در حالی طی سال‌های ۱۳۹۵-۱۳۷۵، سهم خانوارهای زن‌سرپرست از کل خانوارها از ۸.۴ به ۱۲.۷درصد افزایش یافته که طی سال‌های اخیر نیز شاهد تغییر در فراوانی زنان سرپرست خانوار هستیم.

به گزارش ایسنا، براساس سرشماری سال ۱۳۷۵، بیش از یک میلیون نفر از سرپرستان خانوار را زنان تشکیل می‌دادند اما در آخرین سرشماری سال ۱۳۹۵ زنان سرپرست خانوار به بیش از سه میلیون نفر افزایش یافتند. علاوه بر افزایش تعداد، سهم خانوارهای زن سرپرست از کل خانوارها نیز افزایش یافته و در فاصله میان سال‌های ۱۳۹۵-۱۳۷۵، سهم خانوارهای زن‌سرپرست از ۸.۴ به ۱۲.۷درصد افزایش یافته است.

همچنین براساس داده‌های آمار طی سال‌های سرشماری‌های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۵ نزدیک به ۷۰درصد از زنان سرپرست خانوار بالای ۵۰ سال سن دارند و امکان توانمندسازی آنان وجود ندارد.

یکی از نیازهای اولیه افراد در هر جامعه‌ای نیازهای بهداشتی و درمانی آنهاست. شناسایی نیازها، نحوه برخورد افراد با آنها، هزینه‌های رفع نیازهای بهداشتی و درمانی و نتیجه حاصل، از موضوعات قابل توجه در برنامه‌ریزی‌های بخش بهداشت و درمان جوامع محسوب می‌شود. براساس یافته‌های توصیفی گزارش‌های ملی وضعیت بهداشتی و سلامت، مطالعات و پژوهش‌ها در این زمینه کم‌شمار و بسیار پراکنده است و اطلاعات مربوط به بهداشت و درمان زنان سرپرست خانوار و اعضای خانوار آنها برای سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی سلامت، ضرورتی جدی بوده که ثبت و گردآوری نشده در حالی‌که این قشر از زنان برای آنکه توان کافی برای سرپا نگه داشتن خانواده را داشته باشند، باید در وهله نخست از سلامت کافی برخوردار باشند.

نتایج به دست آمده از مطالعات ملی در این بررسی نشان داد که سلامت گروهی زنان سرپرست خانوار از ابعاد مختلف در معرض خطر قرار دارد و عمده دلیل این موضوع ناشی از درآمد پایین و فقر مالی است. به علاوه، سرپرستی خانوار توسط زنان سبب می‌شود که آنان در زمان واحد، گاهی چندین نقش مختلف را ایفا کنند.