هفت ستاره و دیگران

آریا رهنورد

تیراندازی با کمان؛ یک مسابقه و یک شکست

میلاد وزیری تنها نماینده تیراندازی با کمان ایران در رقابت‌های المپیک توکیو بود. او در همان اولین نبرد روبه‌روی بردلی الیسون آمریکایی قرار گرفت و با نتیجه 6 بر صفر مغلوب او شد تا خیلی زود از رقابت‌های المپیک کنار برود. میلاد در تنها مسابقه‌اش در المپیک 2020، در مجموع 639 امتیاز گرفت و به راحتی برابر رقیبش شکست خورد.

دوومیدانی؛ از دختر باد تا فاجعه پرتابی

حسن تفتیان در توکیو فقط به اندازه دو صدم ثانیه با راهیابی به نیمه‌نهایی فاصله داشت. رکورد 10 ثانیه و 19 صدم ثانیه در دوی صد متر اجازه نداد او خودش را به مرحله بعدی برساند. دونده بعدی ایران، فرزانه فصیحی بود که با عملکردی بسیار خوب، رکورد خودش را ارتقا داد و از مرحله اول نیز عبور کرد. فرزانه در مرحله بعدی هشتم شد و نتوانست در نیمه نهایی رقابت کند. هرچند که صحنه‌های استقبال همسر فصیحی از او در فرودگاه، به شدت دیدنی بودند. سومین و آخرین نماینده دومیدانی ایران، احسان حدادی بود که عملا فاجعه آفرید. صاحب مدال نقره المپیک لندن و تنها مدال‌آور دومیدانی المپیک در تاریخ ایران، با وجود همه هزینه‌های سنگین و اردوهای طولانی، با پرتابی بسیار ناامیدکننده در رده بیست و ششم قرار گرفت و نتوانست خودش را به مرحله بعدی برساند.

بدمینتون؛ تاریخ‌سازی  به سبک ثریا

اولین بانوی بدمینتون ایران در تاریخ رقابت‌های المپیک، مسابقاتش را با پیروزی روبه‌روی حریفی از مالدیو شروع کرد. این اولین برد تاریخ بانوان ایران در رقابت‌های بدمینتون المپیک بود. ثریا که به خاطر نوع پوشش در این بازی سرعتی کار بسیار سختی داشت، در مسابقه دوم روبه‌روی حریف قدرتمند چینی‌‌اش شکست خورد. او در این گروه سه نفره، دوم شد و از آن‌جایی که تنها سرگروه‌ها به دور بعد می‌رسیدند، نتوانست بخشی از مرحله دوم این رقابت باشد.

بسکتبال؛ باختن به فینالیست‌ها

بسکتبال ایران در سومین حضور المپیکی تاریخی‌اش، قرعه وحشتناکی داشت. فرانسه و آمریکا که با تیم ملی ایران همگروه بودند، در نهایت به فینال رقابت‌ها رسیدند. دو تیمی که تک تک نفرات‌شان از ان.بی.ای می‌آمدند. ایران تنها تیم این رقابت‌ها بود که حتی یک بازیکن در ان.بی.ای نداشت. تیم ملی مطابق انتظار روبه‌روی فرانسه و آمریکا شکست خورد، با اختلاف هم شکست خورد. مقابل چک اما، ایران عملکرد خوبی داشت و شاید اگر کمی زودتر به خودش می‌آمد، یک پیروزی را جشن می‌گرفت. در المپیک توکیو، لزوم قرار گرفتن یک مربی خارجی بزرگ روی نیمکت تیم ملی بسکتبال احساس شد.

والیبال؛ تحقیر در توکیو

برخلاف بسکتبال، گروه بسیار ساده‌ای در والیبال داشتیم. گروهی که حتی یک تیم هم در آن، نتوانست در نیمه نهایی جام به میدان برود. تیم ملی اما از همین گروه ساده هم صعود نکرد. پایین‌تر قرار گرفتن از تیم‌هایی مثل کانادا و ژاپن و شکست خوردن برابر هر دو تیم، یک فاجعه فراموش‌نشدنی بود. والیبال ایران به معنای واقعی در توکیو تحقیر شد و اولین پس لرزه این تحقیر، خداحافظی همیشگی سعید معروف با تیم ملی بود. والیبال ایران نسبت به اولین دوره قرار گرفتن در جمع تیم‌های المپیک، آشکارا پسرفت کرده بود.

بوکس؛ ابروی خون‌‌‌آلود

ایران در رشته بوکس المپیک، دو نماینده داشت. سیدشاهین موسوی در همان نبرد اول، کار را به حریف ژاپنی‌اش واگذار کرد و موفق نشد به جمع 16 بوکسور برتر وزن خودش برسد. دانیال شه‌بخش اما در سبک وزن، ابتدا حریف مراکشی‌اش را از پیش رو برداشت اما روبه‌روی آلوارز کوبایی، به خاطر مصدومیت ناچار به ترک زمین مسابقه شد. صورت خون‌آلود دانیال، به معنای تمام شدن المپیک برای این ستاره بود.

کانو؛ رویای نافرجام

علی آقامیرزایی، تنها نماینده ایران در مسابقات کایاک المپیک 2020 بود. او در دور اول با زمان سه دقیقه و ۴۸ ثانیه پنجم شد و توانست به دور بعدی صعود کند اما در یک چهارم نهایی با رکورد سه دقیقه و ۵۲ ثانیه چهارم شد و همین اتفاق، به معنای حذف علی از این رقابت‌ها بود.

دوچرخه‌سواری؛ دور از خط پایان

در رقابت‌های دوچرخه‌سواری «جاده»، تنها نماینده ایران یعنی سعید صفرزاده نتوانست رقابت را تمام کند و به خط پایان برسد. در نتیجه هیچ رده‌ای برای او در جدول نهایی وجود نداشت. سعید در تایم تریل هم با یک ساعت و پنج دقیقه و 14 ثانیه، به رده‌ای بهتر از رده سی و پنجم جدول نرسید.

شمشیربازی؛ دردناک‌ترین شکست

رقابت‌های اسلحه سابر المپیک با چند پیروزی دلچسب و امیدوارکننده برای نمایندگان ایران شروع شد. همه چیز خوب و عالی پیش می‌رفت اما محمد رهبری و مجتبی عابدینی در مسابقه دوم شکست خوردند. علی پاکدامن هم در سومین نبرد، قربانی حریف بزرگ مجارستانی‌اش شد. با وجود این شکست‌ها در دور انفرادی، تیم ملی امیدوار بود تا در مرحله تیمی دست به کار بزرگی بزند. این تیم یک بازگشت فوق‌العاده را روبه‌روی ایتالیا جشن گرفت و با درخشش پاکدامن، تا یک قدمی برد حریف رفت اما تصمیم بحث‌برانگیـز داور اجازه نداد ایران برنده مسابقه شود. تنها یک برد کافی بود تا تیم ملی شمشیربازی به نیمه‌نهایی صعود کند اما این اتفاق رخ نداد و در نهایت تیم ملی در جایگاه ششم قرار گرفت.

کاراته؛ بیهوشی به موقع

کاراته، آخرین رشته ایرانی‌ها در المپیک 2020 بود. رشته‌ای که بعد از مدت‌ها به رقابت‌های المپیک رسید. سارا بهمنیار، رقابت‌ها را با شکست دادن قهرمان جهان شروع کرد اما با دو شکست از مسابقات خارج شد. حمیده عباسعلی هم با یک مصدومیت سنگین، مستقیما از تاتامی به بیمارستان رفت و هیچ مدالی نگرفت. سجاد گنج‌زاده اما به یکی از مدالیست‌های کاروان ایران در المپیک تبدیل شد. او به خوبی تا فینال پیش رفت و در دیدار نهایی در حالی که عملا بیهوش شده بود، به خاطر خطا بودن لگد حریف، مدال طلا را به شکل غیرمنتظره‌ای به دست آورد. نمایش‌های سجاد در این دوره المپیک که برای نخستین بار برگزار کننده مسابقات کاراته بود، فوق‌العاده به نظر می‌رسیدند.

باز هم محمد بنا، به اصلی‌ترین امید کاروان ایران تبدیل شد. مردی که با یک نسل بسیار جوان به المپیک رسید و با تیمی که تک تک نفراتش اولین المپیک را تجربه می‌کردند، یک طلا و یک برنز به دست آورد

روئینگ؛ قدم به قدم با نازنین

نازنین ملایی اگرچه به مدال المپیک نرسید اما در رشته روئینگ، عملکردی فراتر از حد انتظار داشت. او توانست به شکل اعجاب‌آوری تا فینال المپیک پیش برود و چشم‌ها را خیره کند. ملایی در نهایت در جایگاه یازدهم قرار گرفت اما با توجه به امکاناتی که او در اختیار داشت و با تجربه بسیار کمش، دست به یک شاهکار تمام‌عیار زد.

تیراندازی؛ اولین طلا

در همان اولین روز رقابت نمایندگان ایران در المپیک، جواد فروغی با شکستن رکورد المپیک در تپانچه، صاحب مدال طلا شد. فروغی در دور مقدماتی در رده پنجم قرار گرفت اما در فینال، استثنایی ظاهر شد و توانست 224.8 امتیاز را به دست بیاورد. کاری که فروغی در المپیک انجام داد، حیرت‌آور به نظر می‌رسید. مهیار صداقت، نجمه خدمتی، فاطمه کرم‌زاده، هانیه رستمیان و آرمینا صادقیان دیگر چهره‌های تیم ملی تیراندازی ایران در المپیک بودند که نتوانستند مدال دیگری برای کاروان در ماده‌های مختلف تیراندازی به دست بیاورند.

شنا؛ یک رکورد ملی

همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، ایران در شنای 200 متر پروانه حتی به بردن مدال نزدیک هم نبود اما متین بالسینی با زمان یک دقیقه و 59 ثانیه و 97 صدم ثانیه، رکورد ملی ایران را که در اختیار خودش قرار داشت، ارتقا داد. او در رده سی و سوم قرار گرفت اما ارتقای رکورد ملی شنای پروانه در ایران آن هم در رقابت بزرگی مثل المپیک، دستاورد قابل احترامی به نظر می‌رسد.

پینگ‌پنگ؛ عصبانی مثل عالمیان

تنها نماینده تنیس روی میز ایران در المپیک، فقط یک نبرد را در این رقابت‌ها پشت سر گذاشت. نیما عالمیان در همان اولین جدال، روبه‌روی درینکهال از بریتانیا شکست خورد و مسابقات را ترک کرد. ناامیدکننده‌تر از این شکست اما، واکنش‌های نیما در جریان مسابقه به تصمیم‌های داور بود. عصبانیت عجیبی که حتی تعجب حریف را هم به همراه داشت.

 برخلاف بسکتبال، گروه بسیار ساده‌ای در والیبال داشتیم. گروهی که حتی یک تیم هم در آن، نتوانست در نیمه نهایی جام به میدان برود. تیم ملی اما از همین گروه ساده هم صعود نکرد

تکواندو؛ دست‌های خالی

برای اولین بار از المپیک سیدنی به بعد، تکواندوی ایران هیچ مدالی در المپیک به دست نیاورد. آرمین هادی‌پور بعد از کنار زدن حریف کلمبیایی در اولین نبرد، دومین بازی را به رقیب واگذار کرد و با توجه به شکست این ورزشکار در نبرد بعدی، نتوانست در شانس مجدد به میدان برود. میرهاشم حسینی بعد از شکست در دومین مسابقه‌اش، به شانس مجدد رسید اما در جدال نهایی برای مدال برنز بازنده شد. ناهید کیانی هم در همان اولین جدال، قافیه را به ستاره هموطنش کیمیا علیزاده باخت. بدون تردید این، تلخ‌ترین رقابت‌ ایران در المپیک 2020 به شمار می‌رفت.

وزنه‌برداری، دو نماینده و یک نقره

رشته‌ای که در المپیک لندن صاحب سه طلا شده بود، این بار در توکیو تنها دو نماینده داشت. علی هاشمی در یک‌ضرب، پنجم شد و در دوضرب به دلیل از دست دادن هر سه وزنه، از جدول کنار رفت. علی داوودی اما در فوق سنگین، توانست در اوج جوانی به نقره المپیک برسد. او با اقتدار زیادی این مدال را تصاحب کرد. هرچند که رکوردش با نفر اول این وزن لاشا تالاخادزه افسانه‌ای، فاصله بسیار زیادی داشت.

کشتی‌فرنگی؛ باز هم‌ آقای خاص

باز هم محمد بنا، به اصلی‌ترین امید کاروان ایران تبدیل شد. مردی که با یک نسل بسیار جوان به المپیک رسید و با تیمی که تک تک نفراتش اولین المپیک را تجربه می‌کردند، یک طلا و یک برنز به دست آورد. رضا گرایی با رسیدن به مدال طلا، شاهکار کرد و محمدهادی ساروی هم در اوج شایستگی به برنز المپیک رسید. محمدعلی گرایی و امین میرزازاده هم در یک قدمی برنز بودند اما در نهایت پنجم شدند.

کشتی آزاد؛ طلای از دست رفته

نرسیدن به طلا در کشتی آزاد، یک اتفاق تلخ برای کاروان ایران بود. حسن یزدانی مثل همیشه پهلوانانه جنگید اما در نهایت به مدال نقره المپیک رسید. امیرحسین زارع هم در 20 سالگی با رسیدن به برنز، جوان‌ترین مدال‌آور کاروان ایران در رقابت‌های المپیک شد. به جز این دو نفر، عملکرد سایر آزادکاران ایران در المپیک، اصلا خوشایند نبود.