اشک، لبخند و سرفه!

آریا رهنورد

 مربی فصل:

یورگن کلوپ

 اهمیت باور داشتن

شبی که اولین فینالش را به عنوان سرمربی لیورپول روبه‌روی سویا واگذار کرد، به جای فرو رفتن در ژست بازنده‌ها، از این حرف زد که تیمش یک روز دست از «شک کردن» بر می‌دارد و خودش را «باور» می‌کند. کلوپ به خواسته‌اش رسید و تیم موردعلاقه خودش را ساخت. تیمی که در دو فصل پیاپی دو افتخار فراموش‌نشدنی را پشت سر گذاشت. قهرمانی در اروپا، جذاب بود اما در بندر مرسی‌ساید، لیورپولی‌ها رویای بزرگ‌تری هم داشتند. آنها خواهان پایان دادن به طلسم دوری از لیگ برتر بودند و این اتفاق زیر نظر کلوپ رخ داد. او خودش را به متن تاریخ سنجاق کرد. او خودش را به افسانه‌ها گره زد. او کاری کرد که همه، لیورپول را باور کنند. جدی‌تر از همیشه.

بازیکن فصل:

کوین دی‌بروینه

 نقاش رنگ پریده

بعضی‌ها فقط فوتبال بازی می‌کنند. بعضی‌ها هم فوتبال را به «هنر» والا تبدیل می‌کنند. کوین دی‌بروینه به دسته دوم تعلق دارد. بازیکنی که با رکورد حیرت‌انگیز 20 پاس گل در یک فصل، همه را شگفت‌زده کرده است. کوین مثل هنرمندها فوتبال بازی می‌کند و مثل آب خوردن، پاس گل می‌دهد. مهم‌ نیست اگر جردن هندرسون بازیکن این فصل لیگ برتر شده باشد. هیچ‌کس برای ایستادن در این جایگاه، شایسته‌تر از کی.دی.بی نیست. نقاش رنگ پریده بلژیکی. بازیکنی که کاری کرده تا پاس گل دادن، بیش از حد «ساده» به نظر برسد!

گل فصل:

جهانبخش به چلسی

 چه کسی به جز علیرضا؟

برای به ثمر رساندن تماشایی‌ترین گل فصل، حتما نباید دقایق زیادی بازی کرده باشی. این موضوع را می‌شود از داستان علیرضا جهانبخش در این فصل متوجه شد. بازیکنی که حضوری بسیار کمرنگ در جریان دیدارهای تیم گراهام پاتر داشت اما از همین زمان کوتاه، برای زدن یک گل استثنایی استفاده کرد. خیلی از کارشناس‌های فوتبال انگلیس، معتقدند که این بهترین گل فصل بوده است. یک قیچی برنده. یک ضربه خارق‌العاده که اتفاقا در همان روزها، گل هفته و بعد گل ماه لیگ برتر هم شد. این قیچی نشان داد که علی‌جهان چه قابلیت‌هایی دارد. هرچند که گراهام پاتر، هرگز یک چشم خریدار برای تماشای استعدادهای ستاره‌ ایرانی‌اش نداشت.

 کابوس فصل:

آرسنال / چرا بیدار نمی‌شویم؟

تیمی که برای سال‌ها به تمام کردن فصل در منطقه «سهمیه» عادت کرده بود. تیمی که هر فصل، بالاتر از تاتنهام و خیلی از رقبای سنتی قرار می‌گرفت، حالا در عصر پس از ونگر دائما به طرف ناامیدکننده‌تر شدن قدم برمی‌دارد. توپچی‌ها حتی پس از پیروزی در آخرین هفته، به رده‌ای بهتر از هشتم نرسیده‌اند. چیزی شبیه به یک کابوس بی‌انتها که اتفاقا بعد از تمدید قرارداد داوید لوئیز، ترسناک‌تر هم شده است. مایکل آرتتا و شاگردها تنها یک راه برای عبور از این کابوس دارند. اینکه در فینال جام حذفی به پیروزی برسند و پس از چند فصل، دوباره یک جام به دست بیاورند. شاید آن روز، دیگر نگاه کردن به جدول برای هواداران این باشگاه تا این اندازه آزاردهنده نباشد.

شخصیت فصل:

مارکوس رشفورد

 ستاره‌ای برای مردم

مارکوس در این فصل، ثابت کرد که پیراهن شماره 10 باشگاه یونایتد برازنده اوست. مهاجم انگلیسی گل‌های زیادی برای تیمش به ثمر رساند و به یک مهره بدون جانشین در ترکیب شیاطین سرخ تبدیل شد. با این حال آن‌چه رشفورد را به شخصیت سال تبدیل می‌کند، تنها مربوط به ماجراهای درون زمین فوتبال نمی‌شود. مارکوس با کمپینی که علیه تصمیم دولت در مورد لغو طرح مقابله با گرسنگی عمومی ایجاد کرد، توجه میلیون‌ها نفر را به این سمت سوق داد و در نهایت به هدف بزرگش هم رسید. دولت زیر فشار انتقادها، تصمیمش را پس گرفت و همچنان به کمک‌رسانی به کودکان گرسنه در انگلیس ادامه داد. همه چیز را هم نمی‌شود با گل‌ها و پاس گل‌ها شمرد. انسانیت هم باید همیشه متر خاص خودش را داشته باشد.

 گلر فصل:

دین هندرسون

 جانشین دخیا پیدا شد

اگر یورو طبق برنامه قبلی برگزار می‌شد، جردن پیکفورد گزینه اول دروازه سه‌شیرها بود اما پس از نمایش این فصل دین هندرسون، دیگر نمی‌توان پیکفورد را شماره یک بی چون و چرای این تیم دانست. هندرسون جوان که از سال 2015 در عضویت باشگاه منچستریونایتد بوده و دائما به تیم‌های مختلف قرض داده شد، فصلی رویایی را در ترکیب شفیلد سپری کرد. او با سیوهای فوق‌العاده و کلین‌شیت‌های مثال‌زدنی، چشم‌ها را خیره کرد. همزمان با فصل ناامیدکننده دخیا در یونایتد، به نظر می‌رسد منچستری‌ها از شروع فصل آینده به این سنگربان جوان اعتماد خواهند کرد. هندرسون استعداد تبدیل ‌شدن به مرد شماره یک دروازه تیم ملی انگلیس را دارد.

مهمان ناخوانده فصل:

کرونا/ ویروس لعنتی

هیچ‌کس دوستش نداشت، اما جایی نمی‌رفت. این حکایت ویروسی بود که این فصل از لیگ برتر را به شدت تحت تاثیر قرار داد. خوشبختانه همه بازیکنان مبتلا به کرونا در لیگ برتر، به خوبی درمان شدند و به زمین برگشتند اما طولانی‌ترین وقفه تاریخ و دیرهنگام‌ترین پایان یک فصل از لیگ برتر، امسال تحت تاثیر همین ویروس منحوس رقم خورد. بزرگ‌ترین ضربه‌ای که کرونا به لیگ برتر زد، برگزاری بازی‌ها بدون حضور تماشاگرها بود. حتی  لیورپولی‌ها هم نتوانستند در آنفیلد پس از 30 سال قهرمانی تیم محبوب‌شان را تماشا کنند.

به نظر می‌رسد این فصل از لیگ برتر، فصل خوبی برای وی.ای.آر نبود و حالا باید در شیوه کمک گرفتن از این تکنولوژی، کمی تغییر اتفاق بیفتد. در این فصل یک اتفاق باورنکردنی نیز رخ داد و تکنولوژی خط دروازه نیز برای اولین بار مرتکب اشتباه شد. آدم‌ دیگر نمی‌تواند به کامپیوتر هم اعتماد کند!‌

انتخاب غافلگیرکننده فصل:

مورینیو/ خاص سابق!

پیوستن ژوزه مورینیو به اسپرز، شاید بزرگ‌ترین غافلگیری این فصل فوتبال انگلیس بود. چراکه سبک بازی و خط فکری این مربی کاملا با سرمربی سابق این باشگاه متفاوت به نظر می‌رسید. مدت زیادی طول کشید تا بازیکنان تیم با ایده‌های ژوزه هماهنگ شوند. آنها که شروع بسیار بدی داشتند، سرانجام با مرد پرتغالی به پلی آف یورولیگ رسیدند. با این حال بازگشت آقای خاص به لیگ برتر، تجربه چندان خوشایندی برای او و تیم جدیدش نبود.

عجیب‌ترین نتیجه فصل:

لستر 9-صفر ساوتهمپتون/ باران گل

باورنکردنی‌ترین نتیجه این فصل لیگ برتر، پیروزی 9 بر صفر لستر در زمین ساوتهمپتون بود. نتیجه‌ای که پاییز سال گذشته رقم خورد. ساوتهمپتون با اخراج برتراند به فروپاشی رسید و شاگردان راجرز تا جایی که می‌توانستند دروازه این تیم را باز کردند. این یک‌طرفه‌ترین پیروزی این فصل لیگ برتر به شمار می‌رفت. مسابقه‌ای که جیمی واردی در آن هت‌تریک کرد و لستر تا یک قدمی دورقمی کردن حریف پیش رفت.

گل‌زن فصل:

جیمی واردی/ وارد در گل‌زنی!

ستاره خط حمله لسترسیتی، برای اولین بار برنده کفش طلای  لیگ برتر شد. او این عنوان را تنها با 23 گل زده به دست آورد. واردی که امسال وارد باشگاه صدتایی‌ها در فهرست گل‌زنان لیگ برتر هم شده بود، فصل خوبش را با یک عنوان ارزشمند تمام کرد. او در 33 سالگی همچنان در ترکیب لستر می‌درخشد. قبل از جیمی، آخرین نفری که در پیراهن لستر برنده کفش طلا شده بود، گری لینه‌کر بود. لینه‌کر در شوخی با دستاورد بزرگ واردی و رسیدن به رکورد خودش، در توئیتر نوشته است :«بعضی وقت‌ها از فوتبال متنفرم!»

بهترین خرید فصل:

برونو فرناندس/ مرد همه کاره

این فصل برای منچستریونایتد بدون تردید، به قبل و بعد از خرید برونو فرناندس تقسیم می‌شود. بازیکنی که روح تازه‌ای در این تیم دمید و یونایتد را زنده کرد. او با پنالتی‌هایی که گرفت، گل‌هایی که به ثمر رساند و پاس‌های خوبی که به هم‌تیمی‌ها داد نقش بسیار مهمی در رسیدن این تیم به لیگ قهرمانان اروپا داشت. برونو دو بار پیاپی نیز جایزه بهترین بازیکن ماه لیگ برتر را از آن خودش کرد. شاید اگر منچستری‌ها کمی زودتر این بازیکن را به خدمت گرفته بودند، حتی می‌توانستند جایگاه سیتی را نیز در جدول نهایی رقابت‌ها تهدید کنند.

همه هوادارانی که در تمام زندگی‌شان، هیچ فریم زنده‌ای از قهرمانی لیورپول در لیگ برتر تماشا نکرده بودند و همه هوادارانی که فکر می‌کنند این اتفاق دیگر در طول زندگی‌شان رخ نخواهد داد، حالا حتما یک عکس ذخیره‌شده از جام روی دستان کاپیتان هندو دارند. عکسی که هر روز به آن نگاه می‌کنند تا به یاد بیاورند که چطور از روزهای بدون رویا، به زندگی کردنِ رویاها رسیدند

بدترین خرید فصل:

تانگی اندومبله

 پولی که دور ریخته شد

تاتنهام برای خرید اندومبله در تابستان، رکورد نقل و انتقالاتی‌اش را شکست. این بازیکن 54 میلیون پوندی، حتی از برونو فرناندس هم گرانقیمت‌تر بود. او شروع فوق‌العاده‌ای در ترکیب سفیدها داشت اما هرچه گذشت، ناامیدکننده‌تر نشان داد. مصدومیت‌های متوالی و بازی‌های ضعیف، خشم هواداران اسپرز را از این خرید برانگیخت.

اشتباه فصل:

تکنولوژی/ نمره مردودی!

عملکرد کمک‌داور ویدئویی در این فصل، بارها و بارها مورد انتقاد قرار گرفت. به نظر می‌رسد این فصل از لیگ برتر، فصل خوبی برای وی.ای.آر نبود و حالا باید در شیوه کمک گرفتن از این تکنولوژی، کمی تغییر اتفاق بیفتد. در این فصل یک اتفاق باورنکردنی نیز رخ داد و تکنولوژی خط دروازه نیز برای اولین بار مرتکب اشتباه شد. آدم‌ دیگر نمی‌تواند به کامپیوتر هم اعتماد کند!‌

پدیده فصل:

میسن گرین‌وود

 من میسن 18 سال دارم

سرمربی یونایتد از همان شروع فصل، شیفته بازی‌های این وینگر جوان شده بود. گرین‌وود به تدریج جای خودش را در ترکیب ثابت تیم پیدا کرد و فصل فوق‌العاده‌ای را پشت سر گذاشت. او 10 بار در لیگ برتر و در مجموع 17 بار در همه جام‌ها موفق به گل‌زنی برای این باشگاه شد. گرین‌وود یک پدیده واقعی بود و در 18 سالگی، عملکردی خیره‌کننده از خود به جا گذاشت.

خداحافظی فصل:

داوید سیلوا / پایان یک نابغه

داوید سیلوا بالاخره آخرین بازی‌اش در پیراهن سیتی را پشت سر گذاشت و رسما با این تیم خداحافظی کرد. او برای سال‌ها، نقش بسیار مهمی در موفقیت‌های این باشگاه ایفا کرد. در روزگار ستاره‌های فرازمینی مثل مسی و رونالدو، سیلوا روی زمین یک فوتبالیست شاهکار بود. بازیکنی که بدون جار و جنجال و در سکوت همیشگی، کارهای بزرگی برای من‌سیتی انجام داد. خلاقیت، سرعت، تکنیک و قدرت گل‌زنی. سیلوا برای سوپراستار بودن همه چیز داشت.