آریا رهنورد

لید: در همه سال‌های گذشته عادت کرده بودیم تیم ملی کشتی فرنگی را در اوج ببینیم. تیمی که در دو دوره اخیر المپیک چهار طلا گرفته، این بار حتی نتوانست یک طلای جهانی به دست بیاورد. از هر زاویه‌ای که به این مسابقه‌ها نگاه کنیم، یک شکست بزرگ برای تیم ملی ایران می‌بینیم. شکستی که شاید به دوران حضور محمد بنا در این تیم پایان بدهد. فعلا انتقادهای زیادی علیه این مربی مطرح شده و شاید فدراسیون کشتی در روزهای آینده، تصمیم تازه‌ای برای این تیم بگیرد.

 

مرد یخی در حسرت طلا

محمدرضا گرایی و امین میرزازاده، دو ستاره فینالیست ایران در رقابت‌های جهانی بلگراد بودند. گرایی مثل همیشه با خونسردی مثال‌زدنی، راهش را به طرف فینال هموار کرد. او رقبا را یک به یک شکست داد و نتایجی فوق‌العاده به دست آورد. محمدرضا که در دنیای کشتی به خاطر همین خونسردی با لقب «مرد یخی» شناخته می‌شود، یکی از فنی‌ترین کشتی‌گیرهای این رقابت نیز به شمار می‌رود. کسی که برای بردن رقبا در انتظار اخطار و خاک نبود و فنون معروفش را در جریان مسابقه اجرا می‌کرد. گرایی در فینال هم عملکردی درخشان داشت و در وقت اول چهار امتیاز از حریف جلو افتاد. او با وجود حمایت همه سالن از حریف صربستانی، مبارزه را خیلی خوب شروع کرد اما از یک جایی به بعد به جای مدیریت جریان بازی، به سراغ اجرای فنون بیشتر رفت. گرایی می‌خواست بازی را قبل از پایان وقت تمام کند و همین مساله، یک فاجعه بزرگ را برای او رقم زد. گرایی به سادگی برتری‌اش را از دست داد و در نهایت در این مسابقه شکست خورد. به نظر می‌رسید او خودش را کاملا برتر از حریف می‌داند و همین مساله موجب شده است که مدیریت کافی را در جریان این مسابقه نداشته باشد. گرایی می‌توانست ظرف 13 ماه، کلکسیون دو طلای جهانی و یک طلای المپیک را تکمیل کند اما این مدال برایش به نقره تبدیل شد. اتفاقی که یک ضربه روحی بزرگ برای آماده‌ترین ستاره این روزهای کشتی ‌فرنگی ایران بود.

 

عادلانه بود؟

امین میرزازاده که رقابت‌های المپیک را به خاطر ابتلا به ویروس کرونا از دست داده بود، در مسابقه‌های جهانی انتظارها را برآورده کرد و خودش را به دیدار فینال رساند. امین به خصوص در نیمه‌نهایی، عالی کشتی گرفت و حریف را با دقت و هوشیاری مغلوب کرد. با این حال او در فینال مغلوب چهره اسطوره‌ای دنیای کشتی فرنگی یعنی رضا کایالپ شد. کسی که بعد از سه سال دوباره یک طلای جهانی را به کلکسیون معرکه‌اش اضافه کرد. با این وجود آن‌چه در فینال 130 کیلوگرم اتفاق افتاد، چندان عادلانه به نظر نمی‌رسید. کایالپ هیچ فنی را روی حریفش پیاده نکرد و عملا فقط دو اخطار بین این دو نفر رد و بدل شد. تنها تفاوت امین و حریفش، این بود که کایالپ زودتر اخطار گرفت و دیرتر صاحب امتیاز شد. به نظر می‌رسد این بخش از قوانین کشتی فرنگی نیاز به اصلاح جدی دارد.

 

تداوم شکست‌های یک کاپیتان

کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی باز هم انتظارها را برآورده نکرد. محمدعلی گرایی در این چند سال کاپیتانی تیم را بر عهده داشته اما نتوانسته نتایج ایده‌آلی به دست بیاورد. او بعد از ناکامی در مسیر رسیدن به مدال المپیک، در جهانی بلگراد هم خیلی زود به دست حریف کره‌ای حذف شد و با توجه به شکست این حریف در مرحله بعدی، حتی نتوانست به جدول شانس مجدد راه پیدا کند. این یک ناکامی بزرگ دیگر برای یک کشتی‌گیر بااستعداد به شمار می‌رفت. محمدعلی تا امروز سه برنز جهانی را به دست آورده اما در کارنامه‌اش هیچ نشانی از مدال طلا در رقابت‌های جهانی یا حتی رقابت‌های قهرمانی آسیا دیده نمی‌شود. او حالا 28 ساله شده و به آخرین روزهای دوران کشتی نیز نزدیک می‌شود. چقدر حسرت‌بار خواهد بود که مهم‌ترین مدال او در سال‌های کشتی، مدال طلای بازی‌های کشورهای آسیایی باشد. گرایی باید این روند را تغییر بدهد. البته که او در وزن بسیار سختی قرار دارد اما کشتی‌اش با حریف کره‌ای، اصلا قابل قبول نبود. او در جریان این نبرد، کاملا ناامیدکننده ظاهر شد.

 

صحنه‌ای که باورش نکردیم

عجیب‌ترین صحنه رقابت‌های جهانی بلگراد برای کشتی ایران، در جریان رقابت محسن‌نژاد رقم خورد. کشتی‌گیری که از حریفش جلو بود و کاملا نیز به جریان مسابقه تسلط داشت اما در همان حال که مشغول پیاده کردن فنون مختلف بود، حریف را به موقع رها نکرد و به شکل غافلگیرکننده‌ای ضربه فنی شد. حتی خود حریف محسن‌نژاد نیز باور نداشت که توانسته شانه‌های رقیب ایرانی را به تشک بدوزد. او فقط می‌خواست از دادن امتیازهای بیشتر فرار کند اما به شکل ناگهانی، محسن‌نژاد را شکست داد. این باخت هم برای خود کشتی‌گیر و هم برای تیم ملی ایران یک شکست دردناک و باورنکردنی بود. محسن‌نژاد در این فصل به شانس مجدد نرفت و در رده یازدهم قرار گرفت. این شکست شاید تلخ‌ترین لحظه تیم بنا در بلگراد به حساب می‌آمد.

 

ناکام‌های مطلق

خیلی‌ها انتظار داشتند این نسل جدید و جاه‌طلب از کشتی فرنگی ایران را بر بام جهان ببینند اما ستاره‌های این تیم اصلا نتوانستند خود واقعی‌شان را روی تشک به نمایش بگذارند. این تیم انگار شبحی از تیم ملی کشتی فرنگی ایران بود. تیم ملی مسابقه‌ها را بد شروع کرد و بد هم ادامه داد. در 55 کیلوگرم پویا دادمرز اصلا آماده نبود و در نهایت در رده هشتم این وزن جای گرفت. در 72 کیلوگرم نیز محمدرضا مختاری که بنا امید بسیار زیادی به او داشت، در همان بازی اول شکست خورد. او یکی از ضعیف‌ترین کشتی‌هایش را گرفت و در این وزن در رده نوزدهم قرار گرفت تا ضعیف‌ترین عملکرد ممکن را تجربه کرده باشد. در 82 کیلوگرم نیز پژمان پشتام در رده دوازدهم ایستاد. این چند نفر، ناامیدکننده‌ترین چهره‌های کاروان ایران در مسابقه‌های جهانی کشتی 2022 در بلگراد بودند.

 

متوسط‌ها

در رقابت‌های وزن 63 کیلوگرم، علیرضا نجاتی به یکی از امیدهای ایران تبدیل شد. ورزشکاری که کشتی‌های خوبی گرفت و بازگشت‌های خوبی را تجربه کرد. نجاتی در یک‌چهارم نهایی شکست خورد و به جدول شانس مجدد رفت اما در نهایت نتوانست برنز را به دست بیاورد و روی سکوی پنجم این وزن جای گرفت. ناصر علیزاده نیز در 87 کیلوگرم چند کشتی ایده‌آل داشت اما در آخرین نبردها لغزید و او هم به جای گرفتن مدال برنز، پنجم شد. با این حال هیچ‌کس هم توقع نداشت این کشتی‌گیر کم‌تجربه خیلی زود به مدال جهانی برسد. تنها برنز ایران در این رقابت‌ها را محمدهادی ساروی گرفت. او کشتی‌های خوبی داشت اما در نیمه‌نهایی روبه‌روی آرتور الکسانیان شکست خورد. شاید برنز نتیجه بدی نباشد اما نه برای کسی که همه یک طلای مسلم را در این رقابت‌ها برایش کنار گذاشته بودند. ساروی البته خیلی خوب به لحاظ روحی خودش را احیا کرد و در مسابقه مدال برنز، عالی ظاهر شد.

 

زجرهای یک طلا

اتفاقی که بدون طلا ماندن در این رقابت‌ها را برای کشتی ایران دشوارتر کرد، مدال طلای علی ارسلان بود. در حقیقت تنها ایرانی برنده طلا در این رقابت‌ها، برای کشور دیگری کشتی می‌گرفت. این موضوع انتقادها از محمد بنا و کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی را نیز به اوج رساند. به خصوص اینکه در همین وزن مختاری حتی نتوانست برنده یک مسابقه شود و عملکرد فاجعه‌باری داشت.

 

چهارمی، در غیاب روس‌ها!

بعد از همان نبردهای اول مشخص شد که کشتی فرنگی ایران شانسی برای رسیدن به صد امتیاز در این رقابت‌ها ندارد. این در حالی است که رقبا خیلی زود صد امتیازی شده بودند. رقابت قهرمانی بین ترکیه و آذربایجان بسیار داغ شده بود و سرانجام این ترک‌ها بودند که با برتری رضا کایالپ در آخرین مسابقه، روی سکوی اول تیمی قرار گرفتند. آذربایجان دوم شد و صربستان میزبان نیز جایگاه سوم را به دست آورد. در غیاب روسیه و بلاروس، رده چهارمی برای تیم بنا اصلا پذیرفتنی نیست. البته که روسیه هم در کشتی فرنگی به اندازه آزاد ستاره ندارد اما باز هم این جایگاه در غیاب دو تیم قدرتمند، یک شکست تاریخی برای کشتی فرنگی ایران به شمار می‌رود.

 

سوتیتر 1: گرایی می‌توانست ظرف 13 ماه، کلکسیون دو طلای جهانی و یک طلای المپیک را تکمیل کند اما این مدال برایش به نقره تبدیل شد. اتفاقی که یک ضربه روحی بزرگ برای آماده‌ترین ستاره این روزهای کشتی ‌فرنگی ایران بود

 

سوتیتر 2: تنها تفاوت امین و حریفش، این بود که کایالپ زودتر اخطار گرفت و دیرتر صاحب امتیاز شد. به نظر می‌رسد این بخش از قوانین کشتی فرنگی نیاز به اصلاح جدی دارد