دکمه تعطیلی فوتبال، با شیوع مرگبار ویروس کرونا فشار داده شده اما معلوم نیست ویروس، چه زمانی دستش را از روی این دکمه برمی‌دارد. این وضعیت عجیب و پیچیده، همچنان فصل فوتبال را در بلاتکلیفی نگه داشته است. نکته جالب در این مورد، اظهارنظر تیم‌ها در مورد ادامه مسابقات است. این اظهارنظرها غالبا رابطه مستقیمی با جایگاه تیم‌ها در جدول رده‌بندی دارد. برای مثال در فوتبال ایتالیا، لاتزیویی‌ها اصرار دارند که فصل باید به هر قیمتی ادامه پیدا کند. لاتزیو پشت سر یووه در جایگاه دوم جدول دیده می‌شود و یکی از شانس‌های مسلم قهرمانی به شمار می‌رود. در نقطه مقابل برشا که در انتهای جدول قرار گرفته، تاکید دارد که مسابقه‌های فوتبال باید لغو شوند و هیچ دلیلی برای بازگشت فوتبال منطقی نیست. در واقع اظهارنظر هر فرد، رابطه مستقیمی با جایگاه تیم او در جدول دارد. در انگلیس نیز لیورپولی‌ها خواهان ادامه فصل هستند اما مالک وستهم که تیمش در رده‌های انتهایی قرار گرفته، دوست دارد که این فصل هرچه زودتر بدون پایان در نظر گرفته شود. با این موافقت و مخالفت‌های منفعت‌جویانه، بعید به نظر می‌رسد که بتوان پایانی دقیق و درست را در مورد این فصل انتخاب کرد. به نظر می‌رسد تصمیم نهایی، باید از معبر همه باشگاه‌ها عبور کند و همه تیم‌ها، با آن موافق باشند. فوتبالیست‌ها به طور کلی، مقاومت بیشتری نسبت به سایرین مقابل ویروس کرونا دارند. چراکه آنها صاحب بدنی قدرتمند هستند و سیستم ایمنی قوی، کرونا را از بین می‌برد. از بین فوتبالیست‌های دچار شده به این ویروس مثل دیبالا و روگانی و سایرین، تا امروز حتی یک مورد وخیم نیز گزارش نشده است. در نتیجه کرونا به طور کلی، تهدید برای همه فوتبالیست‌ها نیست. با این حال نمی‌توان ماجرا را به همین سادگی در نظر گرفت. هر فوتبالیست خانواده‌ای دارد که ممکن است یک فرد بیمار یا مسن نیز در آن حضور داشته باشد. اگر روگانی به تنهایی توانسته چند مهره یووه را بیمار کند، یک بازیکن در جریان یک بازی می‌تواند چندین بازیکن دیگر را به کرونا مبتلا کند و این بازیکن‌ها اگر خودشان وضعیت خوبی داشته باشند، ممکن است ابتلای دیگران را رقم بزنند. برای باور اینکه بازگشت فوتبال به همین سادگی رقم نمی‌خورد، باید به چند مساله مهم دیگر نیز توجه کنید. اول اینکه در صورت بازگشت رقابت‌های فوتبال، بازیکن‌ها باید دائما در سفر باشند اما این روزها همه پروازها لغو شده‌اند. در نتیجه امکان جابه‌جایی تیم‌ها بین شهرهای مختلف وجود ندارد. مساله بعدی، داستان تماشاگرها و ضررهای مالی است. طبیعتا بازی در استادیوم‌های خالی، نتیجه خوبی برای هوادارها در پی نخواهد داشت. در نتیجه، به همین سادگی نمی‌توان حکم به بازگشت فوتبال داد. اگر شرایط عادی نشود، امکان برگزاری بازی‌های فوتبال نیز کاهش پیدا خواهد کرد و شاید این فصل کاملا ناتمام بماند. بازگشت فوتبال در چنین شرایطی، یک ریسک بزرگ خواهد بود و احتمالا نهادهای جهانی، به مقابله با آن می‌پردازند. پس ماجرا نمی‌تواند تنها به تصمیم یک باشگاه و یا یک مدیر وابسته باشد.

 

کپی شد