محرم و ۶ جام از دست رفته در سپاهان
نصف جهان بدون جام!
آریا طاری
داستان سپاهان و لیگ قهرمانان 2022 با حذف در مرحله گروهی تمام شد تا فولاد تنها نماینده ایرانی باقی‌مانده در جدول مسابقه‌ها باشد. این اتفاق در حالی رخ داد که فولاد تیمی کم‌مهره‌تر و در گروهی سخت‌‌تر بود اما نسبت به سپاهان، مربی بهتری داشت. مدیران باشگاه اصفهانی تا امروز برای محرم صبر کرده‌اند و حتی در دو مقطع مختلف با اصرار زیاد جلوی استعفای او را گرفته‌اند. حالا باید منتظر ماند و دید که این صبر، تا کجا ادامه پیدا می‌کند و آنها برای حمایت از این مربی جوان، حاضر به از دست دادن چند جام دیگر هستند؟
شکست سنگین روبه‌روی الدحیل، به کار سپاهانی‌ها در رقابت‌های این فصل لیگ قهرمانان آسیا پایان داد. در شب شکست عجیب التعاون روبه‌روی پاختاکور، یک تساوی هم کافی بود تا سپاهان راهی مرحله بعدی لیگ قهرمانان شود اما شکست وحشتناک پنج-دو روبه‌روی الدحیل، فرصت صعود را از این تیم گرفت. سپاهان با هشت گل زده، ضعیف‌ترین خط حمله این گروه را در اختیار داشت و در 6 مسابقه، 12 گل هم دریافت کرد. این آمار برای تیمی که همین فصل دو گلر گرانقیمت خارجی و داخلی را به خدمت گرفته و ستاره‌های بسیار زیادی در ترکیبش دارد، اصلا منطقی به نظر نمی‌رسد. سپاهان درست همانند دیدار رفت با الدحیل، در دیدار برگشت هم موقعیت‌های بسیار زیادی ایجاد کرد اما قادر به استفاده از این موقعیت‌ها نبود. امید نورافکن و سروش رفیعی با توپ‌های ساده‌ای که از دست دادند، مقدمات شکست تیم را فراهم کردند و اولونگا مثل همیشه با دیدن رشید مظاهری، آماده باز کردن دروازه شد. بازی کردن با تنها یک هافبک دفاعی در تورنمنتی مثل لیگ قهرمانان آسیا، یک تصمیم کاملا انتحاری از سوی نویدکیا بود که اصلا هم جواب نداد. روش بازی 1-4-1-4 سپاهان برای این تورنمنت بیش از حد هجومی به نظر می‌رسید. این سبک هجومی بازی زمانی نتیجه می‌دهد که تیم در خط حمله کاملا قاطع باشد و به دفاع حریف اجازه نفس کشیدن ندهد اما سپاهانی‌ها اصلا از این ویژگی برخوردار نبودند. علاقه افراطی نویدکیا به فوتبال هجومی، سپاهان را در آسیا هم به دردسر انداخته است. تفاوت کلیدی آنها با تیمی مثل فولاد، در مساله‌ای به نام «نظم تیمی» خلاصه می‌شود. در فولاد با حضور نکونام، به جزئیات دفاعی توجه ویژه‌ای می‌شود اما سپاهان در دقایقی از نبرد برگشت با الدحیل طوری بازی می‌کرد که انگار هیچ بازیکنی در خط هافبک ندارد!
علاقه افراطی نویدکیا به فوتبال هجومی، سپاهان را در آسیا هم به دردسر انداخته است. تفاوت کلیدی آنها با تیمی مثل فولاد، در مساله‌ای به نام «نظم تیمی» خلاصه می‌شود
محرم در شرایطی سرمربی سپاهان شد که تیم باید در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا به میدان می‌رفت. آنها در آن فصل با نویدکیا خیلی زود از آسیا حذف شدند و نتوانستند به ماجراجویی در این تورنمنت ادامه بدهند. آنها سپس فصل جدیدی از لیگ برتر را شروع کردند و در آن فصل عملکرد بسیار خوبی داشتند اما در نهایت قهرمان نشدند. این اولین تیم تاریخ لیگ برتر بود که با وجود رسیدن به میانگین دو امتیاز در هر بازی، روی سکوی اول نمی‌رفت. این نتیجه تا حدودی مدیران باشگاه را امیدوار کرد. با این وجود سپاهان در آن فصل حتی فرصت بردن جام حذفی را نیز به دست نیاورد. مالکان باشگاه اما برای نویدکیا سنگ تمام گذاشتند و با جذب چند ستاره جدید، ترکیب تیم‌شان را تقویت کردند. ستاره‌هایی مثل کریستوفر کنت، مسعود ریگی، شهریار مغانلو و فرشاد احمدزاده و کمی بعدتر رشید مظاهری، ترکیبی کهکشانی برای سپاهان ساختند. انتظار می‌رفت این تیم به سادگی قهرمان رقابت‌های لیگ برتر شود اما در فاصله 6 هفته به پایان بازی‌ها، سپاهان هیچ شانسی برای بردن لیگ ندارد و مطابق فصل گذشته، از جام حذفی هم کنار رفته است. در واقع محرم در 6 جام مختلف هدایت این تیم را بر عهده داشته و این تیم از هر 6 جام کنار رفته است. معلوم نیست طرفداران سپاهان دیگر چقدر باید صبر کنند تا تیم‌شان بتواند یک جام را با این مربی جوان به دست بیاورد. دورنمای سپاهان این روزها دورنمای چندان مثبتی نیست و با این روند، نمی‌توان انتظار داشت که روزهای رویایی باشگاه دوباره شروع شوند. روند سپاهان با نویدکیا هر روز ناامیدکننده‌تر می‌شود و بعید است که راه نجاتی برای ادامه این پروژه وجود داشته باشد.
زمان دادن سپاهان به سرمربی‌اش با وجود شکست‌های متوالی، اتفاقی است که در فوتبال ایران کم‌تر دیده می‌شود اما هر ثباتی هم قرار نیست موفقیت را به همراه بیاورد. اگر باشگاهی مثل چلسی هم به خاطر سوابق درخشان فرانک لمپارد حاضر به عوض کردن این مربی نمی‌شد، آنها هرگز با توماس توخل قهرمان رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا نمی‌شدند. گاهی تغییر، بهترین اتفاقی است که می‌تواند برای یک تیم فوتبال رخ بدهد و حالا سپاهان درست به همان مرحله رسیده است. شاید اگر این تغییر زودتر اتفاق می‌افتاد، این باشگاه هفتمین فصل بدون جام در فوتبال ایران را سپری نمی‌کرد اما به هر حال حالا دیگر چاره‌ای برای انجام این کار وجود ندارد و باشگاه باید هرچه زودتر به دنبال یک راه حل برای عبور از این بحران بزرگ باشد.
دیدگاه تان را بنویسید