نگاهی به انتخابی‌های کشتی ایران و آمریکا پروسه فنی یا تصمیم سلیقه‌ای؟!
برخلاف کشتی ایران که به نظر می‌رسد تلاش فدراسیون و مربیان در حفظ ستاره‌ها و بزرگان در تیم ملی است، در کشتی آمریکا انتخابی حرف اول و آخر را می‌زند، حتی اگر به قیمت حذف چهر‌ه‌هایی نظیر دیوید تیلور ختم شود. فدراسیون ایران هم مثل فدراسیون کشتی آمریکا، طبق روال چند سال اخیر برای بردن بهترین‌ها به بازی‌های المپیک پاریس، مسابقات انتخابی در نظر گرفته است. هرچند منطقی است که برای باتجربه‌ها و پرآوازه‌ها ارفاق‌هایی در نظر گرفته شود اما فدراسیون ایران بیشترین امتیازات را برای چهره‌ها قائل است تا برای بهترین‌ها.
فدراسیون علیرضا دبیر با اضافه کردن بند و تبصره، به چهره‌های مطرح این اجازه را می‌دهد که در بهترین شرایط خود در انتخابی‌ها حاضر شوند و هر جا که نخواستند، غیبت کنند. اما در مقایسه، شرایط انتخابی که فدراسیون آمریکا برای تشکیل تیم ملی در نظر گرفته بود، قاطعانه‌تر بود. این فدراسیون یک دوره انتخابی برگزار کرد و همه کشتی‌گیرانی که مدعی حضور در المپیک پاریس بودند باید در این انتخابی شرکت می‌کردند. مسابقات انتخابی مراحل مختلفی داشت و فدراسیون فقط برای کشتی‌گیرانی که در مسابقات قهرمانی جهان 2023 مدال گرفته بودند، امتیاز ویژه در نظر گرفت و به آنها اجازه داد فقط در مرحله آخر انتخابی حاضر شوند. مهم‌تر از این، پذیرفتن نتیجه انتخابی‌ها بود. چه کسی فکرش را می‌کرد دیوید تیلور در انتخابی به کشتی‌گیر جوان و گمنام ببازد و مربیان تیم ملی هم با کنار گذاشتن تیلور از تیم‌شان موافقت کنند؟
آرون بروکس که در بازی‌های المپیک توکیو حریف تمرینی تیلور بود، در فینال انتخابی‌ها او را شکست داد. تصمیم فدراسیون هم حضور بروکس در المپیک پاریس است. اگر این اتفاق در کشتی ایران می‌افتاد، تبصره جدیدی به انتخابی‌ها اضافه نمی‌شد و راهی برای بازگشت کشتی‌گیر در حد تیلور باز نمی‌کردند؟ برای رسیدن به جواب این سوال‌ها بهتر است شرایط حریف ایرانی تیلور را بررسی کنیم. حسن یزدانی که در پنج میدان بزرگ به تیلور باخته و فقط یک بار او را شکست داده، امید ایران در وزن 86 کیلوگرم پاریس است و این در حالی است که او شرایط جسمانی مناسبی به دنبال جراحی کتفش ندارد.
در حالی که فدراسیون کشتی آمریکا تیم المپیکی‌اش را مشخص کرده است، چهره شاخص ایران هنوز به تمرین هم نرسیده، چه برسد به اینکه بخواهد در انتخابی‌ها شرکت کند و در مقایسه با دیگر مدعیان این وزن محک زده شود. منطق می‌گوید بهتر بود فدراسیون امسال از حضور یزدانی در تیم ملی صرف‌نظر می‌کرد و بین دیگر کشتی‌گیران این وزن انتخابی می‌گذاشت اما موضوع اینجاست که نه مربیان و فدراسیون ایران به اندازه همتاها و رقبای‌شان از پشتوانه‌هایی که ساخته‌اند، مطمئن هستند و نه به اندازه آنها حاضرند ریسک کنند و به جوانان میدان بدهند. شاید به همین دلایل است که آنها به جای توجه به اتفاقاتی که در انتخابی‌ها می‌افتد و نتایج رقابت مدعیان، تصمیمات و نظرات شخصی خودشان را در اولویت قرار می‌دهند.
غیر از تیلور دیگر کشتی‌گیران نامی آمریکا هم در انتخابی‌ها حذف شدند. قبل از شروع مسابقات جردن باروز 35 ساله، دیوید تیلور 33 ساله و کایل دیک 33 ساله، به عنوان مسن‌ترین کشتی‌گیران حاضر در انتخابی معرفی شده بودند؛ نفراتی که برای آخرین بار شانس پوشیدن تیم ملی‌شان را داشتند. باروز در نیمه‌نهایی شکست خورد و کنار رفت و تیلور در فینال. اما کایل دیک تنها کشتی‌گیر مسن آمریکاست که در تیم المپیکی حضور دارد. از دیگر چهره‌های مطرح آمریکا که در انتخابی شکست خورد و مجبور به خداحافظی شد، جی دن کاکس بو که در مبارزه اول باخت و کفش‌هایش را آویزان کرد.
دیدگاه تان را بنویسید