تحریک فلسطینیان به اجرای عملیات رمضان

فرشاد گلزاری

 یکی از تئوری‌هایی که همیشه در نظر منتقدان رژیم صهیونیستی (چه در منطقه و چه در دنیای غرب) وجود داشته و هرازچندگاهی شکل و شمایل آن تغییر یافته است، بحث استفاده سیاسی از وضعیت امنیتی در سرزمین‌های اشغالی توسط کابینه‌‌هایی است که تاکنون در تل‌آویو تشکیل شده‌اند. بسیاری از نظریه‌پردازان و تحلیلگران مسائل سیاسی - امنیتی طی سال‌های اخیر مدام به این موضوع اشاره کرده‌اند که هر دولتی در تل‌آویو (اعم از کابینه مرکب یا کابینه یکدست و تک حزبی) روی کار آمده، از وضعیت امنیتی فلسطینی‌ها به نفع خود استفاده کرده‌ است؛ به عبارت دیگر تمام نخست‌وزیران اسرائیل، به انضمام مشاوران پشت‌پرده آنها از زمانی که روی کار می‌آیند به نوعی سعی می‌کنند با ساخت و پرداخت مشکلات امنیتی علیه دولت خود، در وهله اول یک «ضدِ امنیتِ مصنوعی» را به وجود بیاورند و در وهله دوم با تشدید تقابل نظامی، این پیام را به شهروندان خود تزریق کنند که تل‌آویو همیشه از سوی دشمنان خود تحت فشار است! عموماً کسانی که زد و بندهای سیاست داخلی و همچنین راهبرد دولت‌ها برای اداره جغرافیای خود در زمان بحران را دیده‌اند یا در مورد آن مطالعه و پژوهش داشته‌اند، به این جمع‌بندی رسیده‌اند که خلق یک دشمن در نزدیک مرزها یا دورتر از جغرافیای خودشان، یک استراتژی برای توجیه کم‌کاری و سیاست‌هایی است که دهه‌ها اعمال شده ولی خروجی نداشته است. در سرزمین‌های اشغالی هم اوضاع به همین روال است. زمانی که بنیامین نتانیاهو فهمید که باید از قدرت کناره‌گیری کند و دیگر همانند دونالد ترامپ هیچ اقبالی در داخل ندارد، عملیات «نگهبان دیوارها» را طراحی و اجرا کرد. این عملیات که از 10 تا 21 ماه مه 2021 میلادی علیه نوار غزه ادامه داشت، دقیقاً تیری شد بر حیات سیاسی نتانیاهو و او مجبور به ترک صحنه سیاسی پس از 12 سال شد. نکته‌ای که در این میان باید مورد توجه قرار بگیرد این است که اساساً جنگ 12 روزه غزه که در سال 2021 میان ارتش اسرائیل از یک سو، و حماس و جهاد اسلامی از سوی دیگر درگرفت، یک ریشه دیرینه داشت و آن هم یورش چندباره ارتش و پلیس اسرائیل به مسجدالاقصی بود. در آن زمان حتی صهیونیست‌ها به محله شیخ جراح حمله کردند و به دنبال آن بودند تا بتوانند املاک فلسطینی‌ها را غصب کنند. به همین دلیل بود که گروه‌های فلسطینی برای کم شدن بار حملات و یورش‌های نظامیان اسرائیل به مسجدالاقصی و ساکنان اطراف آن، دست به عملیات زدند و در مقابل اسرائیل هم پاسخ آنها را با شلیک موشک‌های سنگرشکن داد. همه به یاد دارند که اخبار مخابره شده از سوی رسانه‌هایی که در غزه دفتر نمایندگی داشتند، به حدی تل‌آویو را عصبانی کرده بود که با شلیک سه موشک، برج رسانه‌ای و مخابراتی در غزه را منهدم کردند. این اقدام برای آن بود که اسرائیل نمی‌توانست از حیث روانی در داخل سرزمین‌های اشغالی دست برتر را کسب کند و همین موج‌های منفی آرامش در تل‌آویو و در کل این مناطق را به نفع فلسطینی‌ها به هم ریخته بود.

کسانی مانند یتامار بن گویر، عضو افراطی کنست با چراغ سبز دولت نفتالی بنت، در صحن‌های اصلی مسجدالاقصی ایستاده و با فراخوانِ تندروهایی همانند خود به دنبال راه انداختن غائله جدید در قبله اول مسلمانان است. غائله‌ای که روز گذشته به زخمی شدن حدود 22 نفر انجامید

تکرار یک سناریوی قدیمی

تل‌آویو که اینک در داخل با مشکلات اقتصادی و در خارج با هزینه‌های سیاسی در کشورهای عربی روبرو شده، نه تنها فلسطینی‌های ساکن قدس شرقی را با یورش نظامیانش تحریک کرده، بلکه مدعی شده گروه‌های مقاومت فلسطین به دنبال اجرای حملات ماه رمضان علیه رژیم صهیونیستی هستند

حالا و با گذشت کمتر از یکسال از آن روزها مجدداً شاهد آن هستیم که نظامیان اسرائیل مسجدالاقصی را به پادگان نظامی خود تبدیل کرده‌اند. خبرگزاری فلسطینی سماء از دو روز پیش اعلام کرد که رژیم صهیونیستی به بهانه عملیات‌های اخیر فلسطینی‌ها علیه شهرک‌نشینان صهیونیست در اقدامی پیشگیرانه برای مقابله با هرگونه ناآرامی احتمالی، شروع به استقرار هزاران سرباز اسرائیلی از واحدهای مختلف ارتش، پلیس و گارد مرزی در قدس کرده است. اینکه چرا فلسطینی‌ها دست به این اقدام زدند هم ریشه قدیمی دارد و به نشست اخیر وزرای مراکش، بحرین، امارات، مصر، آمریکا و اسرائیل در منطقه نَقَب برمی‌گردد. یائیر لاپید، وزیر خارجه اسرائیل در همان نشست بدون در نظر گرفتن نگرانی‌های دولت بایدن در خصوص شهرک‌سازی‌ها و مقابل چشمان آنتونی بلینکن اعلام کرد که به زودی پنج شهرک جدید در منطقه نَقَب ساخته خواهد شد. قبل از این مواضع هم دولت نفتالی بنت، که حالا نخست‌وزیر گردشی به حساب می‌آید اعلام کرده بود که قرار است شهرک‌‌سازی‌ها ادامه پیدا کند و همین موضوع باعث تحریک فلسطینی‌ها شد. حالا تل‌آویو که در در داخل با مشکلات اقتصادی و در خارج با هزینه‌های سیاسی در کشورهای عربی روبرو شده و آرام آرام احساس می‌کند که میزان مقبولیتش کم شده است، نه تنها فلسطینی‌های ساکن قدس شرقی را با یورش نظامیانش تحریک کرده، بلکه حالا مدعی شده گروه‌های مقاومت فلسطین به دنبال طرح و اجرای حملات خود در ماه رمضان علیه رژیم صهیونیستی هستند. در این میان آویو کوخاوی،‌ سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی در مصاحبه با روزنامه عبری زبان یدیعوت آحارونوت اعلام کرد که ارتش در هر زمان و مکان در مناطق سه‌گانه  الف، ب و ج که در طرح معامله قرن هم به آن اشاره شده، در حالت آماده‌باش قرار دارد. او همچنین اعلام کرده که پلیس در سطح داخلی برای برقراری آرامش در حال آماده باش است و به تمامی رده‌های امنیتی و نظامی اسرائیل حالت آماده‌باش برای حملات در ماه رمضان ابلاغ شده است. از سوی دیگر منابع امنیتی تل‌آویو پا را فراتر از برجسته‌سازی تهدیدات امنیتی گذاشتند و اعلام کردند که سوریه، لبنان، غزه و حتی سینا را زیر نظر دارند و با انتقال تجهیزات دفاع هوایی خود به مرزها آماده افزایش هرگونه تشدید تنش‌ هستند. وزارت خارجه فلسطین و جنبش حماس هم بازدید وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی از منطقه باب العمود در قدس شرقی را به عنوان اقدامی تحریک‌آمیز محکوم و اعلام کردند که اظهارات وی در این مکان، تجسم یک رژیم آپارتاید بود. مجموع این فراز و فرودهای سیاسی در داخل و خارج از سرزمین‌های اشغالی نشان می‌دهد که کابینه فعلی حاکم بر تل‌آویو مجدداً به دنبال آن است که یک تهدید مصنوعی را بنابر تحریکات خود طراحی و اجرا کند. نکته جالب این است که کسانی مانند یتامار بن گویر، عضو افراطی کنست که تحت حمایت پلیس رژیم صهیونیستی هم قرار دارد با چراغ سبز دولت نفتالی بنت که خود در شهرک‌های صهیونیست‌نشین متولد شده، در صحن‌های اصلی مسجد‌الاقصی ایستاده و با فراخوانِ تندروهایی همانند خود به دنبال راه انداختن غائله جدید در قبله اول مسلمانان است. غائله‌ای که گفته شده روز گذشته به زخمی شدن حدود 22 نفر انجامید. بر این اساس اسرائیل بازهم در حال اجرای یک سناریوی قدیمی در مسجدالاقصی است تا بتواند شعله‌های درگیری را به غزه بکشاند و گروه‌های فلسطینی را وادار به شروع عملیات رمضان کند.