حدادی چهارمین طلایش را ضرب کرد

احسان حدادی در سال جدید و از وقتی که در مسابقات آمریکا رکوردهای باورنکردنی در پرتاب دیسک از خود برجای گذاشت، خیلی زود به یکی از امیدهای ایران برای کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی تبدیل شد. این اتفاق هم افتاد و او پس از حسین کیهانی دومین طلای دوومیدانی را به نام خود زد. این طلا اما با تمام مدال‌های طلای حدادی فرق می‌کند. او با کسب این عنوان توانست چهارمین مدال طلایش را در بازی‌های آسیایی کسب و عنوان پرافتخارترین ورزشکار ایران در بازی‌های آسیایی را نیز حفظ کند. حضور پدر حدادی در مسابقه‌اش یکی دیگر از نکات ویژه قهرمانی او بود. اشک‌های بعد از قهرمانی و بوسیدن دست پدر هم مطمئنا از یاد هیچ‌کس نخواهد رفت. حدادی در حالی قهرمان بازی‌های آسیایی شد که از تیم پرجمعیت همراه دوومیدانی هیچ‌کس همراهش نبود تا او برای کارهایش دور خودش نچرخد و دنبال کسی نگردد. وقتی پرتابگران در حال آماده شدن برای رفتن روی سکوی مدال‌آوری بودند، حدادی دنبال لباس گرمکنش می‌گشت تا با لباس مسابقه روی سکو نرود اما نه هیچ‌کس آنجا حضور داشت و نه کسی می‌دانست که گرمکن‌ حدادی کجاست. او که همان شب مسابقه‌اش بلیت پرواز داشت تا به مسابقه دیگری در بلژیک برسد، مدام در جست‌وجوی پدر بود. پدری که حدادی می‌خواست مدال طلایش را تقدیم او کند اما شرایط به نحوی پیش نرفت که او به خواسته‌اش برسد. در هر حال حدادی قبراق و آماده است و حالا طلای المپیک 2020 را می‌خواهد.