بنای باشکوه

آریا طاری

بعد از درخشش خیره‌کننده تیم ملی کشتی آزاد ایران در رقابت‌های جهانی اسلو، تصور می‌شد کشتی آزاد دوباره توانست کشتی فرنگی را به سایه براند اما چهار فینالیست فرنگی باز هم برتری‌شان را به آزادکارها ثابت کردند. تیم ملی کشتی آزاد در نهایت در رقابت‌های جهانی به جایگاه سوم رسید اما فرنگی‌کارها رده دوم جهان را به دست آوردند. علاوه بر این اولین طلای سنگین‌وزن تاریخ کشتی فرنگی ایران هم در این رقابت‌ها برای ایران گرفته شد. همه این شاهکارهای تاریخی را به مردی مثل محمد بنا مدیونیم. یک مربی تاریخ‌ساز که حالا یک نسل فوق‌العاده دیگر برای کشتی فرنگی ایران تربیت کرده است. یک نسل جوان که با برادران گرایی، دلخانی، یوسفی، ساروی و حتی نفراتی مثل امین میرزازاده که رقابت‌های جهانی را از دست داد، می‌تواند سال‌های سال برای کشتی ایران مدال بیاورند. برای باور عظمت کار محمد بنا، کافی است بدانیم کشتی فرنگی ایران قبل از این مربی در تمام تاریخش مجموعا یک نقره و یک برنز المپیک به دست آورده بود. همین تیم در المپیک لندن، صاحب سه طلا شد، در ریو دو برنز گرفت و در توکیو هم یک طلا و یک برنز به دست آورد. کشتی فرنگی ایران در مسابقات جهانی هم سال‌های تلخی را پشت سر گذاشته بود. ایران بعد از آخرین طلای سوریان که هفت سال پیش به دست آمد، دیگر حتی نتوانسته بود یک طلا را در رقابت‌های جهانی کسب کند اما همین تیم با هدایت محمد بنا در اسلو چشم‌ها را خیره کرد و این طلسم طولانی را شکست. ورزش ایران به محمد بناهای بیشتری نیاز دارد. مردانی که در سکوت و آرامش، معمار نسل‌های طلایی می‌شوند. مردانی که بدون شلوغ‌کاری و هیاهو، استعدادها را به تیم‌شان می‌آورند، به همه آنها با یک چشم نگاه می‌کنند و نتایجی رویایی به دست می‌آورند. محمد بنا ثابت کرده که درخشش‌اش در قامت یک مربی، هیچ ارتباطی به توانایی فردی ستاره‌های کشتی ندارد. او هم با نسل سوریان و امید نوروزی غوغا کرد و هم با نسل جدید، دست به کارهای بزرگی زد. نسلی که اگر یک مربی تاریخ‌ساز مثل بنا نداشتند، هرگز به چنین موقعیتی نمی‌رسیدند. او در همه لحظات تلخ و شیرین، در کنار شاگردانش مانده است. مردی که باید مجسمه‌اش را در خانه کشتی ایران بسازند.

رییس فدراسیون کشتی هم درست مثل رییس فدراسیون فوتبال، در واکنش به هر موفقیت بزرگ از «خوبان عالم» و اهل بیت(ع) صحبت به میان می‌آورد. شأن این بزرگواران و معصومین اما بالاتر از آن است که به رقابت‌های ورزشی کشیده شود. با چنین روحیه‌ای اگر تیم‌های فوتبال و کشتی ایران در رقابت‌های بعدی شکست بخورند، طبعا دبیر و عزیزی خادم حرفی برای گفتن نخواهند داشت. البته که توسل به ائمه اطهار، همواره کلید درخشش ستاره‌های ایرانی در میادین مختلف است اما ما برنده می‌شویم چون افرادی مثل محمد بنا، ساعت‌ها برای این موفقیت‌ها تلاش کرده‌اند. بنا، یک گنج تمام‌عیار برای ورزش ایران است. یک مربی بزرگ که اگر در رشته‌های دیگر هم مردانی شبیه‌اش داشتیم، ورزش‌مان در همه ابعاد هزاران پله بالاتر می‌رفت.