بازگشت محتاطانه هند و چین به گفت‌وگو
تارنمای خبری تحلیلی فرست پست، در گزارشی نوشت که در اوایل ماه میلادی جاری اعلام شد که هند صدور روادید گردشگری برای شهروندان چینی را از سر می‌گیرد. درست پیش از این، راجنات سینگ وزیر دفاع و آجیت دووال، مشاور امنیت ملی هند، برای شرکت در نشست «سازمان همکاری شانگهای» به چین سفر کردند. پس از آن، سوبرامانیام جایشنکار، وزیر امور خارجه هند، نیز به چین رفت و با شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور این کشور دیدار کرد. این نخستین دیدار از این دست پس از درگیری در دره گالوان (Galwan Valley) در سال ۲۰۲۰ بود. این اقدام از سوی هند پیامی راهبردی در شرایط جدیدی است که برخی از قدرتمندترین کشورها در نظام بین‌الملل موجود پدید آورده‌اند. افزایش سطح روابط دیپلماتیک میان هند و چین، امتیاز دادن محسوب نمی‌شود، بلکه نشان‌دهنده موضع‌گیری حساب‌شده هند در قالب ارسال پیام‌های راهبردی است. با متوقف شدن توافق تجاری دوجانبه با ایالات متحده و در شرایطی که چشم‌انداز اقتصادی جهانی به‌سرعت در حال تغییر است، هند در حال تعامل با چین نه برای حل اختلافات گذشته، بلکه برای کسب اهرم راهبردی از طریق ایجاد فضایی ویژه است. از اواخر سال ۲۰۲۴، هند و چین وارد مرحله‌ای آگاهانه اما ساختاری در جهت تعامل با یکدیگر شده‌اند تا تنش‌ها در مرزهای هیمالیایی را کاهش دهند. پس از چهار سال بن‌بست پس از درگیری مرگبار گالوان، اهرم‌های دیپلماتیک تغییر کرده‌اند. مرحله جدید با یک پیشرفت مهم در ۲۱ اکتبر ۲۰۲۴ (۳۰ مهر ۱۴۰۳) آغاز شد، زمانی که دو کشور بر سر توافق مرزی به تفاهم رسیدند که به یکدیگر اجازه می‌داد در نقاط تنش‌زای پیش‌تر ممنوعه همچون دپسنگ و دمچوک گشت‌زنی کنند. این توافق نقش مهمی در بازسازی اعتماد و برقراری ارتباط میان دو همسایه قدرتمند ایفا کرد. پس از این توافق، موجی از تبادلات دیپلماتیک میان دو کشور به راه افتاده است. این دیدارهای مداوم نشان‌دهنده الگویی است که در آن هر دو کشور تلاش می‌کنند بی‌اعتمادی را کاهش داده و گفت‌وگو را برای جلوگیری از بحران‌های آینده بازسازی کنند. سطح تعامل میان دو کشور اکنون بیش از هر زمان دیگری است. برای هند، این روند ابزاری برای تثبیت حاکمیت بدون ورود به درگیری است؛ برای چین نیز این تعامل راهی برای نمایش ثبات در مرزهای جنوبی است.
دیدگاه تان را بنویسید