نگار رشیدی

 

روند طولانی و عجیب انتخاب سرمربی جدید تیم ملی والیبال ایران، سرانجام به پایان رسید. هرچند که در نهایت اسم انتخاب شده برای نشستن روی نیمکت تیم ملی، در حد و اندازه‌های این تیم نبود. فدراسیون والیبال وعده داده بود که یکی از بزرگ‌ترین مربیان دنیا را برای تیم ملی انتخاب می‌کند. قرار بود اگر این مربیان بزرگ به هر دلیلی جذب نشدند، هدایت تیم به سعید معروف سپرده شود اما در نهایت نه سعید سرمربی تیم ملی والیبال شد و نه مربیانی با کارنامه و رزومه قابل توجه به ایران آمدند. این انتخاب، یک شاهکار تمام‌عیار از سوی مدیران فدراسیون والیبال بود.

مائوریسیو موتا پائز در حالی برای هدایت تیم ملی والیبال ایران انتخاب شده که بیشتر به عنوان نفر دوم و نفر سوم پروژه‌های ملی شناخته می‌شده است. او چند سال دستیار برناردو رزنده در تیم ملی برزیل بود و سپس برای مدتی هم به عنوان یکی از دستیارهای فیلیپ بلین در تیم ملی فرانسه انتخاب شد. وقتی ژاپنی‌ها با خود فیلیپ بلین قرارداد می‌بندند و این مربی بزرگ را جذب می‌کنند، چرا والیبال باید از انتخاب دستیار سابق این مربی به وجود بیاید؟ در وصف رزومه پائز، همین بس که او از تیمی در لیگ اوکراین به تیم ملی والیبال ایران ملحق شده است. اگر او واقعا مربی بزرگی بود، در رقابت‌های باشگاهی اوکراین چه می‌کرد؟ اینکه این مربی تا 61 سالگی هنوز پیشرفت فوق‌العاده‌ای به عنوان نفر اول در والیبال نداشته، جایگاهش در والیبال جهان را آشکار می‌کند.

والیبال ایران روزهای بسیار سختی را در پیش دارد. این تیم باید از یک مسیر بسیار دشوار خودش را به المپیک برساند و برای این کار دست به یک معجزه بزرگ بزند. آیا مربی انتخاب‌شده برای تیم ملی در قواره‌های رقم زدن یک معجزه بزرگ خواهد بود؟ شاید بهتر است بدون پیش‌داوری و با خوش‌بینی به سراغ قضاوت این پروژه برویم اما سخت می‌توان به این انتخاب فدراسیون والیبال آن هم بعد از این همه انتظار امید داشت. اگر قرار بود مردی از لیگ اوکراین برای هدایت یکی از بهترین تیم‌های والیبال دنیا انتخاب شود، چرا حداقل این انتخاب کمی زودتر صورت نگرفت تا آقای سرمربی، لیگ را مدنظر قرار بدهد و این هفته‌ها را تماشا کند؟ کاری که فدراسیون والیبال انجام داد در نوع خودش عجیب بود. آنها زمان زیادی را از دست دادند و در نهایت یک مرد معمولی را برای هدایت تیم به ایران کشاندند. بدون شک اگر قرار به چنین انتخابی بود، سعید معروف می‌توانست به کمک شخصیت و دوستی نزدیکش با بازیکنان، شرایط بهتری برای تیم ملی به وجود بیاورد. به هر حال باید صبر کرد و دید که انتهای این پروژه چه خواهد شد. فعلا دورنمای والیبال ایران با این انتخاب چندان مناسب و ایده‌آل نیست و به سختی می‌توان تصور کرد که با این روند، موفقیت بزرگی انتظار والیبال ایران را بکشد. این روندی است که از همان ابتدا هم درست نبوده و همچنان هم درست به نظر نمی‌رسد.

در این بین رزنده به حمایت از دستیارش سابقش پرداخته است. او مائوریسیو را صاحب تجربه بین‌المللی عظیمی دانسته است. کسی که اشتیاق زیادی به والیبال و کار روزانه و «مهارت‌های» فردی یک مربی و رهبری را دارد و این مهارت‌ها پائز را سرمربی تیم‌های بزرگ والیبال جهان خواهد کرد. باید دید این پیش‌بینی رزنده با تیم ایران محقق می‌شود یا قرار است شاهد تکرار روزهای سخت در این تیم باشیم. «مائوریسیو موتا پائز» قرار است اواخر فروردین به ایران بیاید و گویا یک دستیار فرانسوی و یک مربی بدنساز هم او را همراهی خواهند کرد. هنوز مشخص نیست که سرمربی جدید دستیار ایرانی هم خواهد داشت یا نه. تنها چیزی که قطعی به نظر می‌رسد،‌ کار سخت این مربی در تیم ملی است.