محمد رهبری: مدال انفرادی المپیک را فدای مدال تیمی نمی‌کنیم

نگار رشیدی

  سرانجام شمشیربازی به وعده‌ای که داده بود عمل کرد و سهمیه تیمی المپیک را به دست آورد.

ما روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتیم. از اول فصل در مسابقات زیادی شرکت کردیم و خیلی جاها نتیجه گرفتیم. با تمام این تیم‌هایی که هستند رقابت نزدیک داشتیم. هرچند ما باید پیش از این سهمیه‌مان را قطعی می‌کردیم ولی متاسفانه یکسری اتفاقات افتاد که نشد. با این حال هنوز دو مسابقه دیگر مانده و ما با اختلاف زیاد سهمیه المپیک را گرفتیم و کار را یکسره کردیم. در دو مسابقه پیش رو هر اتفاقی هم که بیفتد سهمیه‌مان قطعی شده است. ما به چیزی که به آن فکر می‌کردیم رسیدیم و حالا تمام تمرکزمان را روی هدف بعدی که مدال المپیک است، معطوف کرده‌ایم.

ما با حداقل امکانات و دارایی توانستیم مقابل کشورهایی که تا دندان مسلح‌اند قرار بگیریم و به موفقیت برسیم. بچه‌ها همه غیرت گذاشتند، در اردوهای شبانه‌روزی سختی دور بودن از خانواده را تحمل کردند تا به هدفی که تعیین کرده‌ بودیم، دست پیدا کنیم

  برنامه‌ای برای مدال انفرادی المپیک هم دارید؟

صددرصد. مگر می‌شود فکر نکنم؟ ما وقتی با سهمیه تیمی در المپیک شرکت می‌کنیم، یعنی دو تا شانس مدال داریم و هیچ‌کس یک مدال را فدا نمی‌کند. بعد از آن هم در تیمی شانس داریم و مطمئن باشید در المپیک شاهد اتفاقات خوبی خواهید بود.

  کسب سهمیه تیمی در حالی رقم خورد که نه‌تنها شمشیربازی بلکه ورزش کشور با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند.

بله همین‌طور است. واقعا می‌گویم ما با حداقل امکانات و دارایی توانستیم مقابل کشورهایی که تا دندان مسلح‌اند قرار بگیریم و به موفقیت برسیم. بچه‌ها همه غیرت گذاشتند، در اردوهای شبانه‌روزی سختی دور بودن از خانواده را تحمل کردند تا به هدفی که تعیین کرده‌ بودیم، دست پیدا کنیم. اگر مسئولان دیدشان را نسبت به شمشیربازی گسترش دهند، مطمئن باشند که بی‌نتیجه نمی‌ماند. ما با کلی مشغله ذهنی به اینجا رسیدیم، حالا فکر کنید بدون دغدغه به مسابقه برویم، در آن صورت حداقل دوبرابر نتیجه می‌گیریم.

  به این ترتیب تا المپیک چه درخواستی از مسئولان دارید؟

حمایت‌های لازم انجام شود. ما واقعا در مضیقه هستیم. چه از نظر مالی و چه از نظر امکانات. ما در شمشیربازی درآمدهایی پایینی داریم و نیازهای اولیه‌مان هم تامین نیست. لیگ هم برگزار شود پول زیادی ندارد و به آن صورت دریافتی نداریم. با این تورم خیلی سخت است کارمان را پیش ببریم.

  در راستای حمایت مالی برای المپیکی حقوق ماهانه پنج میلیون تومان در نظر گرفته شده که البته آن هم با کسر مالیات پرداخت می‌شود.

چه بگویم... مثل اینکه این حقوق را در دو بخش می‌دهند. 30 میلیون الان و 30 میلیون هم قبل از المپیک. مالیات هم نمی‌دانم چرا از این مبلغ کم می‌شود؟ مگر چقدر هست که بخشی از آن را هم کسر کنند. ما بعد از چهار سال داریم حقوق می‌گیریم و آن هم به این شکل. سال‌های قبل از المپیک حقوق نمی‌گیریم اما در تمام آن مدت باید زحمت بکشیم تا به المپیک برسیم.

  جو تیم چطور است؟

فضا و جو خیلی خوب است. بچه‌ها همه با هم راحت‌ هستند و بیشتر از چیزی که فکر کنید به هم نزدیک هستیم. ما یک خانواده شده‌ایم و همه‌مان هم برای یک هدف تلاش می‌کنیم.

  ویروس کرونا هم که ورزش را مثل مسایل دیگر تحت تاثیر قرار داده است.

کرونا که فعلا به لهستان نیامده اما تصمیم بر این شده که چند روز دیگر همین جا بمانیم و به مسابقه بعدی اعزام شویم. یک اردوی مشترک هم با خارجی‌ها داریم.

گویا با لغو شدن میزبانی ایتالیا سرگردان شده‌اید و میزبانی چند بار تغییر کرد.

بله میزبانی شهری که قرار بود مسابقات در آن برگزار شود، لغو شد. بعد از آن گفتند کرواسی قرار است میزبان باشد اما باز هم میزبانی تغییر کرد و گفتند مسابقات در آلمان برگزار می‌شود. آخرین خبر هم درباره میزبانی لوکزامبورگ است و حالا باید صبر کنیم و ببینیم چه می‌شود.