار می‌رود. تا حدی که بعید به نظر می‌رسد گرفتن میزبانی از آنها تاثیر زیادی روی عملکردشان داشته باشد.
لبنان و سنگاپور نیز در سطح میانه فوتبال بانوان آسیا قرار دارند. تیم ملی ایران در صورت نمایش فنی قابل قبول و استفاده بهینه از فرصت‌ها، می‌تواند بالاتر از این تیم‌ها در جدول گروهی قرار گیرد. در این بین بوتان به عنوان ضعیف‌ترین تیم گروه فرصتی طلایی برای افزایش تفاضل گل تیم ایران فراهم می‌کند به شرطی که از آن به خوبی بهره گرفته شود.
چشم‌انداز پیش‌رو
اگرچه تیم ملی بانوان ایران با چالش‌هایی همچون تغییرات کادر فنی، برنامه‌ریزی فشرده، غیبت بازیکنان کلیدی و تاخیر در برگزاری مسابقات مواجه بوده اما با ورود مربی باتجربه‌ای چون مرضیه جعفری روزنه‌های امید دوباره گشوده شده‌اند. نگاه به عملکرد تیم در این رقابت‌ها نه‌تنها به دلیل شانس صعود مهم است بلکه معیاری برای سنجش روند بازسازی فوتبال زنان ایران به شمار می‌آید.
جعفری اکنون در آستانه بزرگ‌ترین چالش دوران مربیگری‌اش قرار دارد؛ فرصتی برای اثبات توانایی‌هایش در سطح ملی و همچنین بازگرداندن اعتبار به تیمی که سال‌هاست در مسیر افول قرار دارد. اگرچه راه دشواری در پیش است اما این آغاز می‌تواند به فصلی جدید در تاریخ فوتبال بانوان ایران تبدیل شود.
دیدگاه تان را بنویسید