به نظر می‌رسد ولادیمیر آلکنو باید کم کم بلیت پروازش به ایران برای نشستن روی نیمکت تیم ملی را رزرو کند. او کسی است که به مرحله آخر برای نشاندن امضایش پای برگه قرارداد با فدراسیون والیبال ایران رسیده است. هرچند به جز آلکنو، کاستلانی ایتالیایی هم به این مرحله رسیده اما به نظر می‌رسد که توافق با آلکنو قطعی است و او سکاندار تیم ملی در لیگ جهانی و در ادامه المپیک خواهد بود. در همین راستا ارائه برنامه و همین‌طور اعلام لیست تیم ملی توسط آلکنو به فدراسیون بسیار پر حرف و حدیث شد. این مربی روسی در پست پاسور اسامی سعید معروف، جواد کریمی و علی رمضانی، پشت‌خط‌زن‌ها امیر غفور، پوریا یلی، شهرام محمودی و بردیا سعادت،‌ دریافت کننده‌ها میلاد عبادی‌پور، پوریا فیاضی، امیرحسین اسفندیار، مرتضی شریفی، سلیم چپرلی، محمدجواد معنوی‌نژاد و مجتبی میرزاجانپور،‌ سرعتی‌زن‌ها سیدمحمد موسوی، رضا عابدینی، علی‌اصغر مجرد، مسعود غلامی، امیرحسین توخته، مهران فیض‌امام‌دوست و علی شفیعی و لیبروها محمدرضا حضرت‌پور، محمدرضا موذن و امین رضوی را اعلام کرده است. ارائه این فهرست باعث تعجب بسیاری از اهالی والیبال شده است. یکی از مواردی که به آن باید پرداخت قرار داشتن نام‌های معروف، غفور و شهرام محمودی است. سه بازیکنی که ماه‌هاست میدان به خود ندیده‌اند و برای هیچ تیمی به زمین نرفته‌اند. در اینکه این سه از بهترین والیبالیست‌های ایران هستند، هیچ شکی نیست اما با این حال این نگرانی وجود دارد که آنها چطور با تقریبا یک سال بدون تیم ماندن، می‌توانند مثل همیشه مهره‌های موثری برای تیم ملی باشند؟ به خصوص که محمودی جراحی سنگینی روی کمر خود داشته و به همین خاطر تصمیم گرفت که امسال در لیگ حضور نداشته باشد.

یا از سوی دیگر حضور سرمربی جدید تیم ملی در رقابت‌های باشگاهی کشور یکی از مهم‌ترین خواسته‌های مربی‌های لیگی و بازیکنان بود تا او از نزدیک شاهد عملکرد والیبالیست‌ها باشد و جوانان حاضر در لیگ فرصت این را داشته باشند که نظر سرمربی را جلب کنند. در این صورت اگر این لیست قطعی و نهایی باشد، به معنی از بین بردن تمام انگیزه‌های بازیکنانی که در لیگ تلاش می‌کنند، است. صابر کاظمی و میثم صالحی نمونه‌هایی از این جوانان هستند که در تیم‌های خود خوش درخشیده‌اند. حتی اگر آلکنو رصد لیگ را به کمک‌های ایرانی‌اش بسپارد، باز هم آنطور که باید و شاید نمی‌تواند مسیر را برای جوانان پرانگیزه و قدرتمند باز کند.

از سوی دیگر فرصتی که از زمان حضور سرمربی در ایران که فروردین سال جدید اعلام شده تا آغاز لیگ ملت‌ها بسیار کم است و از آنجایی که او تحت قرارداد با یک باشگاه است، نمی‌تواند به خوبی لیگ ایران را رصد کند. به همین خاطر این احتمال که او با همین فهرست که تقریبا می‌توان گفت اسکلت قبلی تیم ملی است، کار را جلو خواهد برد و نباید انتظار زیادی بابت ایجاد تغییر در ترکیب تیم داشت.

همچنین این دیدگاه که شیوه کار روس‌ها با آنچه در والیبال ایران متفاوت نیست کماکان وجود دارد. بسیاری از کارشناسان معتقدند که سبک کار آلکنو به والیبال ایران نمی‌خورد و او نمی‌تواند در راس تیم ملی با زمان کوتاهی که در اختیار دارد معجزه کند. در حال حاضر تنها توافق مالی سر راه امضای قرارداد مانده است و طبق اعلام محمدرضا داورزنی، قرارداد سرمربی تیم ملی تا هفته آینده امضا خواهد شد و تیم ملی از بلاتکلیفی در خواهد آمد. داورزنی برای تحقق هدفش که رسیدن تیم ملی به چهار تیم المپیک است، کارهای بسیاری کرد. او برای همین کار به فدراسیون بازگشت و برای اینکه تیم ملی موفق به کسب سهمیه شود، لیگ را 50 روز تعطیل کرد. حال باید دید که داورزنی با انتخاب سرمربی روس که به واسطه تجربه سکوی المپیک کارنامه‌اش سنگین‌تر است، به این خواسته می‌رسد یا نه.