کارگران کشته‌شده باید شهید محسوب شوند

حادثه مرگبار انفجار معدن زغال‌سنگ معدنجوی طبس احساسات بسیاری از کارگران، فعالان صنفی و افکار عمومی را جریحه‌دار کرد. یکی از موضوعاتی که درباره این کارگران مطرح بوده، این است که عمده این افراد همگی در خانواده‌های کارگری بزرگ شده و اکنون خانواده‌های آنان به ویژه مادران، همسران و دختران آنان در شرایط روحی و اجتماعی ناگواری به سر می‌برند.

«فاطمه وحدت» نایب رئیس اتحادیه زنان کارگر ایران در واکنش به این حادثه تلخ به ایلنا گفت: چون خود یک زن کارگر هستم و در خانواده‌ای کارگری بزرگ شدم، این را می‌دانم که خانواده این افراد، اکنون در چه شرایطی قرار دارند. می‌دانم که همسر یا مادر یک کارگر هر روز چه نگرانی‌هایی دارد و اکنون پس از این حادثه چه کشیده است. اکنون مشخص نیست پیگیری حقوق، معیشت و زندگی زن و فرزند این کارگران

 چه می‌شود.

وی افزود: قرار نیست با یک عزاداری مختصر همه چیز فراموش شود. همه خواهرانی که برادر کارگر خود را از دست داده یا دختران و همسرانی که مرد خانواده خود را از دست دادند یا کودکانی که بدون خداحافظی و بدرقه و حتی بدون دیدن پدر، ستون زندگی خود را با این حادثه از دست دادند، غمی بزرگ و ابدی روی دوش خود حس خواهند کرد. وحدت ادامه داد: در این 40 سال فعالیت و کار خود به این نتیجه رسیدم که کارگران بسیار بی‌صدا می‌میرند و مرگ آنها کم‌صداتر از هر قشری است اما قرار نیست کارگران تا ابد بی‌صدا بمانند و ما باید از طریق هر کارزار یا هر حرکت صنفی پیشروانه‌ای، تلاش کنیم تا اهمیت جان کارگران را به‌عنوان امری ملی جا بیندازیم.

نایب رئیس اتحادیه زنان کارگر ایران گفت: پرسش ما این است که آیا کارفرمای مجموعه بیمه مسئولیت داشته تا در قصور خود مسئولیتی را بپذیرد؟ مگر یک کارفرمای قاصر یا یک پزشک قاصر که به دلیل سهل‌انگاری آسیبی به جان و مال افراد می‌زند، نباید حداقل بیمه مسئولیت باشد تا نتواند از مسئولیت خویش شانه خالی کند؟ چطور باید حق و حقوق و غرامت خانواده این افراد داده شود؟

این فعال کارگری تصریح کرد: در روایت منتصب به پیامبر فرموده‌اند هر کس برای کسب روزی حلال و در راه کسب رزق خانواده خود کشته شود، شهید است و این درحالی است که این کارگران علاوه بر این برای اعتلای اقتصاد و صنعت کشور نیز فعال بودند. حال چرا نباید این عزیزان که به این نحو از دست رفتند، عنوان شهید را 

کسب کنند؟

وی افزود: پدر ستون خانواده و چشم و چراغ خانواده است و با فقدان آن در هر خانواده، صدها نفر دیگر به خاطر این مرگ مشکل خواهند داشت. ما از همه زنان کارگر و زنان اتحادیه زنان کارگر خواسته‌ایم که برای این کارگران که همگی سازنده این مملکت هستند، کارزار به راه انداخته و در همه رسانه‌ها صحبت کنند تا خون ریخته این عزیزان بر زمین پایمال نشده و تلاش شود تا از تکرار هر حادثه‌ای شبیه به این جلوگیری شود. برای «میدری» وزیر کار و «پزشکیان» که در ابتدای دوره ایشان چنین حادثه تلخی رخ داد نیز ناراحتیم اما می‌خواهیم به آنها کمک کنیم تا این حوادث دیگر رخ ندهد و انتظار این را داریم که آنان نیز دست همکاری بفشارند و همکاری کنند.