تا المپیک با موشک!‌

با وجود همه گمانه‌زنی‌ها در مورد قطع همکاری مهدی مهدوی‌کیا با تیم ملی امید بعد از تغییرات گسترده فدراسیون فوتبال، اعضای هیات رییسه با این مربی برای ادامه همکاری به توافق رسیدند. مهدی از همان ابتدا هم تنها به خاطر همکاری با عزیزی خادم روی کار نیامده بود که بعد از جدایی او، تصمیم به ترک تیم امید بگیرد. با این وجود برخی حواشی خاصی که در خصوص برگزاری یک جدال دوستانه با رییس فیفا برای او به وجود آمده بود، موجب شد که این مربی برای مدتی از تیم فاصله بگیرد. مهدوی‌کیا برای مدت زیادی سکوت کرده و از فضای فوتبال ایران دور بوده اما حالا که دوباره برگشته و سکان هدایت امیدها را جدی‌تر از قبل بر عهده گرفته، انتظار می‌رود که این سکوت را بشکند و از همه جهات خودش را آماده این موقعیت سخت کند. او در سال‌های گذشته همیشه یک دغدغه جدی برای کار کردن با فوتبالیست‌های کم سن و سال داشته و این دغدغه را در اکادمی کیا به نمایش گذاشته است. آکادمی موفقی که هم در رده‌های پایه عالی نتیجه گرفته و هم چند بازیکن را به فوتبال اروپا فرستاده است. امیدها با هدایت مهدی، از مرحله اول دور انتخابی عبور کرده‌اند و حالا برای رسیدن به رقابت‌های المپیک باید در رقابت‌های قهرمانی آسیا به میدان بروند. تیم ملی ایران در این رقابت‌ها در گروه سختی قرار گرفته و باید با قطر، ازبکستان و ترکمنستان مسابقه بدهد. ازبک‌ها در این سال‌ها همیشه تیم‌های پایه خوبی داشته‌اند و قطری‌ها نیز صاحب یکی از برنامه‌های توسعه فوتبال هستند. تا شروع این رقابت‌ها زمان زیادی باقی نمانده و تیم ملی از یازدهم خردادماه باید در این جام به میدان برود. قرار گرفتن در گروه کشور میزبان یعنی ازبکستان هم کار را برای تیم ملی امید سخت می‌کند. از هر گروه دو تیم به مرحله بعدی می‌روند و در نهایت چهار تیمی که در مرحله نیمه نهایی حاضر هستند، می‌توانند خودشان را به رقابت‌های المپیک تابستانی برسانند. اتفاقی که برای سال‌ها در فوتبال ایران یک تجربه دست‌نیافتنی بوده است.

مهدی مهدوی‌کیا به خوبی می‌داند که کار کردن در تیم ملی امید، چطور در سالیان متمادی مربیان مختلف را به دردسر انداخته است. از محمد مایلی‌کهن تا فرهاد مجیدی، خیلی‌ها نتوانستند در این کار به رویاهای بزرگ‌شان دست پیدا کنند و این شغل هرگز یک سکوی پرتاب برای‌شان نبود. مهدی اما باید این معادله همیشگی را به هم بزند و از تلخی این کابوس عبور کند. او به عنوان بازیکن هرگز در المپیک حاضر نبوده اما شاید در قامت مربی این کار را با نسل جدید فوتبال ایران انجام بدهد. فوتبال ایران به سادگی هرچه تمام‌تر به جام جهانی رسیده اما ماجرای المپیک همیشه برای این تیم فرق داشته است. این یک حسرت طولانی‌مدت برای فوتبال ایران است و بالاخره باید در یک نقطه به پایان برسد. شاید این نقطه درست همان‌ جایی باشد که موشک با جدیت، اوضاع را به سود فوتبال ایران تغییر می‌دهد. شاید این همان موقعیتی باشد که با موشک، به یک پرواز دلچسب می‌رویم.