حالا «ایران» شدیم!

تیم ملی، بالاخره همان نمایشی را پیاده کرد که منتظرش بودیم. تیم ملی دوباره همان تیمی شد که می‌شناختیم. تیمی که از دقیقه یک برای بردن به زمین آمده بود. تیمی که این بار انگیزه‌اش فقط نباختن نبود. بعد از ماجرای نبرد با انگلیس، دیگر چیزی برای از دست دادن نداشتیم. این بار با همه وجود مبارزه کردیم. این بار با همه انگیزه جنگیدیم و علاوه بر ولز، همه بدشانسی‌ها را نیز شکست دادیم. ایران حمله کرد، حمله کرد، حمله کرد و سرانجام نتیجه دلخواهش را گرفت. آن هم از سوی دو بازیکنی که هیچ‌کس تصور نمی‌کرد در فهرست گلزنان جام جهانی باشند.

آریا رهنورد

  

چینش اولیه نفرات ایران روبه‌روی ولز، کاملا با مسابقه قبلی متفاوت شده بود. کی‌روش این بار همه چیز را متفاوت کرد و با یک ترکیب جدید برابر ولز قرار گرفت. این بار دیگر خبری از یک دفاع سه نفره نبود. تیم ملی با چهار دفاع روبه‌روی حریف به زمین رفت. در ترکیب اولیه ایران، بیرو همچنان مصدوم بود و سیدحسین حسینی در ترکیب قرار گرفت. در مرکز دفاع نیز مرتضی پورعلی‌گنجی و مجید حسینی برای ایران بازی کردند. میلاد محمدی همانند دیدار قبلی بازیکن ثابت ایران بود اما در سمت راست، صادق محرمی بعد از نمایش ضعیف دیدار قبلی از ترکیب بیرون رفت و رامین رضاییان جای او را گرفت. کی‌روش برای جبران اشتباه قبلی، سعید عزت‌اللهی را نیز در ترکیب ثابت ایران قرار داد و جلوتر از او نیز احسان حاج‌صفی و احمد نوراللهی را به زمین فرستاد. سه بازیکن هجومی ایران نیز مهدی طارمی، سردار آزمون و علی قلی‌زاده بودند. قلی‌زاده در راست، جای جهانبخش را گرفته بود و مهدی طارمی نیز در سمت چپ بازی می‌کرد. ایران با این ترکیب، نمایش درخشانی روبه‌روی ولز داشت. تیم ملی در نیمه اول، بازی را بهتر شروع کرد و زوج سردار و طارمی نیز بسیار خطرناک نشان دادند. ایران در این نیمه چند موقعیت عالی به وجود آورد و حتی به گل هم رسید اما این صحنه آفساید اعلام شد و بازی با تساوی بدون گل ادامه داشت. این تساوی تا پایان نیمه اول ادامه داشت اما تیم ملی آشکارا نسبت به حریف برتر ظاهر شده بود. این نمایش نشان می‌داد که ایران به دنبال بردن این مسابقه است. در نیمه دوم هم برتری محسوسی در تیم ملی وجود داشت. سردار آزمون که یکی از بهترین‌های ایران به حساب می‌آمد، در یک صحنه تک به تک توپ را به تیر دروازه کوبید. بلافاصله علی قلی‌زاده هم با یک شوت کات‌دار توپ را به تیر زد تا ایران اوج بدشانسی را تجربه کند. تیم ملی در ادامه چند موقعیت عالی دیگر را هم از دست داد اما یک فرار عالی از طارمی و خطای خشن وین هنسی روی او، ولز را 10 نفره کرد. این صحنه دیگر تیر خلاص به ولزی‌ها بود. تیمی که حتی در زمان 11 نفره بودن هم توان مقابله با ایران را نداشت و فقط خوش ‌شانس بود. روند خراب شدن موقعیت‌های گلزنی ایران همچنان ادامه داشت و ماجرا زمانی بدتر شد که چند مصدومیت اجباری، چند ستاره را از ایران گرفت. نفراتی مثل سردار آزمون، احمد نوراللهی و سعید عزت‌اللهی به دلیل مصدومیت ناچار به ترک زمین مسابقه شدند. با این حال نفرات تازه‌وارد نمایش خوبی داشتند و ایران با ضربه دیدنی روزبه چشمی، توپ را از خط دروازه عبور داد. هیچ‌کس انتظار نداشت روزبه، آن بازیکن موعودی باشد که طلسم بدشانسی‌های تیم ملی را از بین می‌برد. دقایقی بعد نیز ایران با یک ضدحمله خارق‌العاده توسط رامین رضاییان به گل دوم رسید و عملا کار حریف را تمام کرد. این اولین برد ایران برابر یک حریف اروپایی در تاریخ جام جهانی به شمار می‌رفت.

همه چیز برای تیم ملی به سرعت عوض شد. تیمی که در یک قدمی حذف قرار داشت، حالا فاصله زیادی با صعود ندارد. شاید حتی یک تساوی در دیدار روز پایانی روبه‌روی آمریکا، ایران را به مرحله بعدی برساند

همه چیز برای تیم ملی به سرعت عوض شد. تیمی که در یک قدمی حذف قرار داشت، حالا فاصله زیادی با صعود ندارد. شاید حتی یک تساوی در دیدار روز پایانی روبه‌روی آمریکا، ایران را به مرحله بعدی برساند. در واقع تیم ملی با شکست دادن ولز، بخش بسیار مهمی از مسیر را طی کرده و حالا حتی بعید نیست اولین صعود تاریخش در جام را جشن بگیرد. ایران در این بازی، شجاعتش را دوباره پس گرفت. کارلوس کی‌روش هم بعد از پایان مسابقه، باور داشت که جام تازه برای تیم ملی ایران شروع شده است. به نظر می‌رسد این برد جذاب، تنها شروع ماجرای ایران در جام جهانی بوده است. تیمی که اگر در دیدار بعدی هم همین قدر آماده باشد، یک صعود رویایی را جشن خواهد گرفت. ایران به همه نشان داد که شکست بازی اول روبه‌روی انگلیس، فقط یک اتفاق بوده است. ایران به همه نشان داد که قدرت واقعی‌اش، چیزی فراتر از نتیجه بازی اول بوده است. این کاری است که ایران به خوبی می‌تواند انجامش بدهد. ایران بعد از شکست هفته اول، به شدت مورد قضاوت قرار گرفته بود اما حالا دیگر قرار نیست ذهنیت‌های قدیمی در مورد این تیم وجود داشته باشند. ایران دوباره همان تیم منسجم همیشگی است.