سرنوشت کارگران مخابرات ایران؛ ۱۸ سال پس از واگذاری بزرگ
مزدهای منجمد و قراردادهای تقلیل‌یافته به پیمانکاری
هجدهم آبان ماه، سالروز واگذاری شرکت مخابرات ایران است؛ یک واگذاری که در زمان خود، بزرگترین خصوصی‌سازی تاریخ ایران لقب گرفت.
به گزارش ایلنا، شرکت مخابرات ایران آبان ماه سال ۸۸ و در راستای اجرای تفسیر جدید از اصل ۴۴ قانون اساسی واگذار شد و این واگذاری بعد از ۱۶ سال، به گفته نمایندگان صنفی این شرکت، خیری برای کارکنان مخابرات نداشته و تجمعات متعدد اعتراضی نیروهای شاغل و بازنشسته مخابرات، همواره معطوف به این واگذاری بوده و عملکرد سهامداران شرکت مخابرات، همیشه مورد اعتراض این نیروها بوده است. مخابراتی‌ها معتقدند، در عمل خصوصی‌سازی در این شرکت صورت نگرفته چون سهامداران آن را نمی‌توان بخش خصوصی واقعی دانست.
در این ۱۶ سال، تخلفات مالی و اداری گسترده‌ای صورت گرفته و به کارکنان ظلم شده و با وجود مکاتبات متعدد با مسئولان، همچنان سهامداران عمده بدون پاسخگویی به فشارهای خود به کارکنان ادامه می‌دهند
برگزاری یک‌صد تجمع اعتراضی در مخابرات
بازنشستگان مخابرات ایران تاکنون بیش از ۱۰۰ تجمع اعتراضی انجام داده‌اند و بیشترین اعتراض آنها به عملکرد سهامدارانِ به اصطلاح خصوصی مخابرات بوده است. آنها معترض‌اند که در جریان این واگذاری، بخش قابل توجهی از حقوق خود را از دست داده‌اند؛ حقوقی که هر دوشنبه آن را با صدای بلند فریاد می‌زنند اما کسی به آن توجهی نمی‌کند.
نیروهای شاغل رسمی، قراردادی و به خصوص شرکتی‌ها نیز بارها اعتراض خود را به عملکرد سهامداران مخابرات اعلام کرده‌اند. آنها نیز معتقدند این واگذاری برای نیروهای مخابرات نه تنها آورده‌ای نداشته که مسبب بسیاری از گرفتاری‌های‌شان بوده است. کسر حقوق و مزایای نیروها بعد از خصوصی‌سازی، از مهمترین دلایل اعتراض نیروهای مخابرات است.
مخابراتی که نه دولتی است، نه خصوصی
در طول سال‌های بعد از واگذاری، تعداد نیروهای شرکتی مخابرات افزایش پیدا کرده و این عده با وجود اینکه بخش قابل توجهی از کار را انجام می‌دهند، حقوق و مزایایشان کم است و از امنیت شغلی پایینی هم برخوردارند. طی سال‌های اخیر، عدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل از مهمترین دلایل اعتراض این نیروها بوده. آنها همچنین نگرانند که در صورت به نتیجه رسیدن طرح ساماندهی کارکنان دولت، با این ادعا که مخابرات ایران، نهادی دولتی نیست، از تبدیل وضعیت محروم بمانند در حالی‌که سهامداران شرکت مخابرات که ستاد اجرایی فرمان امام از آن جمله مهمترین آنهاست را نمی‌توان به عنوان بخش خصوصی به حساب آورد.
به گفته کارکنان مخابرات، این شرکت بزرگ، بعد از واگذاری به جای آنکه مسیر پیشرفت را طی کند، به سمت هر چه کمتر شدن دارایی‌ها پیش رفته و مسیر افول را طی کرده، طوری‌که به گفته رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی کارگری مخابرات استان تهران، در ابتدای واگذاری، شرکت حدود ۱۷۵۰۰ ملک داشته اما تا امروز حدود ۵۰۰۰ ملک یا برای تهاتر بدهی‌ها استفاده شده یا برای تأمین هزینه‌ها به فروش رفته است.
خطایی جبران‌ناپذیر به نام خصوصی‌سازی
«محمدعلی مظلومین» رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی کارگری مخابرات استان تهران با اشاره به گذشت ۱۶ سال از واگذاری شرکت مخابرات ایران اظهار داشت: از زمان واگذاری این شرکت، همواره منافع سهامداران عمده بر منافع کارکنان و بازنشستگان غلبه داشته و متأسفانه در این سال‌ها، کارکنان و بازنشستگان روزبه‌روز شرایط سخت‌تری را تجربه کرده‌اند.
از زمان واگذاری این شرکت، همواره منافع سهامداران عمده بر منافع کارکنان و بازنشستگان غلبه داشته و متأسفانه در این سال‌ها، کارکنان و بازنشستگان روزبه‌روز شرایط سخت‌تری را تجربه کرده‌اند
وی افزود: هجدهم آبان ۱۳۸۸ به ظاهر شرکت به بخش خصوصی واگذار شد اما در همان ابتدا اشتباهی بزرگ و جبران‌ناپذیر رخ داد چون خریداران در واقع اصلا متعلق به بخش خصوصی واقعی نبودند.
مظلومین ادامه داد: براساس آیین‌نامه ۸۹/۲۴، وعده‌هایی به کارکنان داده شد و نحوه برخورد مالی و اداری شرکت با آنها مشخص شد اما از سال ۱۳۹۲ اجرای همان آیین‌نامه نیز متوقف شد و کارکنان و بازنشستگان عملاً طلبکار شرکت شدند.
ایجاد حیاط خلوت‌هایی برای مدیران
رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی کارگری مخابرات استان تهران با اشاره به سیاست‌های مدیریتی در سال‌های اخیر گفت: با جداسازی بخش ثابت از سیار در مخابرات، عملاً حیاط خلوتی برای منافع سهامداران در بخش سیار ایجاد شد و ستم بزرگی به کارکنان بخش ثابت وارد آمد.
وی بیان کرد: در سال ۱۳۹۷ به بهانه صرفه‌جویی، هیأت مدیره و مدیرعامل‌های استانی حذف شدند اما در مقابل، با تأسیس شرکت‌های اقماری مانند شسکام، سازمان سازه غدیر، پیشتازان، طاها و... مجدداً زمینه برای سودجویی برخی مدیران و ایجاد حیاط خلوت‌های جدید فراهم شد. مظلومین یادآور شد: آذر ماه سال ۱۳۹۸، صورت‌جلسه‌ای میان سهامداران عمده و تشکل‌های صنفی کارکنان و بازنشستگان تنظیم و امضا شد که مقرر می‌کرد هر شش ماه یک بار بهره‌وری پرداخت شود اما از سال ۱۳۹۹ تاکنون این توافق اجرا نشده و کارکنان در این بخش نیز از شرکت طلبکارند.
وی ادامه داد: در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱، با بازنشستگی اجباری و ناعادلانه بسیاری از همکاران، نیروهای با تجربه از شرکت خارج شدند و آنان که باقی ماندند از مزایایی همچون مأموریت، اضافه‌کار و ارتقای گروه محروم شدند.
حذف تدریجی و گام به گام مزایای کارکنان
رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی کارگری مخابرات استان تهران افزود: از سال ۱۴۰۰ تاکنون رفاهیات مندرج در آیین‌نامه فوق نیز فریز شده و این مسأله باعث کاهش واقعی حقوق کارکنان و در نتیجه پایین‌تر بودن حقوق بازنشستگی آنان شده که ظلم دیگری بر همکاران مخابراتی است.
مظلومین تصریح کرد: با وجود آنکه در دو سال اخیر، ایثارگران از حالت شرکتی به وضعیت رسمی تبدیل شده‌اند اما هنوز طبقه‌بندی مشاغل و مزایای مربوط به کارکنان رسمی درباره آنان اجرا نمی‌شود و تبعیض همچنان پابرجاست.
وی گفت: سال‌هاست که از حقوق کارکنان مبالغی بابت صندوق ۶درصد رفاهی کسر می‌شود اما به حساب صندوق استان مربوطه واریز نمی‌شود. همچنین شرکت مبالغ بیمه تکمیلی را به‌طور کامل به شرکت‌های بیمه‌گر پرداخت نمی‌کند و همین امر موجب طلبکاری کارکنان از بیمه‌ها شده است.
مظلومین در پایان گفت: تعداد زیادی از کارکنان قراردادی هنوز پس از سال‌ها به قرارداد دائم تبدیل نشده‌اند. با توجه به همه این موارد، می‌توان گفت در این ۱۶ سال، تخلفات مالی و اداری گسترده‌ای صورت گرفته و به کارکنان ظلم شده اما با وجود مکاتبات متعدد با مسئولان، همچنان سهامداران عمده بدون پاسخگویی به فشارهای خود ادامه می‌دهند اما باید بدانند که بی‌عدالتی پابرجا نمی‌ماند و روزی حق به حق‌داران یعنی همکاران شاغل و بازنشسته بازخواهد گشت.
دیدگاه تان را بنویسید