مرکز آمار در داده‌های مربوط به هزینه و درآمد خانوار، ضریب جینی را در سال گذشته به تفکیک استان‌های کشور منتشر کرده است. این عدد در سال گذشته در کل کشور برابر با 0.3696 بوده است.

به گزارش اکو ایران، بررسی ارتباط نابرابری درآمد با بیکاری نشان می‌دهد که 5 استان کشور با کمترین نابرابری درآمدی استان‌هایی بوده‌اند که کمترین نرخ بیکاری را هم داشته‌اند. همچنین نام سه استان با بیشترین اختلاف درآمدی نیز در میان استان‌های با بیشترین نرخ بیکاری دیده می‌شود. مطابق ارقام مرکز آمار، بیشترین نابرابری درآمدی در سال گذشته مربوط به استان سیستان و بلوچستان برابر با 0.4647 بوده است. گلستان، فارس و تهران نیز از نظر فاصله اقتصادی در رده‌های بعدی قرار گرفته‌اند. از سوی دیگر کرمان با ضریب جینی برابر با 0.27 کمترین سطح فاصله طبقاتی را داشته است. ایلام، سمنان و قزوین نیز دیگر استان‌هایی بوده‌اند که توزیع درآمد در آنها برابرتر بوده است.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد بیکاری از کانال‌های مختلفی می‌تواند منجر به نابرابری درآمدها شود طوری‌که روند کاهشی نرخ بیکاری می‌تواند منجر به افت ضریب جینی شود. البته این موضوع بیشتر در بلندمدت مطرح است زیرا کاهش اختلاف درآمدی در جامعه نمی‌تواند در یک مقطع زمانی کوتاه‌مدت رخ دهد. با این حال بررسی وضعیت موجود میان ضریب جینی و نرخ بیکاری می‌تواند مفید باشد. منظور از نرخ بیکاری تعداد افراد بیکار از کل افراد فعال در بازار کار است، یعنی این نرخ افرادی را نشان می‌دهد که به دنبال کار هستند اما نتوانسته‌اند کار پیدا کنند. به این منظور استان‌های کشور همزمان بر حسب ضریب جینی و اختلاف درآمدی مورد مقایسه قرار گرفتند. این مقایسه حاکی از این است که در میان 10 استان با برابرترین توزیع درآمدی بین مردم، 5 استان کمترین نرخ بیکاری را نیز داشته‌اند. مازندران، مرکزی، قزوین، سمنان و ایلام این پنج استان هستند.

همچنین در 10 استان اول کشور با بیشترین فاصله طبقاتی 3 استان سیستان و بلوچستان، همدان و چهار محال و بختیاری استان‌هایی بوده‌اند که بالاترین نرخ‌های بیکاری را نیز داشته‌اند. هرچند ارزیابی دقیق از رابطه ضریب جینی و بیکاری نیازمند بررسی روند بلندمدت داده‌هاست اما بررسی مقطعی نیز حاکی از این است که یک ارتباط نسبی میان این دو شاخص دیده می‌شود.