کارلوس کارلوش لیگ را نمی‌بیند، لیگ را نمی‌پسندد و اعتباری برای فوتبال باشگاهی در ایران قائل نمی‌شود. این همان نکته‌ای است که با نگاهی به آخرین فهرست کی‌روش می‌توان به آن پی برد. حتی آمار دوندگی فوق‌العاده وحید امیری در جام جهانی، این مربی را مجاب نمی‌کند تا نظرش را در مورد کیفیت لیگ برتر و سطح آمادگی بازیکنان شاغل در این لیگ، تغییر بدهد. بازیکنانی مثل صادق محرمی و کاوه رضایی با هر کیفیتی در فوتبال ایران، سهمی از تیم ملی ندارند اما به محض ترک لیگ برتر و بازی در باشگاه‌های درجه دو اروپایی، ناگهان مسافر اردوهای تیم کی‌روش می‌شوند. به نظر می‌رسد در نگاه این مربی، بازیکنان ملی‌پوش به جای آن‌که به باشگاه‌های مختلف تعلق داشته باشند، تعدادی «بازیکن آزاد» هستند که باید مستقیما و بدون نیاز به هماهنگی با تیم‌ها، خودشان را به اردوهای تیم ملی برسانند. کارلوس کی‌روش حتی می‌تواند یک گروه در تلگرام تشکیل بدهد و با حذف و اضافه کردن نفرات مختلف به این گروه، هر بار لیست تیم ملی را برای خود بازیکن‌ها به نمایش دربیاورد! باشگاه‌ها در تمام فصل، برای رساندن بازیکنان به بالاترین میزان از آمادگی تلاش می‌کنند اما اهمیت‌شان برای سرمربی تیم ملی، هرگز از عدد صفر فراتر نرفته است!

آخرین تجربه حضور شخص کارلوس کی‌روش در ورزشگاه آزادی برای زیر نظر گرفتن یک مسابقه لیگ برتر آنقدر دور به نظر می‌رسد که انگار متعلق به عصر دایناسورها بوده است! کی‌روش اهمیت چندانی برای فوتبال باشگاهی در ایران قائل نیست و این موضوع نه فقط در فهرست‌ها و تصمیم‌های مرد پرتغالی، بلکه در نحوه رویارویی او با تیم‌های حاضر در لیگ برتر نیز عیان به نظر می‌رسد. بخشی از درخشان‌ترین مهره‌های تیم ملی در جام جهانی، محصول لیگ برتر ایران محسوب می‌شدند و مستقیما از همین لیگ به جام جهانی رسیده بودند اما کارلوس کی‌روش به جای قدردانی از عملکرد مربیان باشگاهی، فهرست جدید تیمش را به شکل و شیوه‌ای منحصربه‌فرد و حیرت‌آور اعلام کرد. در تیمی که هنوز «مدیر رسانه‌ای» ایرانی ندارد، دعوت بازیکنان به اردوهای مختلف با ارسال پیام کوتاه به خود فوتبالیست‌ها انجام می‌شود. در واقع باشگاه‌ها تا آخرین ثانیه‌ها از جزئیات فهرست تیم ملی هیچ اطلاعی ندارند و برای پی بردن به اسامی دعوت شده به تیم ملی، باید از خود بازیکنان سوال کنند. این رویه باورنکردنی، اقتدار تیم‌های باشگاهی را عملا زیر سوال می‌برد و اهمیت جایگاه آنها در فوتبال ایران را مخدوش می‌کند. حالا سوال اینجاست که وقتی فهرست تیم ملی در منابع رسمی منتشر نمی‌شود و هیچ درخواستی از فدراسیون فوتبال به تیم‌های مختلف نمی‌رسد، باشگاه‌ها بر چه اساسی ملزم به موافقت با حضور مهره‌های‌شان در اردوی تیم ملی هستند؟

 

کپی شد